Εξερευνώντας τη φύση στη Λίμνη Πλαστήρα…

Ήταν το 1935 όταν ο στρατιωτικός και πολιτικός Νικόλαος Πλαστήρας επισκέφθηκε τη γενέτειρά του που είχε πληγεί από καταστροφικές πλημμύρες. Λέγεται ότι, όταν αντίκρισε την ευρύτερη περιοχή, δήλωσε «Εδώ μια μέρα θα γίνει λίμνη». Λίγο περισσότερα από 20 χρόνια μετά –και συγκεκριμένα το 1959- ολοκληρωνόταν ένα μεγαλόπνοο έργο: η κατασκευή ενός φράγματος στο νότιο άκρο του ποταμού Ταυρωπού και η συνακόλουθη δημιουργία της τεχνητής λίμνης Ταυρωπού που έμεινε ωστόσο γνωστή περισσότερο ως Λίμνη Πλαστήρα!

Το Φράγμα στη Λίμνη Πλαστήρα

Απλωμένη στο οροπέδιο της Νεβρόπολης του Νομού Καρδίτσας, η Λίμνη αυτή δημιουργήθηκε στο σημείο που παλαιότερα βρισκόταν το Αεροδρόμιο Νεράιδας, ένα αεροδρόμιο των Άγγλων Συμμάχων στο οποίο μάλιστα προσγειώθηκε το 1943 το πρώτο συμμαχικό αεροπλάνο που έφτασε στην κατεχόμενη τότε Ελλάδα. Η χρηματοδότηση του έργου του Φράγματος έγινε με χρήματα που έλαβε η Ελλάδα ως πολεμικές επανορθώσεις από την Ιταλία, την όλη κατασκευή ανέλαβε μια γαλλική εταιρεία ενώ τη διαχείριση του φράγματος έχει πλέον αναλάβει η ΔΕΗ που λειτουργεί στο χωριό Μητρόπολη ένα υδροηλεκτρικό εργοστάσιο. Το μέγιστο βάθος της Λίμνης είναι περί τα 60 μ. αν και όπως παρατηρούν οι κάτοικοι, τα νερά της χρόνο με το χρόνο λιγοστεύουν λόγω των χαμηλών βροχοπτώσεων. Γύρω από τη Λίμνη Πλαστήρα απλώνεται ένα υπέροχο φυσικό τοπίο με καταπράσινα δέντρα, πλούσια χρώματα, τρεχούμενα νερά αλλά και πολλά μικρά γραφικά χωριουδάκια… 

Το τοπίο της Λίμνης κατά τη διάρκεια του χειμώνα αλλάζει.... 

Η πρωτεύουσα του Νομού είναι η Καρδίτσα, η οποία απέχει 303 χλμ. από την Αθήνα και 215 χλμ. από τη Θεσσαλονίκη. Η ευρύτερη περιοχή του Νομού προσφέρεται για να εξερευνήσει κανείς τη φύση, να γνωρίσει καταπράσινα τοπία και να αναπνεύσει καθαρό αέρα. Μπορεί επίσης να επιδοθεί το καλοκαίρι σε διάφορα σπορ, από ποδηλασία μέχρι κανό, να χαλαρώσει ή να περάσει όμορφες στιγμές δίπλα στο τζάκι κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Ο Νομός έχει μεγάλη παράδοση στο χώρο του στίβου και της ενόργανης γυμναστικής καθώς είναι γενέτειρα μερικών σπουδαίων αθλητών και Ολυμπιονικών. Ο Ολυμπιονίκης της Ενόργανης Γυμναστικής, Δημοσθένης Ταμπάκος, κατάγεται από τη Δρακότρυπα Μουζακίου. Ο Λάμπρος Παπακώστας γεννήθηκε στην Καρδίτσα και κατάγεται από το Αγναντερό Μουζακίου ενώ η Κατερίνα Κόφφα γεννήθηκε και αυτή στην Καρδίτσα και κατάγεται από τη Μαγούλα Καρδίτσας. Θα έχετε επίσης συχνά ακούσει την πασίγνωστη τραγουδίστρια Έλενα Παπαρίζου να μιλά με πολλή αγάπη για τον τόπο καταγωγής του πατέρα της ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που η ίδια έχει θεαθεί στην περιοχή να διασκεδάζει στα τοπικά πανηγύρια μαζί με συγγενείς και φίλους της.                

