Με δεκάδες εμφανίσεις σε φωτογραφίες που κατακλύζουν το Διαδίκτυο τα τελευταία χρόνια, οι Plitvice Lakes της Κροατίας φιγουράρουν ανάμεσα στους πιο παραδεισένιους προορισμούς παγκοσμίως και μια επίσκεψη σε αυτές αποτελεί όνειρο ζωής για εκατομμύρια ανθρώπους ανά την υφήλιο.
Είναι πράγματι τόσο ονειρικές από κοντά ή οι φωτογραφίες που κυκλοφορούν σε διάφορα sites αποτελούν προϊόν photoshop; Με αυτή την απορία ξεκίνησα εκείνο το πρωινό του Μαρτίου για να επισκεφθώ το μεγαλύτερο Εθνικό Πάρκο της Κροατίας και ένα από τα παλαιότερα στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, το Εθνικό Πάρκο Λιμνών του Πλίτβιτσε, που ιδρύθηκε το 1949 και από το 1979 αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.
Το Πάρκο των Λιμνών Plitvice καλύπτει μία έκταση περίπου 297 τ.χλμ. και βρίσκεται στην κεντρική Κροατία, περίπου στα μισά της απόστασης Ζάγκρεμπ-Ζαντάρ και αρκετά κοντά στα σύνορα με τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη.
Το οροπέδιο Plitvice περιβάλλεται από τρία βουνά που αποτελούν τμήμα των Δειναρικών Άλπεων και στην περιοχή αυτή υπάρχουν συνολικά 16 λίμνες που δημιουργούνται από υπόγειες πηγές και από τους ποταμούς Τσρνα και Μπιέλα, που σχηματίζουν τον ποταμό Κόρανα, ο οποίος καταλήγει στον ποταμό Κούπα. Οι Λίμνες συνδέονται με μια σειρά από καταρράκτες ενώ στην περιοχή έχουν δημιουργηθεί επίσης αρκετές σπηλιές εξαιτίας της αποσάθρωσης του ασβεστόλιθου.
Το ελάχιστο υψόμετρο του πάρκου είναι τα 367 μ. που αντιστοιχούν στη στάθμη του ποταμού Κόρανα και το μέγιστο υψόμετρο φτάνει τα 1.279 μ. Η περιοχή, γενικότερα, είναι ένας συνδυασμός αλπικού και μεσογειακού τοπίου όπου κυριαρχούν τα δάση από πεύκα, οξιές, λευκή ελάτη, σφένδαμο και σημύδες. Συνολικά έχουν αναγνωριστεί 109 διαφορετικά είδη φυτών, από τα οποία τα 75 είναι προστατευόμενα. Στο πάρκο βρίσκουν καταφύγιο περίπου 50 είδη θηλαστικών μεταξύ των οποίων καφέ αρκούδες και λύκοι, 321 είδη πεταλούδας, 140 είδη πτηνών μεταξύ των οποίων αετοί και κουκουβάγιες, 12 είδη αμφιβίων και κάποια είδη ερπετών. Σημαντικές είναι και οι ποικιλίες των ψαριών που ζουν στις λίμνες, με σημαντικότερους τους πληθυσμούς πέστροφας που αναπτύσσονται ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλο σε κάθε λίμνη.
Λίγα λόγια για την Ιστορία...
Η ευρύτερη περιοχή φαίνεται να κατοικείται ήδη από την αρχαιότητα. Θράκες, Ιλλυριοί, Κέλτες, Ρωμαίοι, Γότθοι, Βυζαντινοί, Άβαροι και Κροάτες είναι μερικοί από τους κατοίκους που άφησαν τα σημάδια τους στο πέρασμα των αιώνων.
Μέχρι το 1102 η περιοχή ανήκε στο βασίλειο της Κροατίας, έπειτα πέρασε στο βασίλειο της Ουγγαρίας και το 1528 έπεσε στα χέρια των Οθωμανών μέχρι την ανάκτησή της από τους Αψβούργους. Για μεγάλο διάστημα ήταν γνωστή με το παρατσούκλι “Ο Κήπος του Διαβόλου” γιατί στην ουσία αποτελούσε τα σύνορα με την Οθωμανική Αυτοκρατορία, τα οποία φρουρούσαν πολύ αυστηρά Κροάτες στρατιωτικοί ενώ κατά περιόδους οι Οθωμανοί κατάφερναν να ανακτήσουν τον έλεγχο της περιοχής έστω και για σύντομο χρονικό διάστημα, πριν τον χάσουν και πάλι. Εδώ μάλιστα κατέφευγαν συχνά και θρησκευτικοί πρόσφυγες που ξέφευγαν από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Στην πιο πρόσφατη Ιστορία, το Μάρτιο του 1991 έλαβε χώρα στην περιοχή η πρώτη ένοπλη αντιπαράθεση μεταξύ Σέρβων και Κροατών κατά τον πόλεμο ανεξαρτησίας της Κροατίας. Τότε οι Σέρβοι του Σλόμποταν Μιλόσεβιτς κατέλαβαν την περιοχή, η οποία πέρασε οριστικά στους Κροάτες τον Αύγουστο του 1995, μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι ήδη από το 1979 το Πάρκο είχε ανακηρυχθεί σε Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς και κατά τη διάρκεια του πολέμου η UNESCO το κήρυξε σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, εφιστώντας την προσοχή στον σοβαρό κίνδυνο που διέτρεχε και στην ανάγκη προστασίας του. Το 1997 το πάρκο επεκτάθηκε και στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε καθαρισμός της περιοχής από τις νάρκες, που ολοκληρώθηκε το Δεκέμβριο του 1998, ανοίγοντας μια νέα σελίδα στην οικονομική εκμετάλλευση του πάρκου ως τουριστικής ατραξιόν.
