Κέρκυρα: Η… «βουρλισμένη» Αρχόντισσα του Ιονίου!

Λιστόν, Κέρκυρα

Τη σχέση μου με την Κέρκυρα θα την χαρακτήριζα ως σχέση… μίσους και πάθους! Είναι αλήθεια ότι λίγοι τόποι μου έχουν δημιουργήσει ποτέ τόσο έντονα και αντιφατικά συναισθήματα. Αλλά ας πάρω τα πράγματα από την αρχή…

Από νωρίς στη ζωή μου η Κέρκυρα έπαιξε έναν αρκετά πρωταγωνιστικό ρόλο με έναν τρόπο πάντοτε, λίγο ως πολύ, τυχαίο! Έτσι κι αλλιώς με δένουν κάποιοι συγγενικοί δεσμοί με τον τόπο, αν και παρόλα αυτά άργησα αρκετά να τον επισκεφθώ. Από την Κέρκυρα όμως καταγόταν και ο πρώτος μου παιδικός πλατωνικός έρωτας και εκεί εγκαταστάθηκε μόνιμα με την οικογένειά του αμέσως μόλις τελειώσαμε το δημοτικό, κάτι που ως παιδάκια μας λύπησε πολύ και που με έκανε να μισήσω το νησί αφού λόγω της απόστασης τελικά χάσαμε κάθε επικοινωνία μεταξύ μας! Για χρόνια η Κέρκυρα μου ήταν παντελώς αδιάφορη. Μέχρι που κάποιο Πάσχα (θα’ μουν-δε θα’μουν τότε 18), οι γονείς μου κανόνισαν να κάνουμε Πάσχα στο σπίτι κάποιων οικογενειακών φίλων στους Κυνοπιάστες, ένα μικρό και γραφικό χωριό κάπου στο κέντρο του νησιού. Ήταν το καλύτερο Πάσχα που έχω περάσει ποτέ, μαζί ίσως με ένα επόμενο που πέρασα χρόνια μετά, πάλι στο ίδιο νησί. Λίγο η γοητεία της Κέρκυρας, λίγο η ξεχωριστή φινέτσα της, λίγο η ιταλιάνικη αύρα που αποπνέει, κατάφερε να με κερδίσει με τον καλύτερο τρόπο και να μετατρέψει όλο μου το «μίσος» σε βαθιά, απέραντη και ες αεί αγάπη! Ξαναπήγα στην Κέρκυρα, καλοκαίρι αυτή τη φορά, στα 20 μου. Ήταν οι πρώτες διακοπές με την πρώτη μου σχέση και έτυχε να τις περάσουμε στο σπίτι που μας παραχώρησαν κάποιοι συγγενείς του σε ένα χωριό πάνω στο βουνό του Παντοκράτορα. Ακόμα θυμάμαι τις αχνιστές τυρόπιτες που έψηνε ο φούρναρης στο μαγαζάκι του, μεσοτοιχία με το σπίτι που μέναμε. Η μυρωδιά τους τρύπωνε κάθε ξημέρωμα απ’ το ανοιχτό παράθυρο και ξυπνούσα πάντοτε πεινασμένη… Στο νησί από τότε πήγα ξανά και ξανά. Κι άλλο καλοκαίρι, σε γάμο φίλων. Κι άλλο Πάσχα, ακόμα πιο οικογενειακό, στη Λευκίμμη με τους συγγενείς μου και την κολλητή μου. Γέλια, φάρσες, σουβλιστά αρνιά, ένα τραπέζι τεράστιο που έπιανε όλη την αυλή και αυτή η απίστευτη μυρωδιά της ανθισμένης πασχαλιάς… Στο τέλος, δίχως να καταλάβω το πώς, απέκτησα μια ακόμα πατρίδα και σχεδόν "πολιτογραφήθηκα" κι εγώ Κερκυραία. Είναι ο τόπος, σας λέω! Είναι οι άνθρωποι! Οι βουρλισμένοι και πάντοτε εύθυμοι αυτοί άνθρωποι, με τη χαρακτηριστική ντοπιολαλιά τους, τη σχεδόν τραγουδιστή… Λες και βλέπεις σε επανάληψη μια αγαπημένη κωμωδία με την απολαυστικότατη Ρένα Βλαχοπούλου! Είναι η αύρα του νησιού, η αρχοντιά και η απλότητά του, που σε κάνουν να το νιώθεις δικό σου, πατρίδα σου. Εκείνο το Πάσχα συνάντησα ξανά στο νησί τον ξεχασμένο παιδικό έρωτα από τα χρόνια του δημοτικού. Δεκατέσσερα ολόκληρα χρόνια μετά! Παράξενες οι διαδρομές των ανθρώπων… Έκτοτε και μέχρι σήμερα παραμένει ο καλύτερός μου φίλος… 

