Eguisheim: Το παραμυθένιο χωριό στον “Δρόμο του Κρασιού” της Αλσατίας...

Βρίσκομαι στην Αλσατία και εξερευνώ τα εκπληκτικά κρασοχώρια πάνω στον “Route du Vin”, τον λεγόμενο “Δρόμο του Κρασιού” της γαλλικής επαρχίας. 

Οι οινοπαραγωγοί της περιοχής παρασκευάζουν έξι διαφορετικά λευκά κρασιά. Οι ονομασίες τους δεν προέρχονται από την περιοχή στην οποία παρασκευάζονται όπως συμβαίνει συνήθως στην υπόλοιπη Γαλλία αλλά έχουν να κάνουν με την ποικιλία των σταφυλιών. Κάπως έτσι συναντάμε τα κρασιά: Riesling, Tokay Pinot Gris, Pinot Blanc, Muscat, Sylvaner και Gewürztraminer. Σήμερα ο δρόμος με οδηγεί στο κουκλίστικο χωριουδάκι Eguisheim, το οποίο φημίζεται για το υψηλής ποιότητας κρασί ποικιλίας Riesling που είναι λευκό, ξηρό και φρουτώδες. Στα τέλη Αυγούστου με αρχές Σεπτέμβρη διοργανώνεται εδώ το ετήσιο φεστιβάλ “Fête du vin d' Eguisheim”  που προσελκύει εκατοντάδες επισκέπτες από όλο τον κόσμο. Η προσέλευση είναι τόσο αθρόα ώστε σχηματίζονται ουρές χιλιομέτρων από αυτοκίνητα στα περίχωρα του χωριού και οι περισσότεροι αναγκάζονται να παρκάρουν το όχημά τους μακριά και να διανύσουν πάρα πολλά χιλιόμετρα με τα πόδια. Ο συνωστισμός επίσης κάνει δύσκολη την μετακίνηση στα μικρά στενάκια του οικισμού, με αποτέλεσμα να χάνεται κάτι από την ξεχωριστή μαγεία του τόπου. Παρόλα αυτά, το Φεστιβάλ δεν παύει να αποτελεί όνειρο για πολλούς επισκέπτες και σίγουρα πρόκειται για ιδιαίτερη εμπειρία. Εγώ δεν είχα την τύχη να το παρακολουθήσω μιας και το ταξίδι μου πραγματοποιήθηκε στα τέλη Μαρτίου. 

Όπως έχω ξαναπεί, ο Μάρτιος είναι μια εποχή που προτιμώ γενικά για τα ταξίδια μου. Το πρώτο πλεονέκτημα που έχει ο Μάρτιος είναι πως επειδή βρισκόμαστε στην αρχή της άνοιξης, ο καιρός είναι συνήθως καλός μας σύμμαχος αφού αφενός η βαρυχειμωνιά έχει παρέλθει και αφετέρου δεν έχουν αρχίσει ακόμη οι αφόρητες ζέστες του καλοκαιριού. Το δεύτερο πλεονέκτημα είναι οι τιμές σε εισιτήρια και διαμονή που είναι σαφώς πιο χαμηλές αυτή την περίοδο από ότι, για παράδειγμα, τα Χριστούγεννα ή το καλοκαίρι. Τρίτο και κυριότερο πλεονέκτημα του να ταξιδεύεις off season είναι ότι γλιτώνεις από τις ορδές των τουριστών και μπορείς να απολαύσεις την αληθινή ομορφιά ενός τόπου χωρίς να χρειάζεται να συνωστίζεσαι ή να σπαταλάς χρόνο σε ουρές προκειμένου να δεις κάποιο αξιοθέατο. Όλα βέβαια έχουν το τίμημά τους και σε αυτή την περίπτωση το τίμημα ήταν ότι δεν πέτυχα να δω τα αλσατικά χωριά “πνιγμένα” στα πολύχρωμα λουλούδια του Μαΐου, όπως τα βλέπουμε στις φωτογραφίες που κατακλύζουν το διαδίκτυο αλλά ούτε και τα όμορφα τραπεζάκια που απλώνουν οι γραφικές καφετέριες στα πλακόστρωτα στενάκια όταν ο καιρός είναι ηλιόλουστος. Ο καιρός τέλος, δυστυχώς δεν ήταν σύμμαχός μου αυτή τη φορά. Στο Eguisheim συνάντησα τον πιο... “σχιζοφρενή” καιρό που έχω πετύχει ποτέ σε ταξίδι! Τέτοιες απότομες εναλλαγές, ομολογώ ότι δεν είχα ξαναζήσει! Εκεί που έβγαζε ήλιο, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα ξεσπούσε καταιγίδα με τόσο δυνατούς ανέμους που ήταν πρακτικά αδύνατο να κρατήσεις ομπρέλα! Και αυτό γινόταν δυστυχώς συνέχεια... Ξανά και ξανά! Ήλιος και νεροποντή εναλλάσσονταν με τρελούς ρυθμούς. Οι περισσότερες φωτογραφίες μου βγήκαν “κουνημένες” γιατί ήταν αδύνατο να ανταπεξέλθω επιτυχώς στα συγκεκριμένα καιρικά φαινόμενα... Παρόλα αυτά, η μαγεία του Eguisheim με συνεπήρε. Οι εικόνες του σίγουρα θα μου μείνουν αξέχαστες και σίγουρα εύχομαι κάποτε να ξαναβρεθώ σε τούτο τον τόπο. Κάτω από οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες!

