Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Δεκέμβριος, 2020

Σφουγγάτο με απάκι από την Κρήτη

Εικόνα
Σήμερα λέω να πειραματιστούμε με μια πολύ εύκολη αλλά γευστικότατη συνταγή από την Κρήτη . Προσωπικά λατρεύω την κρητική κουζίνα και νομίζω ότι οι περισσότεροι θα συμφωνούσατε μαζί μου! Βασικά μας υλικά σε αυτή τη συνταγή είναι το απάκι και τα αυγά . Το απάκι ξεκίνησε από τα βουνά της Κρήτης και συγκεκριμένα από τα Ανώγεια όπου οι κάτοικοι, στην ανάγκη τους να διατηρήσουν μεγάλες ποσότητες κρέατος μέχρι να τις καταναλώσουν, ανέπτυξαν διάφορες μεθόδους διατήρησης χωρίς τη χρήση συντηρητικών ή άλλων χημικών πρόσθετων. Το κρητικό απάκι φτιάχνεται από άπαχο χοιρινό κρέας που μαρινάρεται για 2-3 μέρες σε ξίδι από κρασί και στη συνέχεια κρεμιέται σε ειδικό φούρνο όπου καπνίζεται με αρωματικά φυτά όπως φασκόμηλο και θυμάρι. Εμείς μπορούμε να το προμηθευτούμε έτοιμο από τα καταστήματα. Το “ σφουγγάτο ”, από την άλλη, παραπέμπει σε ομελέτα. Ας δούμε λοιπόν πώς μπορούμε να ετοιμάσουμε ένα γρήγορο πιάτο, πλούσιο σε γεύση και άρωμα Κρήτης... Υλικά 120 γρ. απάκι 3 αυγά 2 κ.σ. ελαιόλαδο αλάτι πιπ

Fusterlandia, το βασίλειο του “Πικάσο της Καραϊβικής”

Εικόνα
Ένας πρωτότυπος χώρος Τέχνης, γεμάτος φωτεινά χρώματα και ευφάνταστα σχέδια, βρίσκεται λίγα μόλις χιλιόμετρα έξω από την Αβάνα . Ονομάζεται “ Fusterlandia ” και είναι το ονειρικό... βασίλειο του Κουβανού καλλιτέχνη Jos é Fuster . Η είσοδος στη Fusterlandia Ο καλλιτέχνης Ο Jos é Rodriguez Fuster , όπως είναι το πλήρες όνομά του, γεννήθηκε στην Κούβα το 1946 . Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αβάνας στα μέσα της δεκαετίας του 1960 και συνέχισε την εκπαίδευσή του με ένα μεγάλο ταξίδι στην Ευρώπη . Εκεί ήρθε σε επαφή με το έργο σπουδαίων Ευρωπαίων καλλιτεχνών -μεταξύ των οποίων ο Pablo Picasso και ο Constantin Br â ncu ş i - και εμπνεύστηκε από αυτούς. Περισσότερο από όλους όμως, φαίνεται πως τον επηρέασε ο μεγάλος Ισπανός Antoni Gaudi , όπως μαρτυρά και το μετέπειτα έργο του Fuster που δείχνει να ακολουθεί πιστά την αγάπη του Gaudi για τα σχήματα, τα χρώματα και το κολάζ από χρωματιστά πλακάκια. Τότε ήταν που ο καλλιτέχνης συνέλαβε στο μυαλό του την ιδέα να αξιοποιήσει δημι

Colmar: Η “Μικρή Βενετία” της Γαλλίας στον Δρόμο του Κρασιού...

Εικόνα
Ανάμεσα στο Στρασβούργο και τη Μυλούζ , στα ανατολικά της οροσειράς των Βοσγίων , ενώνεται ο ποταμός Ρήνος με τον ποταμό Λάουχ . Στις όχθες του Lauch είναι χτισμένη μια παραμυθένια πόλη, που όποιος την επισκεφθεί αισθάνεται πως βρίσκεται στο ομορφότερο μέρος ολόκληρης της Ευρώπης ... Ο λόγος για το  Colmar , την ονειρική  “πρωτεύουσα”  των αλσατικών κρασιών! Ρυάκι στα περίχωρα της παλιάς πόλης Ξεκινήσαμε από το Στρασβούργο νωρίς το πρωί και με βροχή, πήραμε τον αυτοκινητόδρομο Α35 και σε λίγες ώρες φτάναμε στην Κολμάρ . Η ιστορική αυτή πόλη βρίσκεται στη βορειοανατολική Γαλλία , στα σύνορα με τη γειτονική Γερμανία και είναι πρωτεύουσα του διαμερίσματος του Άνω Ρήνου της περιφέρειας της Αλσατίας . Απέχει 68 χλμ. από το Στρασβούργο και βρίσκεται πάνω στον άξονα που συνδέει οδικά και σιδηροδρομικά την πρωτεύουσα της Ευρώπης ( Strasbοurg ) με τη Βασιλεία ( Basel ) της Ελβετίας . Διαθέτει περίπου 67.000 κατοίκους, μετρά πάνω από 1000 χρόνια ιστορίας και είναι ένα από τα εξήντα γραφικά

Quiche Lorraine, η υπέροχη αλμυρή τάρτα της Λωρραίνης!

Εικόνα
Η σημερινή συνταγή θα μας ταξιδέψει στην πανέμορφη Γαλλία και συγκεκριμένα στην περιοχή της Λωρραίνης , που βρίσκεται πολύ κοντά στην αγαπημένη μου Αλσατία . Εδώ γεννήθηκε η γνωστή σε όλους “ quiche Lorraine ”. Λόγω του ονόματός της πολλοί θεωρούν ότι πρόκειται για γλυκό, η αλήθεια όμως είναι πως πρόκειται για μια αλμυρή τάρτα. Η λέξη “ quiche ” προέρχεται από τη γερμανική “ kuchen ” ( ή “ k üchen” της φράγκικης διαλέκτου της γερμανόφωνης περιοχής της Λωρραίνης) που σημαίνει... “ γλυκό ” και την πρωτοσυναντάμε ιστορικά το 1605 στον κατάλογο του νοσοκομείου Saint Julian της πόλης Nancy . Η λέξη “ Lorraine ” είναι φυσικά ενδεικτική της καταγωγής της συνταγής από την περιοχή της Λωρραίνης στα βορειοανατολικά της Γαλλίας . Τα βασικά συστατικά της τάρτας ήταν: γάλα, αυγά, τυρί, βούτυρο, κρέμα γάλακτος, πιπέρι, μοσχοκάρυδο. Στην πορεία, προστέθηκαν και άλλα υλικά, η αυθεντική ωστόσο “ κις λορέν ” είναι αυτή και όλες οι άλλες παραλλαγές ονομάζονται γενικά “ τάρτες ”. Ανάλογα με την περιο