Στις μποέμικες γειτονιές του Παρισιού...

Μπορεί τώρα να είναι καλοκαίρι αλλά αφήστε με για λίγο να σας μεταφέρω σε μιαν άλλη εποχή... Χριστούγεννα! Το κρύο είναι τσουχτερό, λίγες μόλις μέρες πριν χιόνιζε ασταμάτητα και αυτό είναι ακόμη εμφανές στους δρόμους. Πυκνή ομίχλη τυλίγει την πόλη, παρόλα αυτά το σκηνικό είναι μαγευτικό... Οι βιτρίνες των καταστημάτων είναι στολισμένες γιορτινά ενώ τα χριστουγεννιάτικα φώτα στα Ηλύσια Πεδία, μαζί με τα γιορτινά σπιτάκια που πουλάνε κάθε λογής λιχουδιές, ολοκληρώνουν την πιο ιδανική ατμόσφαιρα για να γνωρίσει κανείς και να ερωτευτεί κεραυνοβόλα το Παρίσι! Κάπως έτσι το γνώρισα και εγώ πριν από μερικά χρόνια. Το γνώρισα και το αγάπησα σχεδόν ακαριαία.

Παρά το βαρύ κρυολόγημα που άρπαξα και που με κράτησε στο κρεβάτι για μισή μέρα. Την υπόλοιπη δεν άντεξα άλλο, πήρα φάρμακα, οπλίστηκα με επιμονή και βγήκα έξω για να επισκεφθώ τα υπέροχα μουσεία της πόλης. Ούτε ο πυρετός ούτε οι ζαλάδες δεν θα μπορούσαν να με σταματήσουν σε αυτή την πόλη που σε κάθε της γωνιά ζωντανεύει η ίδια η έννοια της λέξης “πολιτισμός”.

Το Παρίσι λοιπόν, η περιβόητη “πόλη του φωτός” και πρωτεύουσα της Γαλλίας, βρίσκεται στα Βόρεια της χώρας και στα βορειοδυτικά του χάρτη της Ευρώπης. Χωρίζεται σε 20 αροντισμάν (διαμερίσματα) και διασχίζεται από τον ποταμό Σηκουάνα. Πέρασα περίπου 3 ώρες στον αέρα προτού το αεροπλάνο της AEGEAN προσγειωθεί στο Σαρλ ντε Γκολ, ένα από τα μεγαλύτερα αεροδρόμια παγκοσμίως. Καταλαμβάνει μια αχανή έκταση που εκτός από τους διαδρόμους προσγείωσης-απογείωσης και τις εγκαταστάσεις του αεροδρομίου, περιλαμβάνει και πολλά ξενοδοχεία. Επίσημη γλώσσα: τα γαλλικά. Οι Γάλλοι είναι ένας λαός πολύ ευγενικός, αν και όχι τόσο εκφραστικός και χαμογελαστός όπως οι λαοί του Νότου. Το Παρίσι είναι κατεξοχήν τουριστική περιοχή, οπότε παντού μιλούν και αγγλικά. Αν όμως επιχειρήσετε να απομακρυνθείτε από την πρωτεύουσα, ίσως και να δυσκολευτείτε στην επικοινωνία -στην περίπτωση βεβαίως που δεν μιλάτε γαλλικά- γιατί ορισμένοι Γάλλοι είναι λιγουλάκι σνομπ και αποφεύγουν να μιλήσουν αγγλικά, ακόμη κι αν γνωρίζουν τη γλώσσα! Χώρια που μιλούν τα αγγλικά με έντονη γαλλική προφορά και αυτό, όσο να πει κανείς, δημιουργεί από μόνο του κάποιες δυσκολίες... Επίσημο νόμισμα: το ευρώ. Ετοιμαστείτε ωστόσο να βάλετε αρκετά βαθιά το χέρι στην τσέπη γιατί εδώ η ζωή είναι glamorous και αυτό κοστίζει! Μην ξεχνάτε ότι βρίσκεστε στην πατρίδα της μόδας και του chic, οπότε πρέπει να είστε αποφασισμένοι να πληρώσετε το κάτι παραπάνω για τις αγορές σας ή για να φάτε σε ένα καλό εστιατόριο. 

Όσον αφορά τις μετακινήσεις, να ξέρετε από πριν ότι οι αποστάσεις που θα πρέπει να διανύσετε είναι πραγματικά μεγάλες! Το Παρίσι δεν διαθέτει κάποιο ενιαίο ιστορικό κέντρο, όπως άλλες μεγάλες πρωτεύουσες της Ευρώπης, με αποτέλεσμα τα σημαντικότερα αξιοθέατα να βρίσκονται διάσπαρτα σε όλα τα διαμερίσματα της πόλης. Στο Παρίσι θα περπατήσετε και θα περπατήσετε πολύ! Σκεφτείτε μόνο ότι μπορεί ένα κτήριο να είναι τόσο γιγαντιαίων διαστάσεων που να καλύπτει ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο και να χρειάζεστε αρκετά λεπτά για να το διασχίσετε! Μπορεί να βρίσκεσαι στο Νο 4 ενός δρόμου και για να φτάσεις μέχρι το Νο 8 να περπατάς δέκα λεπτά! Η πόλη όμως διαθέτει πολύ οργανωμένο μετρό και δίκτυο σιδηροδρόμων (RER). Συνολικά 14 (!) είναι οι γραμμές του μετρό και καλύπτουν κάθε αξιοθέατο που μπορεί να θελήσετε να επισκεφθείτε. Εγώ έβγαζα κάθε φορά ένα απλό εισιτήριο, υπάρχει όμως η δυνατότητα να προμηθευτεί κανείς μια δεσμίδα 10 εισιτηρίων, μια εβδομαδιαία ή μηνιαία κάρτα απεριορίστων διαδρομών ή να επιλέξει το τρένο για τις εκτός πόλης διαδρομές του, για να πάει στις Βερσαλλίες ή στη Eurodisney.