Τα top-10 αξιοθέατα της Κέρκυρας… 

1. Η Σπιανάδα, το Λιστόν, το Μποσκέτο και η Παναγιά η Μανδρακίνα     

Σπιανάδα

Ως αφετηρία της βόλτας μας έχουμε τη Σπιανάδα, τη μεγαλύτερη πλατεία των Βαλκανίων, που σχεδιάστηκε το 1820. Το βόρειο τμήμα της έχει διαμορφωθεί σε γήπεδο του κρίκετ, άθλημα στο οποίο μυήθηκαν οι Κερκυραίοι από τους Άγγλους κατά την περίοδο της βρετανικής κατοχής στο νησί. Το νότιο μέρος της πλατείας είναι πάρκο ενώ στα δυτικά υπάρχει το περίφημο Λιστόν με τη σκεπαστή στοά, τις καμάρες και τους κίονες με τις περίτεχνες διακοσμήσεις. Η ονομασία «Λιστόν» λέγεται ότι προέρχεται από το γεγονός ότι εδώ κάποτε έκαναν τη βόλτα τους μονάχα οι ευγενείς που ήταν γραμμένοι στη "Λίστα (List on) των Ευγενών" (το «Libro d’ Oro»). Σήμερα το Λιστόν είναι γεμάτο καφετέριες και αποτελεί δημοφιλές τουριστικό σημείο της πόλης. 

Η Παναγιά η Μανδρακίνα

Μεταξύ της βορεινής τάφρου του Παλιού Φρουρίου και της Σπιανάδας υπάρχει το Μποσκέτο. «Il Boschetto» στα ιταλικά σημαίνει «το μικρό άλσος» και στην προκειμένη περίπτωση πρόκειται για έναν μικρό δημόσιο κήπο σε παραλληλόγραμμο σχήμα, γεμάτο με λουλούδια και φυτά, σχεδιασμένο με συμμετρία ανάλογη των Αναγεννησιακών ιταλικών κήπων. Στο Μποσκέτο δεσπόζει ο ανδριάντας του Γκίλφορντ, Άγγλου Φιλέλληνα που πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του στην Κέρκυρα. Δεξιά και αριστερά του αγάλματος υπάρχουν δύο ίδια πέτρινα ημικυκλικά παγκάκια, πλαισιωμένα από περιστύλιο. Στον κήπο βρίσκουμε επίσης κάποια σιντριβάνια, μία παιδική χαρά καθώς και προτομές και αγάλματα Φιλελλήνων που έζησαν στο νησί και λογοτεχνών όπως ο Μαβίλης. Ανάμεσα στο Μποσκέτο και τον Κήπο του Λαού, το πορτοκαλοκόκκινο εκκλησάκι της Παναγιάς της Μανδρακίνας ξεχωρίζει ανάμεσα στα δέντρα με το εντυπωσιακά περίτεχνο καμπαναριό του. Πήρε το όνομά της από το Μανδράκι, δηλαδή το λιμανάκι του Παλαιού Φρουρίου ενώ, εκτός από την Παναγία, η εκκλησία είναι αφιερωμένη και στον Άγιο Παντελεήμονα. Χτίστηκε τον 18^ο αιώνα αλλά κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο υπέστη σοβαρές ζημιές με αποτέλεσμα το 1950 να αναστηλωθεί.

2. Το Καμπιέλο και ο Ιερός Ναός του Αγίου Σπυρίδωνα

Γραφικά σπίτια στο Καμπιέλο

Η παλιά πόλη της Κέρκυρας ανήκει στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco λόγω της ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής της. Tα δαιδαλώδη λιθόστρωτα καντούνια της συνοικίας του Καμπιέλο μάς οδηγούν σε γειτονιές που αντιστέκονται ακόμα στο πέρασμα του χρόνου. Καμάρες, πόρτες αρχοντικών με χαραγμένα οικόσημα, παραθύρια με ανθισμένες γλάστρες και μικρά εκκλησάκια. Οι μπουγάδες, οι κρεμασμένες από τον τοίχο της μιας βενετσιάνικης κατοικίας μέχρι τον απέναντι τοίχο της άλλης κατοικίας, κατάλοιπα της ιταλικής κατοχής στο νησί, μας φέρνουν έντονα στο νου εικόνες από τη Νάπολη. Ίσως αυτός να είναι ένας ακόμα λόγος για τον οποίο αγαπώ τόσο πολύ την Κέρκυρα… Μου θυμίζει, κάθε φορά που την επισκέπτομαι, την αγαπημένη μου Ιταλία. Το εντυπωσιακότερο κτήριο στο Καμπιέλο είναι η εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα, πολιούχου Αγίου της Κέρκυρας, με το πανύψηλο πυργοειδές καμπαναριό. Η εκκλησία χτίστηκε το 1590 και στο εσωτερικό της φυλάσσεται η επιχρυσωμένη λάρνακα με το σκήνωμα του Αγίου που βγαίνει σε περιφορά στις λιτανείες της πόλης με τη συνοδεία όλων των φιλαρμονικών του νησιού.  