Λίγα λόγια για την Ιστορία…

Η Ιστορία της περιοχής ξεκινά από την εποχή του Ομήρου. Η συνεχής ανθρώπινη παρουσία στα Βορειοδυτικά της Καρδίτσας μαρτυρείται από την ύπαρξη αρχαίων οικισμών, τα Βυζαντινά θρησκευτικά μνημεία, τα Κάστρα και την τοπική αρχιτεκτονική. Αρχαίοι συγγραφείς κάνουν λόγο για την πόλη των Γόμφων (όπου «γόμφοι» ήταν τα καρφιά, όρος που πιθανόν χρησιμοποιήθηκε λόγω της ιδιαίτερης διαμόρφωσης του εδάφους της περιοχής). Επρόκειτο για μία από τις σημαντικότερες αρχαίες πόλεις της Δυτικής Θεσσαλίας, η οποία έλεγχε ουσιαστικά τις εισόδους προς την Αρχαία Αμβρακία (σημερινή Άρτα) και τη χώρα των Αθαμάνων (περιοχή Αργιθέας). Η πόλη, γεωγραφικά, τοποθετείται περί τα 2 χλμ. βορειοδυτικά του Μουζακίου, στη θέση «Επισκοπή», ιδρύθηκε τον 4ο αι. π.Χ., διέθετε ισχυρό αμυντικό τείχος και έκοψε δικό της νόμισμα το 340 π.Χ. 

Όταν έπεσε στα χέρια του Φιλίππου Β’ της Μακεδονίας μετονομάστηκε προς τιμήν του σε «Φιλιππούπολη» ενώ αργότερα λεηλατήθηκε από τον Καίσαρα γιατί ενεπλάκη στον εμφύλιο μεταξύ των δυνάμεων του Καίσαρα και του Πομπήιου, τασσόμενη στο πλευρό του μετέπειτα ηττημένου Πομπήιου. Κατά τον 6ο αι. ο Ιουστινιανός ανακαινίζει το τείχος που περιέβαλλε την πόλη, η οποία στην Ύστερη Βυζαντινή εποχή γίνεται Έδρα Επισκόπου. Στα μέσα του 16ου αι. πραγματοποιείται από τους Οθωμανούς μεγάλο παιδομάζωμα στη Λαζαρίνα και στις αρχές του 1800 ξεκινούν οι προσπάθειες για την Απελευθέρωση της περιοχής. Παρόλο που η Θεσσαλία φιλοξένησε τα περισσότερα επαναστατικά κινήματα που εκδηλώθηκαν στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, παρόλο που έδωσε δυναμικό παρών στον ξεσηκωμό του 1821 και παρόλο που το Μουζάκι υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα επαναστατικά κέντρα, οι Τούρκοι αντιστέκονταν σθεναρώς, κατάφερναν να καταστέλλουν τις ενέργειες απαντώντας σε αυτές με εκδικητικούς αποκεφαλισμούς χριστιανών ενώ η πολυπόθητη ελευθερία ήρθε μόλις το 1877-78! Τα δεινά της περιοχής όμως συνεχίστηκαν και αργότερα καθώς το 1943 το ιστορικό Μουζάκι και τα γύρω χωριά καταστράφηκαν ολοσχερώς από τους Ιταλούς. Ο άμαχος πληθυσμός είχε ήδη καταφύγει στα βουνά και τα δάση, έχοντας πληροφορηθεί εγκαίρως τα σχέδια των Ιταλών, οι οποίοι δεν λυπήθηκαν ούτε τους λίγους γέροντες και αρρώστους που είχαν απομείνει πίσω και τους σκότωσαν όλους. Η περιοχή αναγεννήθηκε κυριολεκτικά από τις στάχτες της γι’ αυτό και όλα τα σπίτια είναι νεόκτιστα, με ελάχιστα σωζόμενα δείγματα της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής. 

Ανακαλύπτοντας τα χωριά της Λίμνης…     

Η θέα από το Παρατηρητήριο  

Έχουμε ως αφετηρία μας το Φράγμα και ξεκινάμε για να ανακαλύψουμε τη φύση, τα γραφικά χωριά και κάθε ένα από τα περίπου 55 χλμ. που απαιτούνται για να ολοκληρωθεί ο γύρος της πανέμορφης Λίμνης Πλαστήρα. Η τουριστική υποδομή είναι ιδιαιτέρως αναπτυγμένη στην περιοχή και αυτό είναι κάτι που προκαλεί εντύπωση. Κάνουμε μια πρώτη στάση στο Παρατηρητήριο για να απολαύσουμε τη θέα καθώς στο τοπίο κυριαρχεί από τη μια η Λίμνη με τα φιόρδ της και από την άλλη οι επιβλητικές βουνοκορφές των Αγράφων.