Ο Πύργος του Άιφελ

ΗΜΕΡΑ ΠΡΩΤΗ λοιπόν και την αφιερώνω για ένα γρήγορο πέρασμα από τα κυριότερα αξιοθέατα, στα οποία δεν χρειάζεται να σπαταλήσω πολλές ώρες στο καθένα, αρχής γενομένης από τον ξακουστό Πύργο του Άιφελ! Σήμα κατατεθέν της πόλης, η πρωτότυπη αυτή μεταλλική κατασκευή δημιουργήθηκε το 1889 από τον αρχιτέκτονα Γκουστάβ Άιφελ ως είσοδος για τη Διεθνή Έκθεση του Παρισιού αλλά και επί τη ευκαιρία της συμπλήρωσης των εκατό χρόνων από τη Γαλλική Επανάσταση. Μέχρι το 1931 αποτελούσε το ψηλότερο κτήριο στον κόσμο, ρεκόρ που έσπασε το Empire State Building της Νέας Υόρκης. Διαθέτει τρία επίπεδα, στα δύο πρώτα υπάρχει εστιατόριο ενώ στο τρίτο η πρόσβαση γίνεται μόνο με ανελκυστήρα. Αν η μέρα το επιτρέπει και δεν υπάρχει συννεφιά ή ομίχλη, μπορείτε να ανεβείτε στην κορυφή και να θαυμάσετε την υπέροχη θέα έχοντας όλο το Παρίσι στα πόδια σας. Ειδάλλως, μην σκάτε... Το πιο χαρακτηριστικό που έχει ειπωθεί ποτέ για τον Πύργο είναι ότι αποτελεί το μοναδικό αξιοθέατο που είναι πιο όμορφο να το βλέπεις από έξω παρά από μέσα! Διότι, άντε και περιμένεις δέκα ώρες στην ουρά, άντε και συνωστίζεσαι μαζί με τους πολυάριθμους τουρίστες για να μπεις στο ασανσέρ, άντε και φτάνεις στην κορυφή για να τραβήξεις μια πανοραμική φωτογραφία της πόλης... Πες μου όμως τώρα, ποια φωτογραφία του Παρισιού θα άξιζε τόσον κόπο χωρίς να έχει και τον Πύργο του Άιφελ μέσα; Προτίμησα να μην ανέβω ποτέ στην κορυφή του και να διαθέσω το χρόνο μου σε άλλες απολαύσεις και αξιοθέατα. 

Η Γέφυρα Αλεξάνδρου Γ' 

Σειρά έχουν τα άλλα μνημεία της Διεθνούς Έκθεσης: τα εντυπωσιακά Γκραν και Πτι Παλέ (Μεγάλο και Μικρό Παλάτι) καθώς και η ρομαντική Γέφυρα Αλεξάνδρου Γ', ενώ σύντομα ανακαλύπτω όλα τα “διαμάντια” της γαλλικής αρχιτεκτονικής: το Παλέ ντε Σαγιό, το Παλέ Ρουαγιάλ και την Κομεντί Φρανσέζ, το Οτέλ ντε Βιλ (το Δημαρχείο στην περιοχή Σατλέ), τη Σορβόννη και το Κολέγιο της Γαλλίας, το Πάνθεον που φιλοξενεί τον τάφο του Βίκτορος Ουγκό και φτάνω μέχρι την Όπερα Γκαρνιέ που εκτός από ένα υψηλής αρχιτεκτονικής αξίας κτήριο, διαθέτει ένα εξίσου εντυπωσιακό εσωτερικό. 

Η Όπερα Γκαρνιέ

Σε μια βόλτα στο Παρίσι όμως πρέπει να έχεις και τον απαραίτητο χρόνο για χαλάρωση σε κάποιο από τα πολλά πάρκα του. Οι επίσημοι γαλλικοί κήποι και οι πιο διάσημοι είναι εκείνοι του Κεραμεικού και του Λουξεμβούργου ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι Κήποι του μουσείου Ροντέν. Η πόλη βεβαίως πλαισιώνεται από πανέμορφα καταπράσινα δάση: το δάσος της Βουλώνης στα δυτικά και της Βενσέν στα ανατολικά, αυτά όμως καλό θα είναι να τα αποφεύγετε -ειδικά από τη δύση του ηλίου και μετά- λόγω του κόσμου που συχνάζει εκεί και των δραστηριοτήτων που λαμβάνουν χώρα (από ναρκωτικά μέχρι πορνεία). Για μένα πάντως μια ολιγόλεπτη ξεκούραση στους ανθισμένους Κήπους που πλαισιώνουν το Ανάκτορο του Λουξεμβούργου ήταν ό,τι έπρεπε πριν συνεχίσω τη βόλτα μου. 

Το Ανάκτορο και οι Κήποι του Λουξεμβούργου

Φτάνω στην Πλας ντε λα Κονκόρντ, την Πλατεία Ομονοίας, με τον οβελίσκο και τα συντριβάνια που αντιπροσωπεύουν τις σημαντικότερες γαλλικές πόλεις. 