Οι Λίμνες του Plitvice...
Το πιο εντυπωσιακό μέρος του Πάρκου για κάθε επισκέπτη είναι αναμφίβολα οι Λίμνες και οι φανταστικοί καταρράκτες που σχηματίζονται από αυτές. Το τοπίο αποτελείται κατά βάση από ασβεστόλιθους και δολομίτες, οι οποίοι με το πέρασμα του χρόνου διαβρώνονται από το ανθρακικό οξύ που σχηματίζεται από την ένωση του νερού με το διοξείδιο του άνθρακα από το έδαφος. Κάπως έτσι σχηματίζονται οι λεκάνες των Λιμνών, στα τοιχώματα των οποίων αναπτύσσονται βρύα, φύκια και βακτήρια που στοιβάζονται και συσσωρεύονται το ένα πάνω στο άλλο, σχηματίζοντας φράγματα από τραβερτίνη με ρυθμό αύξησης περίπου 1 εκ. το χρόνο.
Όλα αυτά βέβαια ακούγονται μάλλον αρκετά επιστημονικά και βαρετά, οπότε δεν έχει σημασία να αναφερθώ περισσότερο στον τρόπο δημιουργίας τους όσο στο τελικό αποτέλεσμα, που δεν είναι άλλο από ένα ακόμα θαύμα της Φύσης! Οι συνολικά 16 Λίμνες χωρίζονται σε δύο συμπλέγματα, το υψηλότερο και το χαμηλότερο και κατεβαίνουν με κατεύθυνση από το Βορρά προς το Νότο διανύοντας μια απόσταση περίπου 8 χλμ. Οι Λίμνες του άνω συμπλέγματος είναι 12 και τα λεκανοπέδιά τους είναι από δολομίτες ενώ οι Λίμνες του κάτω συμπλέγματος είναι 4 και τα λεκανοπέδιά τους από ηφαιστειογενή ασβεστόλιθο. Το νερό που εκρέει από τη χαμηλότερη λίμνη σχηματίζει τον ποταμό Κόρανα.
Εκτός από τους άκρως εντυπωσιακούς καταρράκτες, ο ταξιδιώτης μαγεύεται και από τα υπέροχα χρώματα των νερών που ποικίλουν από γαλάζιο σε πράσινο, γκρι ή βαθύ μπλε αναλόγως της γωνίας του ηλιακού φωτός, της ποσότητας ορυκτών και οργανισμών που ζουν στο νερό αλλά και της εποχής, μιας και το καλοκαίρι που τα δέντρα είναι καταπράσινα, το χρώμα τους αντανακλάται στα νερά των λιμνών.
Ιδανική εποχή για να επισκεφθεί κανείς το Πάρκο δεν υπάρχει. Αυτό εξαρτάται πάντα από το τι επιθυμεί να δει. Το Δεκέμβριο και τον Ιανουάριο οι λίμνες είναι συνήθως παγωμένες και είναι εκπληκτικό να δει κανείς τους κρυσταλλωμένους καταρράκτες που μοιάζουν σαν γλυπτά ή σαν σταλακτίτες από πάγο. Η περίοδος χιονοπτώσεων διαρκεί συνήθως από Νοέμβριο μέχρι Μάρτιο. Την άνοιξη και το φθινόπωρο συναντάμε τις περισσότερες βροχοπτώσεις, με τη μέση υγρασία του αέρα να φτάνει στο 82%!
Θυμηθείτε ότι εδώ ακόμα και το καλοκαίρι έχει αρκετή δροσιά μιας και η μέση θερμοκρασία τον Ιανουάριο είναι γύρω στους 2 βαθμούς Κελσίου ενώ το καλοκαίρι ανεβαίνει μόλις στους 17 βαθμούς. Αν ονειρεύεστε να δείτε τις Λίμνες όπως περίπου παρουσιάζονται στις επεξεργασμένες φωτογραφίες του Διαδικτύου και τους καταρράκτες να ξεχύνονται μέσα από ειδυλλιακά τοπία, πνιγμένα στο πράσινο και την πυκνή βλάστηση, επιβάλλεται να έρθετε από Μάιο μέχρι Σεπτέμβριο. Αν ωστόσο σιχαίνεστε τα πλήθη, τις ουρές και το στριμωξίδι, αποφύγετε την τουριστική περίοδο.