Νεοχώρι

Το Νεοχώρι είναι ίσως το πιο αναπτυγμένο τουριστικά χωριό, απλώνεται στην πλαγιά και έχει πανοραμική θέα προς τη Λίμνη. Τα Καλύβια Πεζούλας πήραν το όνομά τους από τις πρόχειρες κατασκευές από καλάμια και λάσπη στις οποίες αποθήκευαν οι αγρότες τα προϊόντα και τα εργαλεία τους. Εδώ βρίσκουμε αρκετές ταβέρνες και καφετέριες καθώς επίσης εταιρείες που οργανώνουν υπαίθριες δραστηριότητες (ιππασία, ποδήλατο, τοξοβολία). Η Πεζούλα είναι χτισμένη στις δύο όχθες του ποταμού, σε μια ρεματιά γεμάτη καστανιές, βελανιδιές και έλατα. Είτε το πιστεύετε είτε όχι, η Πεζούλα διαθέτει μέχρι και… πλαζ όπου κατά τους θερινούς μήνες οι λουόμενοι κάνουν μπάνιο στη Λίμνη. Η Νεράιδα, το χωριό με το παραμυθένιο όνομα, είναι σκαρφαλωμένη σε υψόμετρο 1.120 μ., είναι πνιγμένη στα έλατα και προσφέρει μοναδική θέα στη Λίμνη. Λίγο έξω από το χωριό βρίσκεται ο Ναός Γενεσίου Θεοτόκου του 16ου αι. Η Καστανιά είναι γεμάτη έλατα, διαθέτει οργανωμένο camping και μία άκρως ενδιαφέρουσα βιοτεχνία τσαρουχιών. Η Μπελοκομίτη, σκαρφαλωμένη στην πλαγιά των Αγράφων, διαθέτει πετρόχτιστα σπίτια, αυλές με ανθισμένα λουλούδια και γραφικά στενάκια.   

"Αγροικία Φώτη"

Φτάνουμε στην Κρυοπηγή όπου μας περιμένει μια ευχάριστη έκπληξη: το «Θεσσαλικό Ζωολογικό Πάρκο» στην «Αγροικία Φώτη»! Η «Αγροικία Φώτη», που δημιουργήθηκε με πολύ μεράκι στις παρυφές του Ιτάμου και πολύ κοντά στο Μουζάκι, άλλαξε την εικόνα της περιοχής και αποτελεί μία εναλλακτική πρόταση για όσους επιθυμούν να μυηθούν σε έναν πιο φυσικό τρόπο ζωής που να έχει ως βάση του το αγρόκτημα, τα αγροτικά προϊόντα, τα ζώα και τη γη. Συγκεκριμένα, πρόκειται για έναν χώρο που βρίθει από μυρωδιές, ακούσματα, τρεχούμενα νερά και συνδυάζει διαμονή με φαγητό και αναψυχή για όλη την οικογένεια. 

"Θεσσαλικό Ζωολογικό Πάρκο"

Παρέχεται η δυνατότητα για διαμονή σε πετρόχτιστες μεζονέτες και bungalows, φαγητό στην ταβέρνα «Λαδόκολλα», καφέ στην καφετέρια αλλά και επίσκεψη στο άκρως ενδιαφέρον Πάρκο που φιλοξενεί σπάνια είδη ζώων που δύσκολα συναντάμε στην Ελλάδα. Στο «Θεσσαλικό Ζωολογικό Πάρκο» λοιπόν φιλοξενούνται ελάφια, πόνυ, κοάλα, αγριόχηνες, παιχνιδιάρικα και εξωτικά μαϊμουδάκια, ρινόκεροι, κροκόδειλοι, πανέμορφα λάμα και αρκετά εξοικειωμένες με τον κόσμο στρουθοκάμηλοι. Σύντροφός μας κατά την περιήγηση στο πάρκο είναι ο φιλικός και παιχνιδιάρης σκυλάκος του ιδιοκτήτη που κυκλοφορεί ελεύθερος.

Ιχθυοτροφείο Πέστροφας "Ο Εύρυτος"

Ολοκληρώνουμε την εξερεύνησή μας στα χωριά της Λίμνης με μια επίσκεψη στην Καρύτσα και το Ιχθυοτροφείο Πέστροφας «Ο Εύρυτος» των Αδερφών Μίσσα. 

