Μέλας Δρυμός, το δάσος των παραμυθιών

Όλοι έχουμε μεγαλώσει ακούγοντας παραμύθια και ιστορίες για τα χρόνια τα παλιά, για μυθικούς ήρωες και πριγκίπισσες, για περιπέτειες και ταξίδια μακρινά. Το σκηνικό στο οποίο διαδραματίζονταν πολλά από τα παραμύθια των παιδικών μας χρόνων ήταν συχνά ένα δάσος πυκνό, σκοτεινό και τρομαχτικό. Μέσα μας γνωρίζαμε ότι οι ιστορίες αυτές ήταν φανταστικές ή έστω πολύ παλιές και μακρινές. Εκείνο όμως που δεν γνωρίζαμε είναι πως το δάσος αυτό υπάρχει στην πραγματικότητα, βρίσκεται στην Κεντρική Ευρώπη και έχει εμπνεύσει πολλούς συγγραφείς και δημιουργούς!

Ο Μέλας Δρυμός ή αλλιώς το “Μαύρο Δάσος” (Schwarzwald στα γερμανικά, Foret Noire στα γαλλικά και Black Forest στα αγγλικά, όπως το περίφημο γλυκό που παρεμπιπτόντως κατάγεται από αυτά τα μέρη!) είναι ένα εντυπωσιακά μεγάλο δάσος της Νοτιοδυτικής Γερμανίας, στα σύνορα με τη Γαλλία. Ανήκει στο κρατίδιο της Βάδης-Βυρτεμβέργης και οριοθετείται από τον ποταμό Ρήνο και τις πηγές του Δούναβη. Μάλιστα η περιοχή του Ρήνου ενέπνευσε τον Βάγκνερ για να συνθέσει την επική τετραλογία της όπερας “Το Δαχτυλίδι των Νιμπελούνγκεν”. 

Τα ελαφρώς ανοιξιάτικα τοπία του Μαρτίου εναλλάσσονται με χιονισμένα τοπία όσο ανεβαίνουμε σε υψόμετρο...  

Η ονομασία του δάσους, σύμφωνα με πολλούς, προέρχεται από την πυκνή βλάστηση που δεν επιτρέπει στις ακτίνες του ήλιου να περάσουν μέσα από τις φυλλωσιές και να φτάσουν ως το έδαφος με αποτέλεσμα το δάσος να είναι σκοτεινό και τα δέντρα του να φαίνονται πιο μαύρα από ότι τα δέντρα άλλων δασών της Γερμανίας. Η εξήγηση δεν είναι ακριβώς αυτή, χωρίς βέβαια να απέχει και πολύ... Στην περιοχή της Βάδης-Βυρτεμβέργης ευδοκιμούν οι οξιές, οι βελανιδιές, οι αγριοκαστανιές, τα αμπέλια και η μαύρη ελάτη. Η μαύρη ελάτη συνήθως απαντάται σε υψόμετρο άνω των 1.500 μ., στον Μέλανα Δρυμό ωστόσο φυτρώνει σε υψόμετρο που κυμαίνεται μεταξύ 600 και 1.040 μ. Παρόλο που το δάσος λοιπόν φιλοξενεί κατά κύριο λόγο διάφορα κωνοφόρα δέντρα, η μαύρη ελάτη είναι αυτή που τελικά κυριαρχεί στο τοπίο κάνοντας το δάσος να δείχνει πιο “μαύρο” και σκοτεινό.

Αγροτόσπιτα, ρυάκια και πεδιάδες

Κατά την τελευταία εποχή των Παγετώνων, περίπου δηλαδή πριν από 10.000 χρόνια, η περιοχή αυτή είχε καλυφθεί από παγετώνες που είχαν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία των μικρών λιμνών τις οποίες συναντάμε σήμερα στα πιο ορεινά σημεία του Μέλανα Δρυμού, όπως είναι η Λίμνη Mummelsee. Στα μέσα του 19ου αιώνα, ο Μέλας Δρυμός κινδύνευσε πραγματικά λόγω της σχεδόν ολοκληρωτικής αποψίλωσης που είχε υποστεί και χρειάστηκε να μεταφυτευθεί μεγάλος αριθμός δέντρων, κυρίως κωνοφόρων, ενώ τα τελευταία χρόνια υπέστη σοβαρές καταστροφές από τους τυφώνες που έπληξαν την περιοχή το 1990 και το 1999.