Αν πάτε στα τέλη Μαρτίου, όπως κάναμε εμείς, θα χάσετε μεν κάτι από τη μαγεία του τοπίου αλλά σίγουρα θα απολαύσετε την ησυχία και τη γαλήνη.
Τα μονοπάτια που καλείστε να ακολουθήσετε είναι αρκετά στενά οπότε φανταστείτε πόσο μεγάλος κίνδυνος υπάρχει να γλιστρήσει κάποιος από το πολύ σπρωξίδι και να βρεθεί στο νερό ή πόσο δύσκολο είναι να διασχίσετε τα μονοπάτια με ένα πλήθος τουριστών να έρχεται κατά πάνω σας από την αντίθετη κατεύθυνση ή να έχετε μπροστά σας κάποιον τουρίστα που βαδίζει εξαιρετικά αργά και στέκεται διαρκώς για να φωτογραφίσει κάτι και εσείς να μην μπορείτε με τίποτα να τον προσπεράσετε!
Μόλις αναλογιστείτε με φρίκη αυτή την εικόνα που σας περιέγραψα, θα καταλάβετε αμέσως γιατί προτίμησα να βρεθώ εδώ Μάρτιο και όχι πάνω στην κορύφωση της τουριστικής σεζόν. Μόλις μία εβδομάδα πριν την επίσκεψή μου, στην περιοχή χιόνιζε καθημερινά και οι καταρράκτες ήταν παγωμένοι, με αποτέλεσμα να πετύχω λίγο χιόνι στο δάσος και στις άκρες του μονοπατιού. Δυστυχώς το φύλλωμα των δέντρων είχε σχεδόν καεί από τον χιονιά, οπότε δεν κατάφερα να δω τις Plitvice πνιγμένες στο ονειρικό πράσινο χρώμα, πόσοι όμως ταξιδιώτες έχουν την ευκαιρία να αντικρίσουν αυτό που είδα εγώ, αυτή τη διαφορετική εικόνα και να φωτογραφίσουν τη φύση ακριβώς τη στιγμή που βγαίνει από τη “χειμερία νάρκη” της και βιώνει το πρώτο ξύπνημα της Άνοιξης;
Τα άλλα Εθνικά Πάρκα της Κροατίας...
Το Εθνικό Πάρκο των Λιμνών Plitvice αποτελεί το πιο δημοφιλές και πολυφωτογραφημένο πάρκο της Κροατίας, ωστόσο δεν είναι το μόνο... Ο Εθνικός Δρυμός Krka καλύπτει μία έκταση 109 τ.χλμ. και περιλαμβάνει το ωραιότερο τμήμα του ομώνυμου ποταμού Krka (του 22ου σε μέγεθος ποταμού της Κροατίας) και τον ποταμό Čikola. Το φυσικό τοπίο είναι σχεδόν παρθένο και εδώ συναντά κανείς μονοπάτια πεζοπορίας, ερείπια Κάστρων και παλιών μοναστηριών αλλά και επτά καταρράκτες. Οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα να διασχίσουν τον ποταμό με τα ειδικά ποταμόπλοια ή να κάνουν μπάνιο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Το Εθνικό Πάρκο Kornati είναι ο “ναυτικός παράδεισος” όσων αγαπούν τη θάλασσα. Περιλαμβάνει 89 (!) νησιά, νησίδες και υφάλους που μπορείτε να επισκεφθείτε μέσα από οργανωμένες εκδρομές που πραγματοποιούνται με σκάφη διαφόρων τύπων και χωρητικότητας. Η τουριστική περίοδος είναι κυρίως τον Ιούλιο και τον Αύγουστο και κατά τη διάρκειά της οργανώνονται περιηγήσεις με σκάφη σε καθημερινή βάση.
Ωστόσο, μπορείτε να κάνετε την ίδια εκδρομή και κατά το Μάιο, Ιούνιο, Σεπτέμβριο και Οκτώβριο, αρκεί να ανήκετε σε γκρουπ ή να ενταχθείτε σε κάποιο άλλο γκρουπ μεμονωμένων τουριστών. Οι αναχωρήσεις γίνονται συνήθως στις 9 το πρωί και η επιστροφή είναι περίπου στις 6 το απόγευμα. Οι λάτρεις των καταδύσεων έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν την άλλη όψη του Πάρκου που περιλαμβάνει τον υποθαλάσσιο κόσμο! Οι πάντες είναι ελεύθεροι να κολυμπήσουν με απλό αναπνευστήρα, ωστόσο οι καταδύσεις γίνονται μόνο με τη συνοδεία οργανωμένων και εγκεκριμένων ομάδων και με τη χρήση του κατάλληλου εξοπλισμού.
Στη συνέχεια, ακολουθούν φωτογραφίες από τις Λίμνες Plitvice:
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου