Your Compass

Το πρόσφατο ταξίδι μου στην Κούβα υπήρξε αυτό που συνηθίζουμε να λέμε αληθινή “ εμπειρία ζωής ”. Πέρα από τα υπέροχα αξιοθέατα και τις γραφικές πόλεις που μοιάζουν να έχουν παραμείνει σε μια άλλη εποχή, η Κούβα αποτελεί μια ξεχωριστή εμπειρία γενικότερα. Από τον ιδιαίτερο τρόπο ζωής και τη νοοτροπία των κατοίκων της μέχρι τις συνήθειες, τα έθιμα, την κουζίνα, τη μουσική και τη θρησκεία της. Επειδή όμως αυτά που είχα την ευκαιρία να μάθω μέσα από το ταξίδι μου δεν εξαντλούνται μέσα σε ένα μόνο άρθρο, στην πορεία θα επανέλθω αρκετές φορές στο θέμα της Κούβας μέσα από μια σειρά άρθρων και φωτογραφιών. Σήμερα λέω να σας μιλήσω συγκεκριμένα για μία από τις πιο κρυφές πτυχές αυτής της χώρας: το ζήτημα της θρησκείας . Η "μαύρη Παναγία" Η ιστορία της θρησκείας στο νησί ξεκινά περίπου τον 16ο-18ο αιώνα, όταν οι νέγροι σκλάβοι που μεταφέρονται εδώ για να εργαστούν στις φυτείες ζαχαροκάλαμου φέρνουν μαζί τους τη σαντερία , μια καθαρά αφρικανική θρησκεία που είχε τις ρίζες της στις τελετ

Είναι γεγονός ότι ο περισσότερος κόσμος έχει μεγάλη αδυναμία στις πίτες και ομολογώ ότι η  κοτόπιτα ανήκει στις πλέον αγαπημένες μου.  Τις καλύτερες κοτόπιτες έχω δοκιμάσει στην Ιθάκη και στα Γιάννενα . Εδώ θα μοιραστώ μαζί σας μια συνταγή γιαννιώτικη. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι Γιαννιώτες συνηθίζουν να ετοιμάζουν και να κόβουν κοτόπιτα την Πρωτοχρονιά αντί για τη συνηθισμένη βασιλόπιτα! Υλικά 1 κοτόπουλο μέτριο 1 συσκευασία έτοιμο φύλλο χωριάτικο (6 φύλλα) 5 κρεμμύδια μέτρια 200 γρ. ρύζι 4 αυγά 300 γρ. φέτα 150 γρ. βούτυρο 1 φύλλο δάφνης 2 κ.σ. ζάχαρη αλάτι πιπέρι Εκτέλεση 1. Σε μια κατσαρόλα βάζουμε το κοτόπουλο, το σκεπάζουμε με νερό, προσθέτουμε το δαφνόφυλλο και δύο από τα κρεμμύδια ολόκληρα και τα βράζουμε. 2. Όταν είναι έτοιμο, αφαιρούμε το κοτόπουλο αλλά κρατάμε το ζωμό του. Το αφήνουμε λίγο να κρυώσει, το μαδάμε με τα δάχτυλα σε μικρά κομμάτια και στη συνέχεια λιώνουμε τα κρεμμύδια και τα ανακατεύουμε με το κοτόπουλο. 3. Στραγγίζουμε το ζ

(1) Τι εννοώ με τον όρο “παρεξηγημένη”, θα μου πείτε... Πρώτα-πρώτα, ας δεχτούμε όλοι ότι αποτελεί την πιο “ριγμένη” πόλη της Ελλάδος αφού, αν και αποτελεί το πιο πολυπληθές εμπορικό και οικονομικό κέντρο της Αιτωλοακαρνανίας , δεν είναι πρωτεύουσα! Για λόγους ιστορικούς, πρωτεύουσα του Νομού έχει οριστεί το Μεσολόγγι , αφήνοντας στη σκιά του το Αγρίνιο . Οι περισσότεροι μάλιστα επιμένουν να προσπερνούν βιαστικά το Αγρίνιο, κρίνοντας κάπως επιπόλαια και θεωρώντας ότι πρόκειται για μια όχι και τόσο γοητευτική πόλη που στερείται γραφικότητας και αρχιτεκτονικού ενδιαφέροντος, δεν έχει σημαντικά αξιοθέατα και κυρίως... απέχει πολύ από τη θάλασσα! Για τον αληθινό ταξιδιώτη, ωστόσο, κάθε μέρος κρύβει τους δικούς του θησαυρούς αρκεί να έχεις όρεξη να τους ανακαλύψεις... (2) Ο Ιερός Ναός της Αγ. Κυριακής Καστρακίου Το Αγρίνιο απέχει 275 χλμ. από την Αθήνα και 37 χλμ. από το Μεσολόγγι . Οι επιλογές για διασκέδαση είναι αρκετές, έχουμε να κάνουμε λοιπόν με μια πόλη ζωντανή και σε αυτό συμβάλ

Το Baden-Baden είναι μια κωμόπολη της Γερμανίας , στο ομοσπονδιακό κρατίδιο της Βάδης-Βυρτεμβέργης , στις δυτικές πλαγιές του Μέλανα Δρυμού και σε κοντινή απόσταση από την πόλη Karlsruhe . Είναι χτισμένη στις όχθες του ποταμού Oos και απέχει ελάχιστα από τα σύνορα με τη Γαλλία . Η περιοχή κατοικείται ήδη από τη ρωμαϊκή εποχή καθώς ήταν γνωστή για τις ιαματικές πηγές της. Η ίδια η λέξη “ Baden” , άλλωστε, θα μπορούσε να μεταφραστεί στα ελληνικά ως “λούομαι” και προφανώς έχει να κάνει με τα πασίγνωστα λουτρά της. Η διπλή δε αναφορά “ Baden-Baden” , βοηθά στη διάκριση μεταξύ αυτής της γερμανικής πόλης και της αντίστοιχης λουτρόπολης της Αυστρίας που ονομάζεται απλώς “ Baden” . Ιστορικά, ο παλιός κέλτικος οικισμός στις όχθες του ποταμού Oos αποικήθηκε από τους Ρωμαίους γύρω στο 80 μ.Χ. , ιδρύοντας την Civitas Aurelia Aquensis που φημιζόταν για τα ιαματικά νερά της. Χρειάστηκαν ωστόσο αρκετοί αιώνες για να φτάσει το Baden-Baden να μετατραπεί σε διάσημο κέντρο λουτροθεραπείας των