3. Η πλατεία Δημαρχείου και τα γύρω κτήρια

Η Καθολική Μητρόπολη του Αγ. Ιακώβου

Τα κτήρια του κέντρου αποτελούν χαρακτηριστικά δείγματα των διαφορετικών ιστορικών περιόδων που διάνυσε η πόλη. Έχουμε κτήρια από τη Βενετοκρατία, από την εποχή της γαλλικής κατοχής, της αγγλικής αλλά και πιο σύγχρονα. Στην πλατεία Δημαρχείου δεσπόζει το ξεχωριστό κτήριο του Δημαρχείου που υπήρξε το σημαντικότερο της Βενετοκρατίας, φέροντας την ονομασία Loggia Nobilei. Κατά τον 18^ο αιώνα στέγασε το Teatro San Giacomo παίρνοντας το όνομά του από τη γειτονική Μητρόπολη του Αγίου Ιακώβου. Ο λόγος για την μπαρόκ καθολική εκκλησία του 17^ου αιώνα, η οποία υπάρχει ακόμα και σήμερα στην πλατεία. Στο σημείο μάλιστα που σήμερα βρίσκεται το υποκατάστημα της Τράπεζας της Ελλάδος έμενε την εποχή εκείνη ο Λατίνος Αρχιεπίσκοπος.

     

4. Το παλιό και το νέο Φρούριο     

Το Παλιό Φρούριο

Τα δύο Κάστρα της πόλης είναι οι ακοίμητοι φρουροί της ανά τους αιώνες. Το Παλιό Φρούριο χτίστηκε στα τέλη του 15^ου αιώνα για να ελέγχει το θαλάσσιο πέρασμα από το Παλιό Λιμάνι. Αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα αμυντικά έργα στη Μεσόγειο και συνδέεται με τη στεριά μέσω μιας σιδερένιας γέφυρας κάτω από την οποία υπήρχε τάφρος που σήμερα χρησιμεύει ως αγκυροβόλιο για βάρκες. Εντός των τειχών του κάποτε βρισκόταν η βυζαντινή πόλη της Κέρκυρας. Το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου είναι χτισμένο κατά τα πρότυπα αρχαίου ναού δωρικού ρυθμού ενώ ο παλιός φάρος στέκεται ακόμη επιβλητικός. Η καλύτερη ώρα επίσκεψης είναι λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα. Δεν έχει πολύ κόσμο και έτσι μπορούμε να καθίσουμε για λίγο στα πέτρινα πεζούλια, να χαλαρώσουμε και να αφεθούμε στις σκέψεις μας ατενίζοντας το πέλαγος… Το Νέο Φρούριο χτίστηκε την περίοδο 1577-1587 από Ιταλό αρχιτέκτονα. Διασχίζουμε θολωτά περάσματα, πυροβολεία, αποθήκες πυρομαχικών και δεξαμενές και φτάνουμε μέχρι τον προμαχώνα των Επτά Ανέμων που μας παρέχει μια εξαιρετική πανοραμική άποψη της πόλης καθώς βρίσκεται σε ύψος 55 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.  

5. Το Ανάκτορο των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου και το Παλιό Λιμάνι

Το Ανάκτορο των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου

Στα βόρεια της Σπιανάδας ξεχωρίζει το πελώριο Ανάκτορο των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου, ένα τριώροφο οικοδόμημα σε σχήμα Π με πρόσοψη που κοσμείται από 32 δωρικούς κίονες. Στην κεντρική είσοδο βλέπουμε 7 ανάγλυφες πλάκες με τα εμβλήματα των 7 νησιών του Ιονίου. Οι εργασίες για την κατασκευή του οικοδομήματος ξεκίνησαν το 1819 από τον Maitland, πρώτο Ύπατο Αρμοστή των Ιονίων Νήσων κατά την αγγλική κατοχή, ενώ διήρκεσαν πέντε χρόνια. Με την ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα το 1864, το κτήριο πέρασε στη βασιλική οικογένεια και στη συνέχεια στο ελληνικό δημόσιο. Το 1994 φιλοξένησε τη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο ισόγειο υπάρχει η Αίθουσα της Ιονίου Γερουσίας, στον πρώτο όροφο ένας προθάλαμος και 3 Αίθουσες υποδοχής: η Ροτόντα, η Αίθουσα των Συμποσίων και η Αίθουσα του Θρόνου. Στον δεύτερο όροφο στεγάζεται σήμερα το Μουσείο Ασιατικής Τέχνης. Από το Ανάκτορο των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου ξεκινά ο δρόμος προς το Παλιό Λιμάνι. Εδώ πριν τον πόλεμο λειτουργούσε λαϊκή αγορά, ο Μαρκάς, ενώ τώρα δένουν τα καραβάκια για Παξούς, Οθωνούς, Μαθράκι και Ερεικούσσα. 