Οι δεξαμενές του ιχθυοτροφείου

Το ιχθυοτροφείο έχει δημιουργηθεί μέσα σε ένα καταπράσινο τοπίο, δίπλα στο ποτάμι και παράγει 20 τόνους πέστροφας ετησίως που καλύπτουν τις ανάγκες του εστιατορίου που διαθέτει η οικογένεια. Κάνουμε μια τελευταία στάση στη Μονή Πελεκητής που μοιάζει να κρέμεται κυριολεκτικά πάνω από το χωριό σε υψόμετρο 1.400 μ. Το Μοναστήρι χτίστηκε τον 15ο αιώνα και έχει σχετιστεί με αρκετές παραδόσεις που αναφέρονται σε θαυματουργές εμφανίσεις της Παναγίας. Ακόμα και για τη δημιουργία του η παράδοση λέει ότι η ίδια η Παναγία υπέδειξε στους μάστορες τον κατακόρυφο βράχο στον οποίο επιθυμούσε να χτίσουν το Μοναστήρι αλλά και τον τρόπο με τον οποίο θα έπρεπε να πελεκήσουν το βράχο με το κοπίδι (εξ ου και η ονομασία «Παναγιά Πελεκητή»). 

Ιερά Μονή Παναγιάς Πελεκητής

Λέγεται επίσης ότι όταν ο πρωτομάστορας είχε ένα ατύχημα και έπεσε στη χαράδρα, η Παναγία τον έσωσε και εκείνος επέζησε χάρη στη βοήθειά της. Αλλά και όταν υπήρξε πρόβλημα έλλειψης νερού, πάλι η Παναγία εμφανίστηκε και υπέδειξε στους πιστούς να σηκώσουν μια πλάκα κάτω από την οποία πράγματι βρήκαν νερό και στο σημείο αυτό υπάρχει μέχρι σήμερα ένα πηγάδι. Η Μονή κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας υπήρξε καταφύγιο για πολλούς κλέφτες και αρματολούς ενώ φιλοξενεί μία μικρή θαυματουργή εικόνα της Παναγίας.

Το Μουζάκι και τα γύρω χωριά… 

Μουζάκι

Καθώς απομακρυνόμαστε από τη Λίμνη Πλαστήρα, έχουμε την καταπληκτική ευκαιρία να γνωρίσουμε από κοντά και άλλες εξίσου όμορφες περιοχές του Νομού Καρδίτσας. Ως αφετηρία μας ετούτη τη φορά έχουμε το Μουζάκι, στα βορειοδυτικά του Νομού. Αποτελεί εμπορικό και γεωργικό κέντρο και είναι χτισμένο σε υψόμετρο 180 μ., στις παρυφές του Ιτάμου. Συνορεύει με το Νομό Τρικάλων, διασχίζεται από τον χείμαρρο Πάμισο ο οποίος καταλήγει στον Πηνειό και έχει περίπου 4.000 κατοίκους που δραστηριοποιούνται κυρίως στην κτηνοτροφία, τη γεωργία, το εμπόριο και τις δημόσιες υπηρεσίες. Το Μουζάκι απέχει περί τα 28 χλμ. από την Καρδίτσα και είναι σημείο αναφοράς της περιοχής μιας και αποτελεί απαραίτητο ενδιάμεσο κρίκο των δύο κύριων οδικών αξόνων: ο ένας συνδέει Καλαμπάκα-Τρίκαλα-Μουζάκι-Λίμνη Πλαστήρα και ο άλλος Περτούλι-Πύλη-Μουζάκι-Λίμνη Πλαστήρα, γι’ αυτό μπορεί κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί ως βάση για όσους ταξιδιώτες επιθυμούν να εξερευνήσουν τη γύρω περιοχή προς Ελάτη-Περτούλι ή Τρίκαλα-Καλαμπάκα είτε ακόμα και την Άρτα που απέχει γύρω στα 180 χλμ. Στο παλιό πέτρινο κτήριο του Δασαρχείου φιλοξενείται μια ενδιαφέρουσα Λαογραφική Συλλογή από οικιακά σκεύη, γεωργικά εργαλεία, παλιά έπιπλα, προσωπικά αντικείμενα, τοπικές ενδυμασίες και παραδοσιακά υφαντά που μας δίνουν μια εικόνα της καθημερινής ζωής των κατοίκων της περιοχής κατά τον 19ο αιώνα. Γύρω στο 1,5 χλμ. βορειοανατολικά του Μουζακίου βρίσκονται οι αρχαίοι Γόμφοι. Τα ιστορικά τείχη δεν διακρίνονται στην πεδιάδα αλλά διατηρούνται στους λόφους που περιβάλλουν την πόλη, γιατί αρχιτεκτονικά υλικά του τείχους χρησιμοποιήθηκαν αργότερα για την ανοικοδόμηση κτηρίων τόσο μετά την καταστροφή της πόλης από τον Καίσαρα όσο και στα νεότερα χρόνια για το χτίσιμο των γύρω χωριών. Στην τοποθεσία που βρισκόταν η αρχαία πόλη έχουν αποκαλυφθεί τμήματα δρόμου και ενός μεγάλου δημοσίου κτηρίου, κεραμίδια στέγης, όστρακα, αγγεία, νομίσματα αλλά και αρκετοί ελληνιστικοί και ρωμαϊκοί τάφοι.