Τοπίο σκοτεινό, μυστηριακό και απόκοσμο, τυλιγμένο συχνά σε ένα παχύ στρώμα ομίχλης που ενέπνευσε θρύλους και παραμύθια για μάγισσες, μάγους και ατρόμητους ιππότες... Στα έγκατα του δάσους ενώνονται οι ποταμοί Brigach και Breg και από εκεί ξεκινά το ταξίδι του ο Δούναβης. Η διαδρομή που ακολουθούμε είναι απαράμιλλης γοητείας και μας φέρνει κοντά σε ποτάμια, καταρράκτες, μονοπάτια, πεδιάδες, κορυφές, φαράγγια και πυκνά δάση.

Το χωριό Triberg ξεπροβάλλει μέσα στην κοιλάδα

Γραφικά χωριουδάκια ξεπηδούν από το πουθενά και μας καλούν να τα ανακαλύψουμε. Αριστοκρατικές λουτροπόλεις επιζητούν και αυτές την προσοχή μας. Και μέσα σε όλα αυτά, το Φράιμπουργκ, η μεγαλύτερη πόλη μέσα στα όρια του Μέλανα Δρυμού, μας περιμένει να την εξερευνήσουμε. Όμως προτού ξεκινήσουμε να εξερευνούμε τις πόλεις και τα χωριά της περιοχής, αφηνόμαστε να απολαύσουμε το μαγευτικό road trip στην εξοχή. 

Δίπατο αγροτόσπιτο με στάβλο στο επάνω μέρος

Πού και πού βλέπουμε να ξεπροβάλλουν στο τοπίο μερικά αγροτόσπιτα, με τη χαρακτηριστική αρχιτεκτονική της περιοχής. Είναι δίπατα και παραδόξως στο κάτω μέρος βρίσκεται το σπίτι της οικογένειας ενώ στο επάνω βρίσκεται ο στάβλος. Οι αγελάδες ανεβαίνουν από ένα επικλινές διαδρομάκι στο πλάι του κτηρίου και μπαίνουν απευθείας στο στάβλο. Στο παρελθόν, το επάγγελμα του κτηνοτρόφου θεωρείτο εξαιρετικά δύσκολο και βρώμικο και οι αστοί συνήθιζαν να αποφεύγουν τους επαρχιώτες κτηνοτρόφους που έρχονταν στις πόλεις, τους οποίους ξεχώριζαν αμέσως εξαιτίας της έντονης μυρωδιάς από κοπριά που ανέδιδαν τα ρούχα τους. 

Συνεχίζουμε το δρόμο μας... Ο Μέλας Δρυμός μας καλεί να μοιραστούμε τα μυστικά του. Να γεμίσουμε από τις εικόνες, τους ήχους και τις μυρωδιές του. Να φτάσουμε σε μέρη απάτητα. Να δροσιστούμε στις πηγές και τα ρυάκια του. Ο θρύλος λέει πως όποιος ακουμπά τα νερά τους, παντρεύεται κάποιον ντόπιο και μένει για πάντα εδώ. Εγώ λέω πως όποιος γνωρίζει τη μαγεία τούτου του τόπου, αιχμαλωτίζεται η σκέψη του από την τόση ομορφιά και όπου κι αν πάει, την κουβαλά για πάντα μαζί του...

Το τρένο θεωρείται ένας πολύ καλός -αν και όχι ιδιαίτερα οικονομικός- τρόπος για να γνωρίσουμε την περιοχή του Μέλανα Δρυμού