6. Τα Μουσεία

Η Κέρκυρα διαθέτει αρκετά Μουσεία. Το Αρχαιολογικό Μουσείο στεγάζει ευρήματα από το Ναό της Αρτέμιδας, το νεκροταφείο της Γαρίτσας, την αρχαία πόλη της Κέρκυρας, την Κασσιόπη αλλά και από ανασκαφές της Θεσπρωτίας. Το Βυζαντινό Μουσείο στεγάζεται στο Ναό της Παναγιάς της Αντιβουνιώτισσας και περιλαμβάνει περίπου 90 εικόνες του 15^ου έως 19^ου αιώνα. Η συλλογή της Δημοτικής Πινακοθήκης απαριθμεί έργα Κερκυραίων ζωγράφων του 19^ου αιώνα. Το Μουσείο Χαρτονομισμάτων βρίσκεται στο κτήριο της Ιονικής Τράπεζας και είναι μια καλή ευκαιρία για να παρακολουθήσει κανείς όλη τη διαδικασία παραγωγής ενός νομίσματος. Στη συλλογή του συγκαταλέγεται και ο «Φοίνικας», το πρώτο χαρτονόμισμα της Ελλάδος που έκοψε το 1831 ο Καποδίστριας. Γέννημα θρέμμα Κερκυραίος, ο σπουδαίος αυτός πολιτικός άνδρας του τόπου μας γεννήθηκε σε ένα κτήριο που σήμερα έχει μετατραπεί σε Μουσείο με εκθέματα προσωπικά του αντικείμενα. Στην Κέρκυρα όμως έζησε και πέθανε και ο σπουδαίος μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός. Το σπίτι του στα Μουράγια έχει μετατραπεί και αυτό σε Μουσείο, στους χώρους του οποίου μπορούμε να δούμε χειρόγραφά του στα ελληνικά και τα ιταλικά, προσωπογραφίες του, παλιούς χάρτες και πορτρέτα γνωστών Κερκυραίων.

7. Το Ποντικονήσι και η Παναγία των Βλαχερνών 

Το Ποντικονήσι και η Παναγιά των Βλαχερνών

Η περιοχή του Κανονιού με το πασίγνωστο Ποντικονήσι και την εκκλησία της Παναγίας των Βλαχερνών αποτελεί την πιο διάσημη και διαδεδομένη εικόνα της Κέρκυρας παγκοσμίως. Κάνουμε στάση στο Κανόνι για καφέ με θέα από ψηλά προς το Ποντικονήσι και έπειτα κατεβαίνουμε και διασχίζουμε τη λεπτή λωρίδα γης που ενώνει την Κέρκυρα με την εκκλησία της Παναγιάς της Βλαχέραινας και το μοναστήρι του 17^ου αιώνα. Απέναντί μας έχουμε το καταπράσινο Ποντικονήσι με το βυζαντινό εκκλησάκι του Παντοκράτορα που χρονολογείται από τον 13^ο αιώνα.

8. Το Αχίλλειον και το Μον Ρεπό

Οι 9 Μούσες, Αχίλλειον

Η… βασιλική όψη της Κέρκυρας συνοψίζεται με τον καλύτερο τρόπο σε αυτές τις δύο καλοσυντηρημένες επαύλεις. Το Αχίλλειον χτίστηκε μεταξύ 1884 και 1892 ως εξοχική κατοικία και ησυχαστήριο για την Αυτοκράτειρα Σίσσυ της Αυστρίας. Η «θλιμμένη πριγκίπισσα», που χάθηκε αρκετά νέα, χρειαζόταν ένα ήπιο κλίμα όπως της Ελλάδας προκειμένου να βελτιωθεί η εύθραυστη υγεία της. Στην ήδη κλονισμένη κατάστασή της ήρθε να προστεθεί ο θάνατος του γιου της που την βύθισε στην κατάθλιψη. Την έπαυλη της Κέρκυρας επισκεπτόταν δύο φορές το χρόνο και καθώς αγαπούσε πολύ την ελληνική μυθολογία και τον πολιτισμό, φρόντισε να διακοσμήσει το Αχίλλειον με εξαιρετικά αγάλματα και νωπογραφίες.