Η Place de la Concorde (Πλατεία Ομονοίας)

Στη μια άκρη της πλατείας βρίσκεται το υπερπολυτελές Hotel Crillon που το επιλέγει η Μαντόνα κάθε φορά που επισκέπτεται το Παρίσι. Προλαβαίνω να θαυμάσω τα Ηλύσια Πεδία που έχουν φωταγωγηθεί και είναι έτοιμα να υποδεχτούν τα Χριστούγεννα και το Νέο Έτος, πριν καταλήξω στην περίφημη Αψίδα του Θριάμβου. Η θριαμβική αυτή αψίδα υψώθηκε μετά τη νίκη του Ναπολέοντα στο Αούστερλιτς και είναι σύμφωνη με το ύφος του ρομαντικού νεοκλασικισμού των τελών του 18ου αιώνα. Κατά τον 19ο αιώνα και με προτροπή του Βαρόνου Οσμάν, του τότε Νομάρχη της περιφέρειας του Σηκουάνα, χαράχτηκαν 12 μεγάλες λεωφόροι που συγκλίνουν γύρω από την Αψίδα του Θριάμβου σχηματίζοντας ένα αστέρι, εξ ου και η πλατεία ονομάστηκε Πλας ντε λ' Ετουάλ (πλατεία του Αστεριού). 

Η Αψίδα του Θριάμβου

Η Place Vendome

Η νύχτα με βρίσκει να βολτάρω στην τεράστια, φωταγωγημένη Πλας Βαντόμ, την πλατεία με την αυτοκρατορική αίγλη που περιτριγυρίζεται από τα ακριβότερα μαγαζιά με ρούχα υψηλής ραπτικής και από πολυτελή κοσμηματοπωλεία. Περνάω έξω από το υπερπολυτελές Hotel Ritz, της οικογενείας Αλ Φαγιέντ, που χρονολογείται από το 1898 και χαζεύω για λίγο τους ανθρώπους που μπαίνουν και βγαίνουν από την είσοδο αλλά και τα ακριβά αυτοκίνητα που σταματούν απ' έξω. 

Η κεντρική είσοδος του Hotel Ritz

Κατόπιν, ολοκληρώνω την πρώτη μου μέρα στο Παρίσι με μια ρομαντική βαρκάδα στα νερά του Σηκουάνα! Τα λεγόμενα “bateaux-mouches” είναι καραβάκια που αναλαμβάνουν ξεναγήσεις στα κυριότερα αξιοθέατα της πόλης που βρίσκονται στις όχθες του ποταμού. Οι ξεναγήσεις είναι ηχογραφημένες και γίνονται στα γαλλικά και στα αγγλικά. Είναι ένας αρκετά τουριστικός άλλα άκρως ενδιαφέρον τρόπος για να πάρουμε μια γεύση του νυχτερινού Παρισιού και των φωταγωγημένων κτηρίων του. Η εκκλησία της Νοτρ Νταμ, το Μουσείο Ορσέ, το Μουσείο του Λούβρου και φυσικά ο Πύργος του Άιφελ αποκτούν μια εντελώς διαφορετική όψη υπό το ημίφως της νύχτας. Για να μην πω και για τις εντυπωσιακές γέφυρες που ενώνουν σε διάφορα σημεία τις δύο όχθες: από την πιο διάσημη Γέφυρα του Αλεξάνδρου Γ' μέχρι την παλαιότερη απ' όλες, την περίφημη Ποντ Νεφ. Κλείνω τη βραδιά μου με ένα δείπνο σε μία από τις διασημότερες μπρασερί του Montparnasse, εκεί όπου κάποτε σύχναζε όλη η αφρόκρεμα της παρισινής διανόησης... 

Ένα bateau-mouche που πλέει στον Σηκουάνα περνώντας μπροστά από την Παναγία των Παρισίων

ΗΜΕΡΑ ΔΕΥΤΕΡΗ και μετά από έναν καλό ύπνο ξεκινώ γεμάτη ενθουσιασμό για μια επίσκεψη στο ξακουστό Μουσείο του Λούβρου. Όση καλή διάθεση και επιμονή και αν είχα, ήξερα εξ αρχής ότι δεν υπήρχε καμία περίπτωση να καταφέρω να το γυρίσω ολόκληρο. Είναι πραγματικά αχανές, ένας τεράστιος λαβύρινθος από αίθουσες και έργα Τέχνης! Υπολόγισα να αφιερώσω περίπου ένα τρίωρο και να επισκεφθώ στοχευμένα κυρίως τα ελληνικά έργα που φιλοξενούνται στο Μουσείο, άντε και μερικά άλλα διάσημα εκθέματά του. 

Αφροδίτη της Μήλου

Μόνα Λίζα, ΝταΒίντσι

Επαναστατημένος Σκλάβος

Παναγιά των Βράχων

Νίκη της Σαμοθράκης

Ο γάμος στην Κανά, Βερονέζε

Μόνο δέος μπορεί να αισθανθεί κανείς όταν πρωτοαντικρίζει τη Νίκη της Σαμοθράκης, με τα πέπλα της να ανεμίζουν, λες και είναι έτοιμη να πετάξει. Και οι Γάλλοι την σεβάστηκαν, της φέρθηκαν με κάθε μεγαλοπρέπεια, τοποθετώντας την σε περίοπτη θέση, στην κορυφή της κεντρικής κλίμακας. 

