Your Compass

Μια κουκκίδα γης, με έκταση μόλις 21 τ.χλμ., που ξεφυτρώνει στο πέλαγος κάπου ανάμεσα στην Πάτμο , τη Λέρο και την Κάλυμνο . Αυτοί είναι οι Λειψοί , το μεγαλύτερο από μια συστάδα περίπου 25 μικρότερων γειτονικών νησιών και νησίδων και το μοναδικό από αυτά που κατοικείται.  Ένας οικισμός όλος κι όλος! Με τα χαμηλά σπιτάκια του, τα γραφικά στενοσόκακα, την κεντρική πλατεία με το Δημαρχείο και την εντυπωσιακή εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου . Με τα παλιά μονοπάτια που προσφέρονται για πεζοπορία, τις παραλίες με τα πιο κρυστάλλινα νερά και το πιο γλυκόπιοτο κρασί που έφτασε μέχρι το Βατικανό για νάμα ιερό. Έχουμε την ευκαιρία να το γευτούμε στα ταβερνάκια του νησιού αλλά και στην τριήμερη « Γιορτή του Κρασιού » που διοργανώνεται κάθε Αύγουστο .  Η εικόνα της Παναγιάς του Χάρου Σε απόσταση 1,5 χλμ. από τον οικισμό, η Παναγιά του Χάρου , μια τρίκλιτη βασιλική με τρούλο, φιλοξενεί τη μοναδική πανελληνίως εικόνα στην οποία η Παναγία δεν είναι βρεφοκρατούσα αλλά κρατά

Προσεγγίζοντας την Isola Maggiore Χειμώνας, κρύο, ομίχλη και εγώ παρέα με μια φίλη περιμένουμε στην αποβάθρα το πλοιάριο που θα μας μεταφέρει στην Isola Maggiore . Έχουμε περάσει ήδη κάποιες ώρες εξερευνώντας την ηπειρωτική πλευρά που περιβάλλει τη λίμνη, συγκεκριμένα τον μεσαιωνικό οικισμό του Passignano sul Trasimeno  και έχει πλέον φτάσει η ώρα για να μπούμε στο καραβάκι. Θυμίζω ότι βρισκόμαστε στην επαρχία της Umbria , που αποτελεί Νομό της κεντρικής Ιταλίας και στην ευρύτερη περιοχή της Lago di Trasimeno , της τρίτης δηλαδή μεγαλύτερης σε έκταση λίμνης της Ιταλίας. Στην καρδιά αυτής της απέραντης λίμνης βρίσκονται τρία νησάκια ενώ το μεγαλύτερο από αυτά είναι κατοικήσιμο! Πρόκειται για την Isola Maggiore που η ονομασία της και μόνο σημαίνει «η μεγαλύτερη νήσος». Isola Maggiore, οικισμός Isola Maggiore, οικισμός Η φίλη μου λαχταρά εδώ και ώρες έναν ζεστό cappuccino . Επειδή ο χρόνος που είχαμε στη διάθεσή μας για να γυρίσουμε το Passignano sul Trasimeno

Το λιμάνι της Honfleur Στο Βορειοδυτικό τμήμα της Γαλλίας , στο Νομό Calvados στη Νότια όχθη του Σηκουάνα , απέναντι από τη Χάβρη και πολύ κοντά στη Γέφυρα της Νορμανδίας , βρίσκεται η γραφική πόλη Honfleur , ένα πανέμορφο και ιστορικό λιμάνι που έχει αποτελέσει το τέλειο σκηνικό για τους πίνακες των ζωγράφων της λεγόμενης « Σχολής της Ονφλέρ ».  Το χειμώνα οι θερμοκρασίες εδώ κυμαίνονται κάτω από το  μηδέν, την ίδια στιγμή που οι βροχοπτώσεις είναι έντονες και η υγρασία τσακίζει κόκαλα. Μάλιστα η παγωνιά του Δεκέμβρη κατάφερε να μου στοιχίσει ένα σοβαρό κρυολόγημα που συνοδεύτηκε από υψηλό πυρετό! Παρόλα αυτά και παρότι ήμουν κυριολεκτικά ένα ράκος από την αδυναμία, δεν πτοήθηκα και άφησα αυτή την μικρή πόλη-μουσείο να με παρασύρει στη ρομαντική και νοσταλγική γοητεία της και να με κερδίσει με την απλότητα και την ιδιαίτερη ομορφιά της. Πρόκειται για μια πόλη που ευτυχώς δεν έχει αλλοιωθεί από την τουριστική ανάπτυξη. Απέχει κάπου τρεις ώρες με το λεωφορείο από το Παρίσι

Η Πινακοθήκη του Βερολίνου , γνωστή ως Gem ä ldegalerie , αποτελεί μία από τις σημαντικότερες Γκαλερί Τέχνης παγκοσμίως και ίσως η πιο ενδιαφέρουσα που έχω επισκεφθεί μέχρι σήμερα. Ανέκαθεν δήλωνα λάτρης της κλασικής ζωγραφικής (ειδικά της Αναγεννησιακής Τέχνης της Ιταλίας ) και αυτή εδώ η Πινακοθήκη ήταν για μένα… παράδεισος! Συγκεντρώνει υπερβολικά μεγάλο αριθμό έργων αγαπημένων μου καλλιτεχνών και φυσικά δεν άφησα ανεκμετάλλευτη την ευκαιρία που μου δόθηκε να δω και να θαυμάσω από κοντά τους σπουδαίους αυτούς πίνακες, αφιερώνοντάς τους… τρεις ολόκληρες ώρες. Μετά από ένα σύντομο ευτράπελο επεισόδιο που είχα στην είσοδο με την ταμία (βλ. παλαιότερο άρθρο μου για το Βερολίνο ), κατάφερα εύκολα να μπω με μειωμένο, φοιτητικό εισιτήριο και ας μην είχα μαζί μου το πάσο! Στα δεξιά μου βρίσκονταν οι αίθουσες που φιλοξενούσαν την γερμανική ( D ü rer , Holbein ), φλαμανδική ( Bruegel , Van Eyck , Van der Weyden , Rubens ), ολλανδική ( Rebrandt , Vermeer ), αγγλική ( Gainsboro