Αχίλλειον

Δύο μεγάλα χάλκινα αγάλματα του Δία και της Ήρας υποδέχονται τον επισκέπτη στην είσοδο του κυρίως κτηρίου ενώ θαυμασμό προκαλούν η νωπογραφία με τις 4 Εποχές, η ελαιογραφία με την ονομασία «Ο Θρίαμβος του Αχιλλέα», τα ταβάνια και οι περίτεχνες οροφές καθώς και οι εντυπωσιακές σκάλες του εσωτερικού. Οι κήποι, γεμάτοι δέντρα και ανθισμένα λουλούδια, παρέχουν θέα στη θάλασσα και κρύβουν εξίσου ενδιαφέροντες θησαυρούς όπως τα αγάλματα του Θνήσκοντος και Νικώντος Αχιλλέα (εξ ου και η ονομασία «Αχίλλειον») ή το περιστύλιο με τις 3 Χάριτες και τις 9 Μούσες. Μετά το θάνατο της Σίσσυ, το Αχίλλειον αγοράστηκε από τον Κάιζερ Γουλιέλμο Β’  για να περιέλθει τελικά στο Ελληνικό Δημόσιο μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η περίφημη «Γέφυρα του Κάιζερ» συνέδεε το Αχίλλειον με τις Μπενίτσες και τη χρησιμοποιούσε ο ίδιος. Σήμερα υπάρχουν μόνο τα απομεινάρια της καθώς το τόξο της γέφυρας κόπηκε στα δύο προκειμένου να περάσει ο παραλιακός δρόμος του νησιού. 

Η έπαυλη του Μον Ρεπό

Το Μον Ρεπό είναι προγενέστερο χρονικά, χτίστηκε μεταξύ 1828 και 1831 και υπήρξε η εξοχική κατοικία του Άγγλου Αρμοστή Adam και της συζύγου του. Η έπαυλη περιστοιχίζεται από λουλούδια, αιωνόβιες ελιές και κυπαρίσσια που καλύπτουν μία συνολική έκταση διακοσίων πενήντα οκτώ στρεμμάτων. Για μια περίοδο χρησιμοποιήθηκε και ως θερινή κατοικία της ελληνικής βασιλικής οικογένειας ενώ πλέον στεγάζει το Αρχαιολογικό Μουσείο της Παλαιόπολης. 

9. Η Παλαιοκαστρίτσα

Το Μοναστήρι της Παναγιάς της Παλαιοκαστρίτισσας 

Το πανέμορφο μοναστήρι της Παναγίας της Παλαιοκαστρίτισσας χτίστηκε το 1225 πάνω σε απόκρημνο βράχο και προσφέρει καταπληκτική θέα στη θάλασσα. Τα σημερινά κτίσματα είναι σαφώς μεταγενέστερα ενώ στο σκευοφυλάκιο έχουμε τη δυνατότητα να δούμε βυζαντινές και μεταβυζαντινές εικόνες αλλά και τεράστια όστρακα από το βυθό. Οι πύλες του μοναστηριού κλείνουν στη μία το μεσημέρι και ξανανοίγουν για τους επισκέπτες μετά τις 15:00.

10. Το Αγγελόκαστρο

Το Αγγελόκαστρο

Στην περιοχή της Παλαιοκαστρίτσας βρίσκεται και το Αγγελόκαστρο. Χτισμένο στην κορυφή ενός απόκρημνου βουνού, το λεγόμενο Castel Michel Angelo, χρονολογείται από την εποχή που η Κέρκυρα αποτελούσε κτήση του Δεσποτάτου της Ηπείρου και χρησίμευε για την προστασία των κατοίκων από τους εισβολείς. Από τον 19^ο αιώνα και μετά, το Κάστρο αρχίζει να εγκαταλείπεται. Η πρόσβαση ως την κορυφή γίνεται από ειδικά διαμορφωμένο μονοπάτι αλλά ορισμένοι ίσως δυσκολευτούν λιγάκι. Μια μικρή εκκλησία αφιερωμένη στον Αρχάγγελο Μιχαήλ έχει χτιστεί στο ανώτερο σημείο της ακρόπολης ενώ σκαμμένο στο βράχο είναι το εκκλησάκι της Αγίας Κυριακής.  

Παραλίες

Η Κέρκυρα είναι μεγάλο νησί και διαθέτει πάρα πολλές παραλίες, οι περισσότερες εκ των οποίων είναι εύκολα προσβάσιμες. Ενδεικτικά εδώ θα αναφέρω μερικές από τις πιο όμορφες… Από κει και πέρα εναπόκειται στη διάθεση του καθενός να ανακαλύψει ακόμη περισσότερες…  

Παραλία Λογγάς (Περουλάδες)

Λογγάς (Περουλάδες) 

Η πιο αγαπημένη μου παραλία είναι λιγότερο γνωστή αλλά πολύ ειδυλλιακή. Βρίσκεται κρυμμένη κάτω από τον γκρεμό και το ομώνυμο χωριό και η πρόσβαση σε αυτήν είναι εύκολη. Αρκεί μόνο να ακολουθήσουμε τα πέτρινα σκαλοπάτια. Η παραλία λέγεται και Ηλιοβασίλεμα… Το λόγο θα τον διαπιστώσετε αν κάνετε μια βουτιά εδώ την ώρα που δύει ο ήλιος κατά το σούρουπο! Προσοχή τις μέρες που φυσούν δυνατοί άνεμοι και θεριεύουν τα κύματα γιατί η θάλασσα βαθαίνει απότομα. 