Καταστροφή Χίου, Ντελακρουά

Ανάλογο δέος όμως αισθάνθηκα και όταν ανακάλυψα μέσα στις αίθουσες του Λούβρου την Αφροδίτη της Μήλου, τη Μόνα Λίζα και την Παναγιά των Βράχων του ΝταΒίντσι, το Γάμο στην Κανά του Βερονέζε, την Καταστροφή της Χίου του Delacroix αλλά και τον Θνήσκοντα και Επαναστατημένο Σκλάβο του Michelangelo. Το Μουσείο φιλοξενεί συχνά διάφορες περιοδικές εκθέσεις. Για καλή μου τύχη, πέτυχα μια έκθεση αφιερωμένη στον Τιτσιάνο και τον Βερονέζε. 

Το Μουσείο του Λούβρου και η Πυραμίδα του Πέι

Βγαίνοντας, ακολούθησα τη Rue de Rivoli και βγήκα πίσω από το Λούβρο, στη γοτθική εκκλησία Σεν Ζερμέν Λ' Οσερουά, τη μοναδική αυθεντική εκκλησία φλογόμορφου ρυθμού που έχει απομείνει στο Παρίσι. 

Notre Dame, η πρόσοψη

Ακολούθησα τον Σηκουάνα, κατευθυνόμενη προς τη Νοτρ Νταμ. Η σπουδαιότερη εκκλησία της πόλης, η αγαπημένη όλων Παναγία των Παρισίων, ξεπροβάλλει μεγαλοπρεπής μπροστά στα μάτια μου. Είναι χτισμένη στο νησάκι Ιλ ντε λα Σιτέ του Σηκουάνα, οι εργασίες ανέγερσής της ξεκίνησαν το 1163 με τον θεμέλιο λίθο που έθεσε ο Πάπας Αλέξανδρος Γ' και ο Βασιλιάς Λουδοβίκος Ζ' και ολοκληρώθηκε περίπου στα μέσα του 13ου αιώνα. Εντύπωση προκαλεί η πρόσοψή της με τις θεόρατες πύλες, τον τεράστιο ρόδακα, τα δύο κωδωνοστάσια ύψους 68 μ. και τα περίφημα γλυπτά. 

Τα διάσημα γκαργκόιλ εποπτεύουν το Παρίσι από ψηλά

Ο εσωτερικός διάκοσμος είναι εξίσου εντυπωσιακός, ειδικά τα έξοχα βιτρό που κοσμούν τα παράθυρα. Η Νοτρ Νταμ υπήρξε τόπος στέψης του Ναπολέοντα Βοναπάρτη, ενώ ενέπνευσε πλήθος συγγραφέων και καλλιτεχνών, με πρώτο και κυριότερο τον Βίκτορα Ουγκώ που έγραψε το κλασικό του μυθιστόρημα “Η Παναγία των Παρισίων”. Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται και το Σεντ Σαπέλ που φέρει εξίσου καταπληκτικά βιτρό. Περιηγούμαι για λίγο στα δυο μικρά νησάκια του Σηκουάνα (Ιλ ντε λα Σιτέ και Ιλ ντε Σεν Λουί) και ανακαλύπτω μερικά εκπληκτικής αρχιτεκτονικής κτήρια. Κάπου εδώ βρίσκω και το Μνημείο Μαρτύρων και Εξορίστων, αφιερωμένο στους Εβραίους που εστάλησαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. 

Μουσείο Cluny

Saint Germain des Pres

Αφήνω πίσω μου τον Σηκουάνα και προχωρώ προς την Καρτιέ Λατέν για μια επίσκεψη στο Μουσείο Κλινί που διαθέτει μεσαιωνικά εκθέματα και μια εκπληκτικά τεράστια συλλογή από μεσαιωνικές ταπισερί. Στην πτέρυγα των περιοδικών εκθέσεων πέτυχα ένα συναρπαστικό αφιέρωμα στον... Αστερίξ! 

Saint Sulpice, εσωτερικό

Εκκλησία της Madeleine

Το απόγευμά μου το αφιερώνω στις σημαντικότερες εκκλησίες του Παρισιού: τη Σεν Ζερμέν ντε Πρε (την αρχαιότερη της πόλης), την Σεν Σιλπίς (η εκκλησία του Αγίου Σουλπικίου με τοιχογραφίες του Ντελακρουά στο εσωτερικό της), την άκρως εντυπωσιακή εκκλησία της Μαντλέν (με τους κορινθιακού ρυθμού κίονες ύψους 20 μέτρων στην πρόσοψή της) αλλά και την ολόλευκη και διάσημη Σακρέ Κερ, που δεσπόζει πάνω στο λόφο της Μοντμάρτρης και προσφέρει μια υπέροχη πανοραμική θέα της πόλης από ψηλά. 

Sacre Coeur, Montmartre

Moulin Rouge

Το βράδυ αποφασίζω να πάρω μια γεύση από τα διάσημα καμπαρέ του Παρισιού! Παραμένω στην περιοχή της Μοντμάρτρης και επιλέγω το θρυλικό Moulin Rouge, αλλοτινό στέκι του διάσημου ζωγράφου Τουλούζ Λοτρέκ, που απεικόνισε ουκ ολίγες φορές στους πίνακές του την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα του καμπαρέ με τον πιο διάσημο κόκκινο ανεμόμυλο στην είσοδό του. Καθώς πίνω τη σαμπάνια μου κάτω από την πολύχρωμη τέντα που θυμίζει πολυτελές τσίρκο, αισθάνομαι τη θερμοκρασία μου να ανεβαίνει και αυτό φυσικά όχι λόγω του ημίγυμνου θεάματος αλλά λόγω του πυρετού και ενός επίμονου κρυολογήματος που διάλεξε εκείνη ακριβώς τη στιγμή για να εκδηλωθεί και που θα με έριχνε στο κρεβάτι για τη μισή επόμενη ημέρα... (Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα διάσημα καμπαρέ του Παρισιού, βλ. παλαιότερο άρθρο μου, εδώ). 