Συνεχίζοντας προς τη Δρακότρυπα, στη θέση Κεραμαριό, βρέθηκαν όστρακα αγγείων και κεραμίδες ελληνιστικής και ρωμαϊκής εποχής που μαρτυρούν την ύπαρξη ναού του Ακραίου Διός. Αξίζει μια επίσκεψη στο Λαογραφικό Μουσείο Δρακότρυπας που φιλοξενεί εκθέματα του 18ου και 19ου αιώνα (οικιακά αντικείμενα, ενδυμασίες, υφαντά) αλλά και στη Βιβλιοθήκη του χωριού. Στο δρόμο από Μαυρομμάτι προς Γελάνθη έχει ανακαλυφθεί ένας προϊστορικός οικισμός που θεωρείται ως η παλαιότερη οργανωμένη εγκατάσταση ανθρώπων στην περιοχή. Επίσης στο Μαυρομμάτι μπορεί κανείς να επισκεφθεί τη Συλλογή Λαογραφικών Εκθεμάτων. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα εκθέματα που σχετίζονται με τον μεγάλο ήρωα της Ελληνικής Επανάστασης, Γεώργιο Καραϊσκάκη. 

Ιερά Μονή Αγ. Γεωργίου Μαυρομματίου "Καραϊσκάκη"

Ο Καραϊσκάκης γεννήθηκε στο Μαυρομμάτι και συγκεκριμένα σε μια σπηλιά την οποία οι λάτρεις της πεζοπορίας μπορούν να ανακαλύψουν, όπως επίσης και τα λεγόμενα «καραούλια του Καραϊσκάκη» πάνω στο βουνό. Γενικότερα, ολόκληρη η περιοχή έχει υπέροχη φύση που προσφέρεται για περιπάτους και στολίζεται από μερικά πανέμορφα πέτρινα τοξωτά γεφύρια. Σε απόσταση 2 χλμ. από το χωριό και 2,5 χλμ. από τη σπηλιά που γεννήθηκε ο ήρωας της Επανάστασης, βρίσκεται η Ιερά Μονή Αγ. Γεωργίου Μαυρομματίου. Είναι γνωστή και με την ονομασία Μονή «Καραϊσκάκη» καθώς εδώ υπηρετούσε η μητέρα του και εδώ ορκίστηκε ο Καραϊσκάκης πριν ξεκινήσει την επαναστατική του δράση. Η Μονή υπήρξε μία από τις σημαντικότερες της περιοχής στα χρόνια της Τουρκοκρατίας και σήμερα διασώζεται ακέραιο μονάχα το αθωνίτικου τύπου Καθολικό της. Το υπόλοιπο κτήριο κατεδαφίστηκε και χτίστηκε εκ νέου στα νεότερα χρόνια. 

Ιερά Μονή Αγίας Τριάδας, Δρακότρυπα

Ένα άλλο, εξίσου αξιόλογο, Μοναστήρι είναι η Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος στη Δρακότρυπα, χτισμένη σε υψόμετρο 800 μ. και με καταπληκτική θέα. Διαθέτει σπουδαίες τοιχογραφίες, για ένα διάστημα υπήρξε τόπος διαμονής του Κοσμά του Αιτωλού αλλά και καταφύγιο πολλών Ελλήνων αγωνιστών κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, ανάμεσα τους και του ίδιου του Καραϊσκάκη. Είναι χτισμένη στο σημείο που προϋπήρχε ένα άλλο μοναστήρι αφιερωμένο στον Αγ. Προκόπιο, το οποίο όμως καταστράφηκε από πυρκαγιά. 