Κασσιόπη

Παραλία Κασσιόπη

Η περιοχή της Κασσιόπης κρύβει αρκετές παραλίες, άλλες εκμεταλλευμένες και άλλες περισσότερο ερημικές. Εμείς ανακαλύψαμε μία ήρεμη παραλία, χωρίς πολύ κόσμο, με λευκές πέτρες, γαλάζια νερά και θέα στο εντυπωσιακό Κάστρο της Κασσιόπης. Το Κάστρο χτίστηκε από τους Βυζαντινούς και καταλήφθηκε το 1081 από τους Νορμανδούς. Το 1386, μετά από μάχη, οι Βενετοί κατορθώνουν να το καταλάβουν και καταστρέφουν τις οχυρώσεις του.

Παλαιοκαστρίτσα

Παραλία στην Παλαιοκαστρίτσα

Η περιοχή της Παλαιοκαστρίτσας, εκτός από το ιστορικό Μοναστήρι, το Αγγελόκαστρο, τις σπηλιές και τα καταπράσινα τοπία, κρύβει και έξι μικρούς ορμίσκους με αμμώδεις παραλίες: το Αμπελάκι, ο Άγιος Πέτρος, ο Άγιος Σπυρίδων, η Αλίπα, τα Πλατάκια και η Αγία Τριάδα. Τα άγρια βράχια συνδυάζονται με καταπράσινα νερά και πυκνή βλάστηση δίνοντας στην περιοχή μια παραδεισένια, εξωτική όψη. Το αν θα ευχαριστηθείτε το μπάνιο σας και το τοπίο εξαρτάται από την εποχή που θα επιλέξετε να πάτε. Τον Αύγουστο ο συνωστισμός είναι μεγάλος και είναι προτιμότερο να νοικιάσετε σκάφος για να εξερευνήσετε τις σπηλιές και τα κοντινά νησάκια Σκελούδι και Κολόβρι. Αν πάλι επισκεφθείτε την Κέρκυρα την περίοδο του Πάσχα, οι ανθισμένες πασχαλιές στην Παλαιοκαστρίτσα σίγουρα θα σας πάρουν τα μυαλά με τις μεθυστικές μυρωδιές και τα χρώματά τους! 

Μπαρμπάτι

Παραλία Μπαρμπάτι

Μεγάλη παραλία, με βότσαλα και πολύ εύκολη πρόσβαση. Είναι οικογενειακή και προσφέρει τη δυνατότητα για θαλάσσια σπορ. 

Άγιος Γεώργιος των Πάγων

Πήρε το όνομά της από το κοντινό χωριό των Πάγων, είναι αρκετά μεγάλη παραλία και διαθέτει χρυσή, καυτή και παχιά άμμο. Ευτυχώς δεν την έχουν εκμεταλλευτεί ακόμη τουριστικά σε μεγάλο βαθμό.

Παραλία Άγιος Γεώργιος των Πάγων

Σιδάρι/Canal D’ Amour

Το Canal d' amour στο Σιδάρι

Τα γλυπτά δαντελωτά βράχια και το πασίγνωστο διεθνώς Canal D’ Amour συνθέτουν το σκηνικό της πιο δημοφιλούς για τους τουρίστες παραλίας στην Κέρκυρα. Ο μύθος λέει ότι όποιος διασχίσει το «Κανάλι του Έρωτα» κολυμπώντας, θα βρει το ιδανικό του ταίρι. Για εμάς τους Έλληνες βεβαίως δεν έχει να πει και πολλά… Η τουριστική εκμετάλλευση έχει αλλοιώσει τη φυσική ομορφιά του τοπίου, ο συνωστισμός από τους τουρίστες και η βαβούρα δεν υποφέρονται εύκολα ενώ όταν φυσούν ισχυροί άνεμοι, στην ακτή ξεβράζονται φύκια και το κολύμπι στο Canal D’ Amour απαγορεύεται αυστηρώς γιατί είναι επικίνδυνο. 

Ύψος/ Δασιά

Σε κοντινή απόσταση η μία από την άλλη. Η μεν πρώτη είναι η αγαπημένη κυρίως των Άγγλων αλλά και των Ιταλών, έχει άμμο και βρίσκεται δίπλα ακριβώς από τον κεντρικό δρόμο. Καλύτερα να κολυμπήσετε εδώ νωρίς το πρωί, πριν ξυπνήσουν οι Άγγλοι και την κατακλύσουν! Η παραλία της Δασιάς είναι οργανωμένη, έχει άμμο και χαλικάκι και είναι περισσότερο οικογενειακή. 

Γλυφάδα

Ξαπλώστρες, beach bar, οργάνωση. Η Γλυφάδα είναι η δημοφιλέστερη παραλία για όλο τον νεαρόκοσμο και πάντα γεμάτη. Πιάστε ξαπλώστρα από νωρίς γιατί μετά θα είναι αργά! 