ΗΜΕΡΑ ΤΡΙΤΗ και ξυπνάω με φρικτές ζαλάδες και υψηλό πυρετό. Σέρνομαι με το ζόρι στο μπάνιο για να ετοιμαστώ γιατί η θέλησή μου είναι τόση που δεν σκοπεύω να σπαταλήσω τη μέρα μου στο κρεβάτι του ξενοδοχείου. Δυστυχώς το μεν πνεύμα πρόθυμο, η δε σαρξ ασθενής... Σχεδόν λιποθυμάω στο πάτωμα και περνάω τις επόμενες ώρες κουκουλωμένη με το πάπλωμα και αγκαλιά με νερό και αντιπυρετικά. Γύρω στο μεσημέρι, δεν αντέχω άλλο. Και μόνο η σκέψη ότι θα έχανα μια μέρα από το Παρίσι, με τρελαίνει. Ο πυρετός έχει υποχωρήσει κάπως και έχω ανακτήσει τις δυνάμεις μου, οπότε αποφασίζω να σηκωθώ και να αφιερώσω το υπόλοιπο της μέρας στα μουσεία. 

Μουσείο Rodin, η εσωτερική κλίμακα

Κάνω αρχή λοιπόν από το Μουσείο Ροντέν, όπου εκτίθενται έργα του διάσημου αυτού γλύπτη αλλά και της μαθητευομένης και επί χρόνια συντρόφου του, Καμίλ Κλοντέλ. Ένα από τα χαρακτηριστικά των γλυπτών του Ροντέν είναι ότι συνήθιζε να αφήνει τα έργα του... μισά, ανολοκλήρωτα. Αυτό όμως που στα δικά μας μάτια φαντάζει ίσως ανολοκλήρωτο, δεν ήταν καθόλου έτσι για τον ίδιο τον δημιουργό, ο οποίος αφού είχε δώσει το περίγραμμα του γλυπτού του και είχε εκφράσει αυτό που ήθελε να εκφράσει, το θεωρούσε πλέον ένα έργο ολοκληρωμένο που δεν είχε ανάγκη από ακριβή και λεπτομερειακό σχεδιασμό του περιγράμματος. 

"Το Φιλί"

Ο Ωγκύστ Ροντέν υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους γλύπτες του 20ου αιώνα. Είχε ταξιδέψει στην Ιταλία, είχε επηρεαστεί από τον Μιχαήλ Άγγελο και από το έργο του Dante ενώ στα σημαντικότερα γλυπτά του ανήκουν “Το φιλί” και “Ο σκεπτόμενος”. Το κτήριο, όπου σήμερα στεγάζονται τα έργα του, είναι ιστορικό και αποτελεί από μόνο του αξιοθέατο. 

"Ο Σκεπτόμενος"

Υπήρξε κάποτε ξενοδοχείο με διάσημους μάλιστα ενοίκους όπως τον Ανρί Ματίς, αλλά και τον ίδιο το Ροντέν, ο οποίος απέτρεψε την κατεδάφισή του από το γαλλικό κράτος και πέτυχε να του το παραχωρήσουν για να το μετατρέψει σε μουσείο. Αρκετά από τα έργα του εκτίθενται εκτός κτηρίου, στους υπέροχους και καλοφροντισμένους Κήπους του Μουσείου. Ένα από αυτά είναι και “Ο Σκεπτόμενος”. 

Το Μουσείο Rodin με τους εντυπωσιακούς κήπους του

Το Μέγαρο των Απομάχων και η Εκκλησία των Invalides

Αφήνω το ατμοσφαιρικό μουσείο του Ροντέν και περνάω ακριβώς απέναντι, στο μεγαλοπρεπές Μέγαρο των Απομάχων. Πρόκειται για ένα συγκρότημα κτηρίων που περιλαμβάνει την Εκκλησία των Ενβαλίντ με τον Τάφο του Ναπολέοντα, ο οποίος κείτεται κάτω από ένα τεραστίων διαστάσεων μνημείο, καθώς και το Μουσείο του Τάγματος της Απελευθέρωσης, το Μουσείο Ανάγλυφων Σχεδιαγραμμάτων και το Πολεμικό Μουσείο. Όλα αυτά τα μουσεία στεγάζονται στο Μέγαρο των Απομάχων και συναποτελούν ένα από τα πιο ολοκληρωμένα πολεμικά μουσεία παγκοσμίως. 

Ο Τάφος του Ναπολέοντα

Οι συλλογές ακολουθούν ολόκληρη την πολεμική ιστορία της Γαλλίας από την αρχαιότητα μέχρι και τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Μου πήρε δύο με τρεις ώρες να περιηγηθώ στους διαδρόμους και να εξετάσω τα εκθέματα. 

Κατόπιν, ακολουθώντας κατά μήκος τον Σηκουάνα, πέρασα έξω από το Κτήριο της Εθνοσυνέλευσης και έφτασα μέχρι το Μουσείο Ορσέ. Κατά την ταπεινή μου άποψη, το πιο ενδιαφέρον μουσείο του Παρισιού (τουλάχιστον για όποιον αγαπά τη ζωγραφική Τέχνη). Εδώ δεν είναι μόνο τα έργα αυτά καθεαυτά που προσελκύουν το ενδιαφέρον του επισκέπτη αλλά και ο ίδιος ο χώρος. 