Οι χιονισμένες βουνοκορφές των Αγράφων

Τέλος, ο επισκέπτης δεν πρέπει να φύγει από την περιοχή χωρίς να πάρει μια γεύση από τα Άγραφα. Η οροσειρά των Αγράφων είναι τόσο δύσβατη ώστε ακόμη και σήμερα ο δρόμος δεν είναι ασφαλτοστρωμένος σε όλα τα σημεία και οι κάτοικοι χρησιμοποιούν το χωματόδρομο, παλιά μονοπάτια και γεφύρια. Αυτό ίσως δικαιολογεί απόλυτα το γεγονός ότι τα Άγραφα αποτελούν το μοναδικό σημείο που δεν πατήθηκε ποτέ από πόδι Τούρκου! Στην οροσειρά των Αγράφων βρήκαν καταφύγιο πολλοί κλέφτες και αρματολοί που καταζητούνταν από τους Τούρκους ενώ λαμπρή μορφή του Αγώνα στην περιοχή αποτέλεσε ο θρυλικός Κατσαντώνης. 

Ορεινή off road διαδρομή από Αμυγδαλή προς τη Λίμνη

Αν πάλι είσαστε σαν κι εμένα και λατρεύετε να ανακαλύπτετε τα πιο καλά κρυμμένα μυστικά ενός τόπου, δεν έχετε παρά να «πετάξετε» τον χάρτη και να ακούσετε τι έχουν να σας πουν οι ντόπιοι! Την καλύτερη off road διαδρομή την ανακάλυψα ακολουθώντας την πρόταση των ντόπιων και σας την αποκαλύπτω αμέσως… Πρόκειται για έναν μικρό αλλά βατό χωματόδρομο που συνδέει το ορεινό χωριό Αμυγδαλή (παλιά Βρόστιανη), που βρίσκεται λίγο έξω από το Μουζάκι, με τη Λίμνη Πλαστήρα. Ο δρόμος αυτός κατά τη διάρκεια του χειμώνα είναι σχεδόν πάντα κλειστός λόγω των χιονοπτώσεων, όλο τον υπόλοιπο χρόνο όμως προσφέρει μια μαγευτική διαδρομή μέσα από το δάσος και με θέα σε όλο τον κάμπο από κάτω. Δώστε προσοχή καθώς σε κάποιο σημείο έρχεστε μούρη με μούρη με ένα τεράστιο κρανίο βουβαλιού που έχουν κρεμάσει οι ντόπιοι σε έναν κορμό δέντρου και θυμίζει εικόνα από Άγρια Δύση. Επίσης μεγάλη προσοχή γιατί ενδέχεται να πεταχτούν ξαφνικά στο δρόμο σας αλεπούδες, αγριόχοιροι ακόμα και κάποια αρκούδα ή ζώα από τις γύρω στάνες όπως γουρούνια ή κατσίκια ενώ συχνά το δρόμο διασχίζουν χελώνες, φίδια και σκαντζόχοιροι. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι εμείς είμαστε αυτοί που «εισβάλλουν» απρόσκλητοι στο «σπίτι» τους οπότε οφείλουμε να δείξουμε σεβασμό. Προς το τέλος του χωματόδρομου και λίγο πριν βγούμε στην άσφαλτο, στο αριστερό μας χέρι πίσω από τις δεντροστοιχίες απλώνεται η περιοχή «Καζάρμα» όπου κάποτε είχε στρατοπεδεύσει ο Τούρκος πασάς με τους στρατιώτες και το χαρέμι του.             

Διαμονή      

«Mouzaki Palace Hotel & Spa»

"Mouzaki Palace Hotel & Spa"

Αποτελεί την καλύτερη πρόταση για διαμονή με έμφαση στην πολυτέλεια. Περιτριγυρισμένο από ένα δάσος με βελανιδιές, πεύκα και καστανιές και χτισμένο σε λόφο πάνω από το Μουζάκι, προσφέρει απίστευτη πανοραμική θέα προς την πόλη και τον θεσσαλικό κάμπο. Μεγάλα και καθαρά δωμάτια, πλούσιο πρωινό, νεοκλασική επίπλωση, υπερσύγχρονο spa, ψηφιδωτή εσωτερική πισίνα και άλλη μία εξωτερική και φυσικά σε κοντινή απόσταση από όλα τα σημεία υψηλού ενδιαφέροντος: τη Λίμνη Πλαστήρα, την Καρδίτσα, τα Τρίκαλα, το Περτούλι και τα Μετέωρα.    

«Αγροικία Φώτη»

Πετρόχτιστες μεζονέτες και bungalows για όσους αναζητούν μια πρόσκαιρη φυγή από την καθημερινότητα σε μία φάρμα με μοναδική θέα στις βουνοκορφές του Ιτάμου. Πρωινό από αγνά υλικά και ντόπια προϊόντα, σπιτικές μαρμελάδες και χωριάτικο ψωμί ψημένο στον ξυλόφουρνο.