   

Νησάκι 

Παραλία Νησάκι

Μικρή παραλία, με ψιλό χαλίκι και δέντρα. Από εδώ ξεκινά πλακόστρωτο μονοπάτι που φτάνει μέχρι την Κασσιόπη.

Μπενίτσες

Η βοτσαλωτή παραλία του ομώνυμου οικισμού.

Μωραΐτικα/ Μεσσογή

Ομπρέλες, οργάνωση και πολυκοσμία σε αυτές τις δύο παραλίες (που στην ουσία είναι μία). Οικογενειακή ατμόσφαιρα, καθαρά νερά και ψιλό βότσαλο. 

Οικισμοί      

Το κέντρο της Κέρκυρας συγκεντρώνει τα βλέμματα όλων ωστόσο καθώς απομακρυνόμαστε από αυτό, ανακαλύπτουμε οικισμούς που αξίζουν την προσοχή μας…

Κυνοπιάστες

Το ταβερνάκι του Τρύπα, Κυνοπιάστες

Ένας εξαιρετικά γραφικός οικισμός, που κρατάει ακόμη κάτι από τα παλιά… Το ταβερνάκι του Τρύπα είναι το απόλυτο must για ένα ταξίδι στο χρόνο. Σε αυτό το χωριό αξίζει να κάνετε Πάσχα. Η περιφορά του Επιταφίου περνάει μέσα από τις αυλές των σπιτιών ενώ αγοράκια και κοριτσάκια με καλάθια στα χέρια πετούν ροδοπέταλα. Το χωριό αποτελεί το σκηνικό που γυρίστηκε το 1984 η ταινία «Η τιμή της αγάπης» της Τόνιας Μαρκετάκη, χρησιμοποιώντας ως κομπάρσους τους ίδιους τους κατοίκους.   

Πέλεκας 

Το χωριό του Πέλεκα διεκδικεί επάξια τα σκήπτρα για το καλύτερο ηλιοβασίλεμα σε ολόκληρο το νησί και όχι άδικα! Ο Γουλιέλμος ο Β΄ επέλεξε αυτό το σημείο για να στήσει το παρατηρητήριό του, τον πύργο δηλαδή από τον οποίο θαύμαζε κάθε απόγευμα το ηλιοβασίλεμα για όσο διάστημα διέμενε στο Αχίλλειον. Η θέση που καθόταν, ο «Θρόνος του Κάιζερ», υπάρχει μέχρι και σήμερα.

Παντοκράτορας

Πρόκειται για ένα βουνό στο βόρειο τμήμα της Κέρκυρας που κρύβει μικρά και γραφικά ορεινά χωριουδάκια. Δοκιμάστε να ακολουθήσετε την επαρχιακή οδό Πυργίου-Αχαράβης που οδηγεί από το Ύψος προς το χωριό του Σπαρτύλα και αφού διασχίσει το βουνό του Παντοκράτορα βγάζει σε Αχαράβη, Ρόδα και από εκεί Σιδάρι. Μπορεί ο παραλιακός δρόμος που πηγαίνει γύρω-γύρω από το βουνό να σας φέρνει πιο κοντά στη θάλασσα, ωστόσο η ορεινή διαδρομή είναι μέσα στα δέντρα και το πράσινο. 

Λευκίμμη

Το ποτάμι της Λευκίμμης

Η κωμόπολη της Λευκίμμης προήλθε από τη συνένωση μικρότερων χωριών και οικισμών και αποτελεί το στολίδι του κερκυραϊκού Νότου. Η περιοχή κατοικείται ήδη από την Παλαιολιθική και Νεολιθική εποχή, στο στενό της είχε διεξαχθεί η Ναυμαχία Κορινθίων-Αθηναίων κατά τον Πελοποννησιακό Πόλεμο ενώ στα χρόνια της Ενετοκρατίας πολλοί Έλληνες από τις τουρκοκρατούμενες περιοχές βρήκαν καταφύγιο εδώ ιδρύοντας πολλά νέα χωριά. Το Ποτάμι της Λευκίμμης κουβαλά τη δική του ιστορία. Μαρτυρίες από τον 17^ο αιώνα αναφέρουν ότι ο ποταμός συνέβαλε στην εμπορική δραστηριότητα καθώς μέσω αυτού μεταφέρονταν αγροτικά προϊόντα προς τη θάλασσα. 

Κάβος

Το «Cavo Bianco» της Ενετοκρατίας είναι σήμερα ένα δημοφιλές τουριστικό θέρετρο που έχει γίνει συνώνυμο της διασκέδασης απαριθμώντας αμέτρητα bar, club και μεθυσμένους θαμώνες, κυρίως Άγγλους. Αν δεν είστε Άγγλος τουρίστας που θέλει να μεθύσει πολύ – μα πάρα πολύ – με ό,τι αυτό συνεπάγεται, τότε καλύτερα… don’t go!     