Το Μουσείο Ορσέ

Το Μουσείο Ορσέ στεγάζεται σε έναν παλιό σταθμό τρένων των αρχών του περασμένου αιώνα και αυτό από μόνο του είναι αρκετό για να δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα νοσταλγική. Τα σημάδια της εξάντλησης δεν άργησαν να κάνουν την εμφάνισή τους, την ώρα που περίμενα καρτερικά τη σειρά μου στο γκισέ με τα εισιτήρια. Λίγο η ορθοστασία, λίγο το κρυολόγημα, λίγο οι τόσες περιπλανήσεις μου στα μουσεία, λίγο το γεγονός ότι από τον ενθουσιασμό μου είχα αμελήσει ακόμα και να φάω, με αποτέλεσμα να είμαι νηστική από το πρωί... όλα αυτά μαζί με οδήγησαν σε μια ακόμα λιποθυμία. Κάθισα για λίγο σε μια γωνιά, ήπια και μπόλικο νεράκι αλλά δεν πτοήθηκα. Σε λίγο το Ορσέ θα έκλεινε και έπρεπε πάση θυσία να προλάβω να το δω πριν κλείσει! 

Στο εσωτερικό του Μουσείου Ορσέ

Ξεκίνησα να μετακινούμαι από διάδρομο σε διάδρομο και με απίστευτο ενθουσιασμό διαπίστωσα ότι κατάφερνα να αναγνωρίζω τα περισσότερα έργα ήδη από πριν φτάσω κοντά τους. Πολύ απλά στο Ορσέ φιλοξενούνται μερικά από τα πιο φημισμένα έργα Τέχνης των σπουδαιότερων ζωγράφων. Φυσικά η πτέρυγα που είχε μαζέψει τον περισσότερο κόσμο ήταν αυτή των Ιμπρεσιονιστών. Δεν σταμάτησα να θαυμάζω πίνακες με υπογραφή Βαν Γκογκ, Μανέ, Ντεγκά, Μονέ, Σεζάν, Μιλέ, Τουλούζ Λοτρέκ και Γκιστάβ Κουρμπέ. Βγαίνοντας από το μουσείο, τρύπωσα σε ένα συμπαθητικό εστιατόριο για ένα γεύμα που θα με βοηθούσε να ανακτήσω τις χαμένες μου δυνάμεις. Η νύχτα τύλιξε το Παρίσι και εγώ γύρισα στη σιγουριά του κρεβατιού μου για έναν αναζωογονητικό υπνάκο... 

ΗΜΕΡΑ ΤΕΤΑΡΤΗ και μία περιοχή του Παρισιού απέμενε ακόμα ανεξερεύνητη. Πήρα το μετρό και έφτασα μέχρι την περιοχή της Βαστίλης. 

Δωμάτιο Marcel Proust

Μουσείο Καρναβαλέ, εσωτερικό

Πρώτος μου σταθμός το Μουσείο Καρναβαλέ. Το Μουσείο στεγάζεται στο Μέγαρο Καρναβαλέ όπου κάποτε ζούσε η διάσημη επιστολογράφος Μαντάμ ντε Σεβινιέ και η είσοδος είναι ελεύθερη για όλους. Είναι αφιερωμένο στην ιστορία της πόλης και μεταξύ των εκθεμάτων ξεχωρίζουν τα αντικείμενα που ανήκαν στον Βολταίρο και τον Ρουσό καθώς επίσης και το υπνοδωμάτιο του Προυστ. 

Το σημερινό Μουσείο Καρναβαλέ, στο κτήριο όπου κάποτε έμενε η Μαντάμ ντε Σεβινιέ

Συνεχίζω με μια βόλτα στην πολύ όμορφη Πλατεία των Βοσγίων που την περιβάλλουν κτήρια που κάποτε στέγασαν σπουδαίες προσωπικότητες όπως ο Βίκτωρ Ουγκό, ο Καρδινάλιος Ρισελιέ και η Μαντάμ ντε Σεβινιέ που γεννήθηκε εδώ. 

Η Πλατεία της Βαστίλης και ο Στύλος του Ιουλίου

Καταλήγω στην Πλατεία της Βαστίλλης με τον περίφημο Στύλο του Ιουλίου που είναι αφιερωμένος στη μνήμη όσων φονεύθηκαν στην Επανάσταση του Ιουλίου του 1830 και είναι εμπνευσμένος από τη Στήλη του Τραϊανού στη Ρώμη. Το άγαλμα στην κορυφή του Στύλου απεικονίζει το “πνεύμα της ελευθερίας” και είναι ολόχρυσο. Το απόγευμά μου το αφιερώνω στο... ατελείωτο shopping! Δεν θα μπορούσαν άλλωστε να λείπουν μερικές αγορές από το Παρίσι, την πατρίδα του στυλ και της κομψότητας! Το βράδυ με βρίσκει να απολαμβάνω το δείπνο μου στο “Paradis Latin”, ένα από τα πιο ξακουστά καμπαρέ της πόλης αλλά σαφώς κατώτερο του Moulin Rouge. 

Στο Παρίσι έμεινα άλλες δυο μέρες, προκειμένου να προλάβω να επισκεφθώ τις Βερσαλλίες και τη Eurodisney αλλά και να προλάβω να κάνω μια μικρή ημερήσια εξόρμηση προς τη νορμανδική επαρχία (Deauville, Trouville, Honfleur). 