«Apolis Club»

 

"Apolis Club"

Πρόκειται για το πρώην "On the Rocks Πισίνα Club". Χτισμένο στις παρυφές του ορεινού όγκου της Πίνδου, διαθέτει πανοραμική θέα στα πυκνά καταπράσινα δάση. Άνετα δωμάτια, εστιατόριο, bar, ιδιωτικό parking και τεράστια εξωτερική πισίνα.  

Κουζίνα

Η κουζίνα της περιοχής έχει να επιδείξει νοστιμότατα πιάτα με έμφαση στο κυνήγι και την πέστροφα. Αγριογούρουνο, ζαρκάδι, ελάφι, πάπια, κοντοσούβλι, ντόπια λουκάνικα, σπιτικές πίτες και πέστροφες έχουν την τιμητική τους.

«Κεραμαριό»

"Κεραμαριό"

Την πρώτη φορά που επισκέπτεται κανείς την όμορφη αυτή ταβέρνα ξαφνιάζεται ευχάριστα, αφού η είσοδος στο μαγαζί περνά μέσα από έναν τεράστιο κορμό δέντρου ενώ την οροφή στηρίζει ένας άλλος μεγάλος κορμός με κλαδιά, καταμεσής της μεγάλης σάλας! Αναμμένο τζάκι, ατμόσφαιρα βγαλμένη από όνειρο, υπέροχη θέα στην οροσειρά των Αγράφων, πόνυ και ελάφια που βόσκουν στο κτήμα, φιλικό σέρβις και λογικές τιμές. Δοκιμάσαμε κόκορα με χυλοπίτες, πίτα από καλαμποκάλευρο με χόρτα και τυρί, λαχανοντολμάδες και σουτζουκάκια. 

Στην περιοχή Κεραμαριό Δρακότρυπας.  

«Αγνάντι»

"Αγνάντι"

Το μεγαλύτερο ατού είναι η πανοραμική θέα στη Λίμνη Πλαστήρα από τη βεράντα και τη ρουστίκ σάλα. Εξαιρετικά δημοφιλής ταβέρνα με μενού πλούσιο σε επιλογές. Δοκιμάσαμε αγριογούρουνο στιφάδο με υπέροχη σάλτσα, αρνάκι στη λαδόκολλα, νοστιμότατες σούπες και σπιτικές πίτες (τυρόπιτα, χορτόπιτα). Διαθέτει και δωμάτια. 

Στο Νεοχώρι της Λίμνης Πλαστήρα.     

«Ο Εύρυτος»

"Ο Εύρυτος"

Στην ουσία πρόκειται για το εστιατόριο του ομώνυμου Ιχθυοτροφείου Πέστροφας που σερβίρει καταπληκτική ολόφρεσκη πέστροφα ψητή, ψαρεμένη κατευθείαν από τις δεξαμενές του Ιχθυοτροφείου και διάφορα ορεκτικά και συνοδευτικά. Αν η εποχή το επιτρέπει, καθίστε στα μεγάλα τραπέζια της ξύλινης εξέδρας, πάνω από το ποτάμι και κάτω από τη σκιά των δέντρων. 

Στον Καρυτσιώτη ποταμό, Νεβρόπολη Αγράφων.   

«Το Πέτρινο»

Κρεατικά και πέστροφες ποταμίσιες έχουν την τιμητική τους σε έναν προσεγμένο χώρο που τα καλοκαίρια στήνει τα τραπεζάκια του στο γκαζόν του κήπου. 

Λίγο έξω από το Μουζάκι, στο δρόμο προς Καρδίτσα. 

«Λαδόκολλα»

Χώρος με προσωπικότητα, γεμάτος χρώματα και μνήμες, διακοσμητικά είδη λαϊκής τέχνης και παραδοσιακά πιάτα που βασίζονται στο κυνήγι. Πρόκειται για την ταβέρνα της «Αγροικίας Φώτη». 

Στην Κρυοπηγή Μουζακίου.

Διασκέδαση

Αν επιθυμείτε έντονη νυχτερινή ζωή, κατευθυνθείτε προς την κοντινή Καρδίτσα. Και αυτό γιατί στα χωριά γύρω από τη Λίμνη Πλαστήρα η νυχτερινή ζωή είναι σχεδόν ανύπαρκτη και περιορίζεται μονάχα σε μερικά café-bar. Πιο έντονη κινητικότητα συναντήσαμε μόνο στον κεντρικό πεζόδρομο του Μουζακίου με τις καφετέριες να είναι παραταγμένες στη σειρά: «Café Μύθος», «Lacite» κτλ.