Κουζίνα

Η κερκυραϊκή κουζίνα είναι φημισμένη και με πολλές επιρροές από την ιταλική λόγω της Ενετοκρατίας στο νησί. Φυσικά δεν παραλείπουμε να δοκιμάσουμε τις τοπικές σπεσιαλιτέ σοφρίτο και παστιτσάδα. 

Εστιατόριο "Etrusco"

Αν η τσέπη σας το αντέχει, στην Κάτω Κορακιάνα βρίσκεται το «Etrusco», το βραβευμένο εστιατόριο του Έκτορα Μποτρίνι.

Για κάτι πιο παραδοσιακό, στο χωριό Κυνοπιάστες καθόμαστε στο ταβερνάκι του «Τρύπα». Ξεκίνησε το 1936 ως το μπακάλικο του χωριού και μετά τον πόλεμο άρχισε να σερβίρει και φαγητό. Οι τοίχοι είναι γεμάτοι με φωτογραφίες γνωστών προσωπικοτήτων που έχουν επισκεφθεί το μαγαζί και με αποκόμματα από αφιερώματα εφημερίδων διαφόρων χωρών. Τα αλλαντικά είναι δικής του παραγωγής και τα κερκυραϊκά πιάτα γίνονται από πεντανόστιμα, αγνά υλικά. 

Εστιατόριο "Αγνάντιο"

Το εστιατόριο «Αγνάντιο» βρίσκεται στους πρόποδες του όρους του Παντοκράτορα, στην περιοχή Σπαρτύλας. Προσφέρει παραδοσιακές, κερκυραϊκές γεύσεις (υπέροχη παστιτσάδα) και απίστευτη θέα πάνω από τον Κόλπο του Ύψους. Η καλύτερη ώρα είναι μετά τη δύση του ηλίου, για ένα ρομαντικό δείπνο στη βεράντα υπό το φως των κεριών.

Διασκέδαση  

Καφέδες το πρωί και δροσερά cocktails το βράδυ σερβίρει το «Μικρό Καφέ» στο κέντρο της Κέρκυρας, κοντά στον Άγιο Βασίλειο. Το καλοκαίρι τα τραπεζάκια του απλώνονται στα καντούνια και στη βεραντούλα που είναι πνιγμένη στο πράσινο και στα ανθισμένα λουλούδια που ευωδιάζουν. Το σκηνικό αυτό, σε συνδυασμό με τα σκαλάκια, μας θυμίζει κάτι από την αθηναϊκή Πλάκα. Χαμηλή μουσική, ένας ιδιαιτέρως προσεγμένος χώρος και κάπως έτσι έχουμε το πιο ρομαντικό σημείο για ένα πρώτο ποτάκι στο ιστορικό κέντρο της πρωτεύουσας. 

"Μικρό Καφέ", παλιά πόλη Κέρκυρας

Οι καφετέριες στο Λιστόν αποτελούν ένα must της Κέρκυρας αν και εδώ οι τιμές είναι σαφώς πιο τσιμπημένες από ότι σε άλλα μαγαζιά, λιγότερο τουριστικά. 

"Panorama Restaurant 7th Heaven", Περουλάδες

Το ποτάμι της Λευκίμμης αποτελεί άλλο ένα όμορφο σημείο για να απολαύσει κανείς τον καφέ του, ενώ για τεράστια ποικιλία γευστικών επιλογών σε δροσερές γρανίτες το «Panorama Restaurant 7^th Heaven» σας ταξιδεύει πραγματικά στον… 7^ο ουρανό με την απίστευτη θέα του πάνω από την παραλία του Λογγά στις Περουλάδες. 

"Off Town", Άνω Πυργί

Ποτό με ρομαντική διάθεση μπορείτε να απολαύσετε στο «Off Town» στο Άνω Πυργί, στους πρόποδες του όρους Παντοκράτορα. Η θέα από εδώ προς τον Κόλπο του Ύψους είναι μοναδική. 

Για υψηλά ντεσιμπέλ, χορό και διασκέδαση μέχρι αργά κατευθυνόμαστε προς την περιοχή του Εμπορικού και την παραλιακή οδό Εθνικής Αντιστάσεως. Εδώ βρίσκονται συγκεντρωμένα όλα τα clubs. Καλύτερα να αποφύγουμε την περιοχή του Κάβου και μαζί της τα έκτροπα των Άγγλων που μεθούν και ξεφεύγουν. Αν θέλουμε να πιούμε το ποτό μας σε ατμόσφαιρα πιο… international, καλύτερα να προτιμήσουμε τα μαγαζιά του Ύψους. Και εδώ συχνάζουν τουρίστες, κυρίως Άγγλοι και Ιταλοί, που μπορεί ενίοτε να χάνουν τον έλεγχο αλλά δεν παύουν να είναι αρκετά πιο… πολιτισμένοι.