Το Eguisheim λοιπόν βρίσκεται στη βορειοανατολική Γαλλία, κοντά στα σύνορα με τη Γερμανία. Είναι κωμόπολη της Αλσατίας, στην περιοχή του Άνω Ρήνου και απέχει μόλις 5 χλμ. από το γνωστότερο Colmar. Απλώνεται κάτω από ένα Φρούριο του 8ου αιώνα και μοιάζει σαν να μην έχει αλλάξει σχεδόν καθόλου τους τελευταίους πέντε αιώνες.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, η πρώτη ανθρώπινη παρουσία στην περιοχή καταγράφεται κατά την παλαιολιθική εποχή ενώ αργότερα κατοικήθηκε από Γαλάτες. Η αμπελοκαλλιέργεια και η παραγωγή κρασιού ξεκίνησε από τους Ρωμαίους κατακτητές, μιας και το κλίμα της περιοχής θεωρείται ιδανικό για την καλλιέργεια αμπελιών. Το χωριό οχυρώθηκε για πρώτη φορά το 1257 και τον 16ο αιώνα κατασκευάστηκαν τα πέτρινα στενά σοκάκια, τα οποία απλώνονται σε κύκλους χαρίζοντας στο Eguisheim τον μοναδικό χαρακτήρα του.

Τα φιδογυριστά σοκάκια του Eguisheim

Δεν χάνω ούτε λεπτό και ξεκινώ την περιήγησή μου. Μπροστά μου απλώνονται πέτρινα στενάκια και πανέμορφα σπιτάκια με ξυλοδεσιές και έντονα χρώματα, που μοιάζουν να ξεπήδησαν από κάποιο παραμύθι των παιδικών μου χρόνων. Το Eguisheim θεωρείται -και όχι άδικα!- ως ένα από τα ομορφότερα χωριά της Γαλλίας και το 2013 του απονεμήθηκε ο τίτλος του “Village préféré des Français” (“το χωριό που προτιμούν περισσότερο οι Γάλλοι”), τίτλος που αποδίδεται κάθε χρόνο σε διαφορετικό χωριό της χώρας. 

Συχνά-πυκνά το μάτι μου πέφτει στις χαρακτηριστικές επιγραφές “Dégustation” που κοσμούν τις προσόψεις αρκετών κτηρίων. Οι περισσότεροι ντόπιοι είναι αμπελουργοί και έχουν μετατρέψει ένα μέρος των σπιτιών τους σε κελάρια και μαγαζιά όπου οι τουρίστες μπορούν να δοκιμάσουν διάφορα κρασιά και να επιλέξουν ποιο επιθυμούν να αγοράσουν...

Κελάρια αμπελουργών για "degustasion"

Η ομορφιά με έχει συνεπάρει και μπλέκομαι σε έναν μικρό λαβύρινθο από δρομάκια. Το συναρπαστικό είναι ότι στο Eguisheim δεν γίνεται να χαθείς! Λόγω της κυκλικής ρυμοτομίας, όποιο δρόμο κι αν επιλέξεις, όλοι οδηγούν στην κεντρική πλατεία και όπου κι αν πας, στο τέλος καταλήγεις εκεί όπου ξεκίνησες! Κάθε Χριστούγεννα η πλατεία “φοράει” τα γιορτινά της, στολίζεται η φάτνη και γύρω της στήνεται μια νοσταλγική χριστουγεννιάτικη αγορά.  