"Πλαζ Πεζούλας"

Η «Πλαζ Πεζούλας» είναι ένα πολύ όμορφο και ήσυχο σημείο για να πιει κανείς τον καφέ του με θέα στη Λίμνη Πλαστήρα ενώ η καφετέρια της «Αγροικίας Φώτη» σερβίρει παραδοσιακά γλυκά από ντόπια υλικά και προϊόντα από το αγρόκτημα σε ένα ιδιαίτερο σκηνικό με νερόμυλους, γεφύρια και τεχνητά ποταμάκια. Αυτό όμως που πραγματικά λάτρεψα ήταν οι στιγμές που περάσαμε με την παρέα στα παραδοσιακά καφενεία των μικρών χωριών... 

"Αγροικία Φώτη"

Εκεί ήπιαμε άφθονο τσιπουράκι της περιοχής, μιλήσαμε με τους ντόπιους και ακούσαμε με τις ώρες τους παππούδες να μας διηγούνται ιστορίες από τον πόλεμο του ’40 και θρύλους για στοιχειωμένα σπίτια και χωράφια ή για κρυμμένους θησαυρούς και κασόνια με χρυσές λίρες που έθαψαν οι Γερμανοί κατά την άτακτη φυγή τους. Επίσης παρόλο που όλοι όσοι μίλησαν μαζί μας φρόντισαν εξαρχής να μας ενημερώσουν καλοπροαίρετα ότι «εμένα δεν μου αρέσει να κάνω λόγια, οι άλλοι στο χωριό είναι κουτσομπόληδες και πονηροί», καταφέραμε –χωρίς να το έχουμε καν επιδιώξει- να μάθουμε όλα τα κουτσομπολιά του χωριού! Ενώ όμως οι ίδιοι οι κάτοικοι χαρακτηρίζουν αλλήλους ως πονηρούς και κουτσομπόληδες, εμείς διαπιστώσαμε ότι είχαμε να κάνουμε με αληθινά φιλόξενους και καλόψυχους ανθρώπους…

Εγκαταλελειμμένα αγροτόσπιτα δίνουν τροφή στη φαντασία και γεννούν θρύλους για φαντάσματα, στοιχειά και κρυμμένους θησαυρούς... 

Δεν παραλείπω φυσικά να αναφέρω τα τοπικά πανηγύρια που διοργανώνονται κάθε χρόνο σε διάφορα χωριά της περιοχής και προσφέρουν άφθονο φαγητό, ποτό και χορό μέχρι το πρωί. Έτυχε να παρευρεθώ στο Πανηγύρι της Κερασιάς που πραγματοποιείται στις 22-23 Αυγούστου και ακόμα θυμάμαι τα τσίπουρα που ήπιαμε, τα ντόπια λουκάνικα που φάγαμε και το κέφι. Μάλιστα ο παπάς του χωριού ήταν ο πρώτος που άνοιξε το χορό, χορεύοντας την "Παπα-Λάμπραινα"!    

Δραστηριότητες   

Η περιοχή προσφέρει άφθονες επιλογές για να περάσει κανείς ευχάριστα το χρόνο του…

Εκδρομές στην ευρύτερη εξοχή, γύρος της Λίμνης με αυτοκίνητο ή ποδήλατο, κωπηλασία, πεζοπορία, ορειβασία, ιππασία, διαδρομές 4Χ4, αναρρίχηση, παραπέντε, σκι στο κοντινό Περτούλι, αιωροπτερισμός, κανό-καγιάκ είναι μερικές μόνο από τις επιλογές σας!

Αγορές

Ο επισκέπτης μπορεί να προμηθευτεί ντόπια προϊόντα όπως λουκάνικα, τυριά, τσίπουρο, χυλοπίτες, τραχανά, κριθαράκι, ζυμαρικά, γλυκά του κουταλιού, μαρμελάδες και λικέρ είτε διάφορα είδη λαϊκής τέχνης, κεραμικά και πήλινες γάστρες. 

Η Λίμνη Πλαστήρα και η ευρύτερη περιοχή μάς καλούν να ζήσουμε μοναδικές στιγμές, να ανακαλύψουμε έναν εναλλακτικό τρόπο ζωής, πιο ποιοτικό και πιο κοντά στη φύση. Γι’ αυτό αφιερώστε της το χρόνο και την προσοχή που απαιτείται. Και μην ξεχνάτε ούτε για μια στιγμή πως η ζωή εδώ κυλά ήρεμα. Δεν έχετε παρά να την αφήσετε να σας παρασύρει στους δικούς της ρυθμούς και έτσι θα μπορέσετε να ξεκλειδώσετε πιο εύκολα τα μυστικά αυτού του υπέροχου κόσμου…