Διαμονή 

Επέλεξα να μείνω στο ξενοδοχείο “Concorde Montparnasse” της γνωστής αλυσίδας ξενοδοχείων, στην καλλιτεχνική γειτονιά του Montparnasse, δυο βήματα από τις διάσημες μπρασερί που κάποτε σύχναζε όλη η καλλιτεχνική αφρόκρεμα του Παρισιού. Μεγάλο ρόλο στην επιλογή μου έπαιξε το γεγονός ότι δίπλα ακριβώς από το ξενοδοχείο υπάρχει ο σταθμός μετρό και τρένων Montparnasse-Bienvenue και αυτό εξυπηρετούσε πολύ τις μετακινήσεις μου στην πόλη (αφού, όπως είπαμε, οι αποστάσεις είναι πραγματικά τεράστιες!). 

Δωμάτια καθαρά, με όλες τις παροχές και τις ανέσεις, κομψά διακοσμημένα, χωρισμένα σε ορόφους καπνιζόντων και μη. Εν πολλοίς άκρως ικανοποιητικά, αν και λίγο μικρά και χωρίς κάποια ιδιαίτερη θέα. Τα γαλλικά κανάλια στην τηλεόραση διαθέτουν ενδιαφέρον πρόγραμμα, προβάλλουν ωραίες ταινίες ενώ υπάρχουν πολλά κανάλια με κινούμενα σχέδια, ορισμένα μάλιστα έχουν παιδικό πρόγραμμα σε 24ωρη βάση! Αρκετά ικανοποιητικός ο πρωινός μπουφές και πολύ βολική η τοποθεσία (λίγα λεπτά με τα πόδια από την κεντρική Boulevard du Montparnasse και από ένα εμπορικό κέντρο της αλυσίδας των Γκαλερί Λαφαγιέτ). Απέναντι ακριβώς βρίσκεται ο ουρανοξύστης του “Meridien Montparnasse”, ένα ξενοδοχείο εξίσου δημοφιλές στους Έλληνες ταξιδιώτες.

Κουζίνα

Η γαλλική κουζίνα είναι φημισμένη παγκοσμίως και συγκαταλέγεται στις καλύτερες του κόσμου. Από προσωπική εμπειρία, επιτρέψτε μου να διατηρώ τις επιφυλάξεις μου. Δεν μπορώ να πω ότι έμεινα ευχαριστημένη ούτε από τις ποσότητες ούτε από τον τρόπο μαγειρέματος γιατί ως Ελληνίδα έχω μάθει διαφορετικά... Όταν τονίζω ότι επιθυμώ το κρέας να είναι καλοψημένο, δεν μπορώ να το βλέπω να κολυμπάει στο αίμα ακόμα κι αν οι Γάλλοι συνηθίζουν να το τρώνε έτσι! Αυτό που πραγματικά απόλαυσα όμως ήταν τα κρουασάν και τα γλυκά. Θα τα δείτε να φιγουράρουν στις βιτρίνες των patisserie και είναι σίγουρο ότι δεν θα καταφέρετε να τους αντισταθείτε!

"Le Royal Orsay”

"Le Royal Orsay"

Ποιος να περίμενε ότι αυτό το μικρό εστιατόριο, που βρίσκεται ακριβώς πίσω από το Μουσείο Ορσέ, θα διέθετε πολύ καλύτερη κουζίνα ακόμα και από τα πιο ξακουστά και φημισμένα παριζιάνικα εστιατόρια! Εδώ πραγματικά ευχαριστηθήκαμε φαγητό! Ζεστό περιβάλλον, ευγενικό το προσωπικό και μεγάλος κατάλογος, με επιλογές που κυμαίνονται από απλή κρέπα, burger και σάντουιτς μέχρι μερικά πολύ καλομαγειρεμένα πιάτα. Νοστιμότατο το κοτόπουλο με πατάτες, δροσερή η σαλάτα και υπέροχη η τάρτα φρούτων αλλά και η πίτα με βερίκοκο. Ό,τι καλύτερο μετά από μια δύσκολη και κουραστική μέρα!

"Paradis Latin” 

Δείπνο με θεάματα στο "Paradis Latin"

Η κουζίνα του διάσημου καμπαρέ ήταν απροσδόκητα ενδιαφέρουσα! Είχα κλείσει τραπέζι για Παραμονή Χριστουγέννων και έμεινα απόλυτα ικανοποιημένη από το μενού που περιελάμβανε σαλάτα, νοστιμότατη γαλοπούλα με μανιτάρια και κορμό σοκολάτας για επιδόρπιο. 


"Le Select”

"Le Select"

Από τις πιο ξακουστές μπρασερί στο Montparnasse, ένα μαγαζί με ιστορία και από τα πρώτα που παρέμενε ανοιχτό όλη τη νύχτα. Περιβάλλον ευχάριστο και ατμοσφαιρικό αλλά μέχρι εκεί... Η κουζίνα με απογοήτευσε. Το κουνελάκι φρικασέ ήταν αρκετά καλό, η σαλάτα συμπαθητική αλλά το λουκάνικο... απαίσιο! Μύριζε άσχημα, ήταν σχεδόν ωμό και δεν τρωγόταν με τίποτα! 



Η Boulevard du Montparnasse διαθέτει πάμπολλα ακόμη εστιατόρια, καφετέριες και μπρασερί με τιμές που ποικίλλουν. 