Το αγαπημένο μου σημείο στο χωριό δεν είναι άλλο από αυτή τη μικρή πλατεία με το σιντριβάνι που συνήθως είναι πνιγμένο στα πολύχρωμα λουλούδια και το άγαλμα του Πάπα Λέοντα Θ'. Το Eguisheim, βλέπετε, είναι γενέτειρα του Πάπα, το όνομα του οποίου έμελλε να συνδεθεί με το Σχίσμα του 1054 μεταξύ Ορθόδοξης και Καθολικής Εκκλησίας.

Η κεντρική πλατεία με το σιντριβάνι και το άγαλμα του Πάπα Λέοντα Θ'

Το Chapelle Saint-Léon IX...

Chapelle Saint-Leon IX

Ο Λέων Θ' διετέλεσε Πάπας της Ρώμης από το Φεβρουάριο του 1049 μέχρι τον θάνατό του, τον Απρίλιο του 1054. Είναι αυτός που, ως επικεφαλής της Εκκλησίας της Ρώμης, έστειλε στην Αγία Σοφία στην Κωνσταντινούπολη τον Καρδινάλιο Umberto di Silvacandida για να καταθέσει βούλα που αναθεμάτιζε τον Πατριάρχη Μιχαήλ Κηρουλάριο. Ο Πατριάρχης ανταπέδωσε τον αναθεματισμό και κάπως έτσι φτάσαμε στην οριστική ρήξη ανάμεσα στην Ανατολική και τη Δυτική Χριστιανική Εκκλησία. Μετά το θάνατό του, η Καθολική Εκκλησία αγιοποίησε τον Λέοντα Θ' και στην κεντρική πλατεία της γενέτειράς του χτίστηκε ένας ναός αφιερωμένος σε αυτόν ενώ ένα άγαλμά του κοσμεί το σιντριβάνι της πλατείας μπροστά από το ναό. Το Chapelle Saint-Léon IX είναι μια πανέμορφη εκκλησία με εξίσου ενδιαφέρον πολύχρωμο εσωτερικό και χαρακτηριστικά βιτρό παράθυρα. Χτίστηκε το 1894 σε νεο-ρωμαϊκό ρυθμό ενώ τα βιτρό του χρονολογούνται από το 1895. Οι τοιχογραφίες απεικονίζουν επτά σκηνές από τη ζωή του Πάπα. Η ομορφότερη ωστόσο εικόνα που με συγκίνησε είναι αυτή του καμπαναριού, όπου έχουν φτιάξει τη φωλιά τους πελαργοί... 

Chapelle Saint-Leon IX, εσωτερικό

Πολύχρωμα βιτρό

Οι πελαργοί της Αλσατίας...

Φωλιές πελαργών στη στέγη του Chapelle Saint-Leon IX

Εδώ και αιώνες οι πελαργοί αποτελούν σύμβολα της Αλσατίας, εμφανίζονται σε πολλούς τοπικούς θρύλους και λαϊκά παραμύθια και οι κάτοικοι θεωρούν ότι η ύπαρξή τους φέρνει τύχη, ευτυχία και γονιμότητα. Τη δεκαετία του 1970 ο πληθυσμός τους απειλήθηκε από μία σειρά περιβαλλοντικών παραγόντων αλλά και από την ανθρώπινη δραστηριότητα και μειώθηκε σημαντικά. Το 1983, η Γαλλία τους θεώρησε προστατευόμενο είδος και ξεκίνησε ένα πρόγραμμα για την επανεγκατάστασή τους στην Αλσατία. Οι προσπάθειες ευοδώθηκαν και έτσι, παρόλο που οι πελαργοί είναι μεταναστευτικά πουλιά, βλέπουμε σήμερα έναν ολοένα αυξανόμενο αριθμό πελαργών να παραμένουν στην Αλσατία καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου. Οι πληθυσμοί των πελαργών φωλιάζουν σε δέντρα αλλά και σε καμινάδες και στέγες σπιτιών ακόμα και μέσα στην πόλη του Στρασβούργου! Η περιοχή μάλιστα διαθέτει και ειδικά κέντρα αναπαραγωγής και επανένταξης πελαργών. Οι ντόπιοι σέβονται πολύ τα συμπαθή αυτά πουλιά και παράλληλα έχουν εκμεταλλευτεί οικονομικά και τουριστικά την παρουσία τους μιας και σε όλα τα καταστήματα με είδη δώρων και σουβενίρ θα βρείτε άπειρα αναμνηστικά διακοσμημένα με τους αγαπημένους αλσατικούς πελαργούς!