"La Coupole"

"La Closerie des Lilas"

Από το θρυλικό “La Coupole” (με πελάτες από Μικ Τζάγκερ μέχρι Κατρίν Ντενέβ και τιμές αρκετά “τσιμπημένες”), την “Closerie des Lilas” (κομψό εστιατόριο με όμορφο κήπο και μουσική από πιάνο, όπου πρέπει να έχετε κάνει οπωσδήποτε κράτηση από πριν), το “Le Dome” με ειδίκευση στο ψάρι μέχρι το “Leon” με τα φημισμένα θαλασσινά του. Για τους λιγότερο απαιτητικούς, υπάρχουν τα εστιατόρια της αλυσίδας “Hippopotamus” που μένουν ανοιχτά μέχρι αργά ακόμη και κατά την περίοδο των εορτών και παρέχουν συμπαθητικό φαγητό τύπου “fast food”. Μια γρήγορη και οικονομική επιλογή είναι και οι καντίνες στο δρόμο που φτιάχνουν νόστιμες κρέπες.

Αγορές

Το μεγαλύτερο και πιο γνωστό εμπορικό κέντρο του Παρισιού είναι η περίφημη Γκαλερί Λαφαγιέτ. Πρόκειται για ένα τεράστιο κτηριακό συγκρότημα που αποτελείται από κτήρια που ενώνονται μεταξύ τους εσωτερικά και το ένα περιλαμβάνει τη γυναικεία ένδυση, το άλλο την αντρική, το άλλο παπούτσια, τσάντες, αξεσουάρ και καλλυντικά και το άλλο τα είδη σπιτιού. Μπορείτε να βρείτε όλες τις μεγάλες μάρκες προϊόντων των γνωστών Οίκων Μόδας αλλά να ξέρετε ότι οι τιμές είναι αρκετά υψηλές. Υπάρχει ολόκληρο επιτελείο ανθρώπων που ασχολείται με τη διακόσμηση στις εξωτερικές βιτρίνες και ειδικά ο στολισμός για την περίοδο των Χριστουγέννων αποτελεί κανονική ιεροτελεστία, με τον σχεδιασμό να γίνεται καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου ούτως ώστε να εξασφαλιστεί ότι το τελικό αποτέλεσμα θα είναι άκρως εντυπωσιακό! Και πράγματι... Την περίοδο των εορτών έξω από το κατάστημα γίνεται πανικός από τον κόσμο που συγκεντρώνεται απλά και μόνο για να δει τον χριστουγεννιάτικο στολισμό του πολυκαταστήματος! 

Στο εσωτερικό της Γκαλερί Λαφαγιέτ

Η Γκαλερί Λαφαγιέτ βρίσκεται στην Boulevard Haussmann, πίσω από την Όπερα Γκαρνιέ, ενώ στην περιοχή του Montparnasse υπάρχει άλλο ένα -σαφώς μικρότερο- παράρτημα της ίδιας αλυσίδας. Όλοι οι μεγάλοι Οίκοι Μόδας (Chanel, Dior κτλ.) είναι συγκεντρωμένοι στους δρόμους γύρω από τα Ηλύσια Πεδία (Avenue des Champs-Elysees, Rue St. Honore κτλ.). Εδώ τα μαγαζιά παραμένουν ανοιχτά ως τις 23:30, οι τιμές είναι αστρονομικές αλλά αξίζει έστω και μια βόλτα. Για πιο οικονομικές αγορές, προτιμήστε τα καταστήματα των αλυσίδων Zara, H&M, Mango, Morgan, C&A, Kookai, Sephora. Θα τα βρείτε γύρω από τη Γκαλερί Λαφαγιέτ αλλά και σε διάφορα άλλα σημεία της πόλης. Η Rue de Rennes στο Montparnasse είναι γεμάτη καταστήματα ενώ μερικά συμπαθητικά μαγαζάκια θα ξετρυπώσετε και στην περιοχή της Βαστίλλης, κοντά στην πλατεία των Βοσγίων.

Extra tips: 

1. Όλοι οι νέοι μέχρι 26 ετών μπαίνουν δωρεάν σε όλα τα μουσεία της πόλης. Μερικά μουσεία μάλιστα (όπως το Μουσείο Καρναβαλέ) έχουν δωρεάν είσοδο για όλους.
2. Οι πόρτες στα βαγόνια του μετρό ανοίγουν με το πάτημα ενός κουμπιού ή με το γύρισμα ενός μοχλού. Πολλή προσοχή (ειδικά αν έχετε μαζί σας μικρά παιδιά) γιατί οι βιαστικοί ντόπιοι πατάνε και ανοίγουν την πόρτα πριν φτάσει ο συρμός στο σταθμό και πηδάνε έξω ενώ το τρένο βρίσκεται ακόμα εν κινήσει!
3. Σε περίπτωση που επιλέξετε να φάτε κρέπα από κάποια καντίνα, αποφύγετε καλού-κακού να ζητήσετε να βάλουν αυγό γιατί οι Γάλλοι συνηθίζουν να σπάνε το αυγό πάνω από την κρέπα ακριβώς πριν την τυλίξουν, με αποτέλεσμα αυτό να παραμένει... ωμό και ως εκ τούτου αρκετά αηδιαστικό!
4. Επιμένετε να ζητάτε να είναι το κρέας σας καλοψημένο, αν δεν θέλετε να βρεθείτε προ εκπλήξεως και να το δείτε να κολυμπάει στο αίμα!
5. Προσπαθήστε να μιλήσετε γαλλικά, ακόμα κι αν δεν είστε καλοί γνώστες. Οι ντόπιοι θα το εκτιμήσουν περισσότερο.