Τα μυστικά της αριστοκρατίας του Baden-Baden...

Το Baden-Baden είναι μια κωμόπολη της Γερμανίας, στο ομοσπονδιακό κρατίδιο της Βάδης-Βυρτεμβέργης, στις δυτικές πλαγιές του Μέλανα Δρυμού και σε κοντινή απόσταση από την πόλη Karlsruhe. Είναι χτισμένη στις όχθες του ποταμού Oos και απέχει ελάχιστα από τα σύνορα με τη Γαλλία. Η περιοχή κατοικείται ήδη από τη ρωμαϊκή εποχή καθώς ήταν γνωστή για τις ιαματικές πηγές της. Η ίδια η λέξη “Baden”, άλλωστε, θα μπορούσε να μεταφραστεί στα ελληνικά ως “λούομαι” και προφανώς έχει να κάνει με τα πασίγνωστα λουτρά της. Η διπλή δε αναφορά “Baden-Baden”, βοηθά στη διάκριση μεταξύ αυτής της γερμανικής πόλης και της αντίστοιχης λουτρόπολης της Αυστρίας που ονομάζεται απλώς “Baden”.

Ιστορικά, ο παλιός κέλτικος οικισμός στις όχθες του ποταμού Oos αποικήθηκε από τους Ρωμαίους γύρω στο 80 μ.Χ., ιδρύοντας την Civitas Aurelia Aquensis που φημιζόταν για τα ιαματικά νερά της. Χρειάστηκαν ωστόσο αρκετοί αιώνες για να φτάσει το Baden-Baden να μετατραπεί σε διάσημο κέντρο λουτροθεραπείας των αριστοκρατών. Η πόλη άρχισε να αποκτά σημασία από την εποχή του Φρειδερίκου Γουλιέλμου Α' και μετά. Την περίοδο 1848-1890, αρκετοί ήταν οι Ρώσοι έμποροι που επέλεξαν το Baden-Baden για μόνιμη εγκατάσταση, μιας και το θεωρούσαν περισσότερο ασφαλές, σε μια περίοδο κατά την οποία στην Ευρώπη επικρατούσε ένα κλίμα έντονης ανασφάλειας και αναταραχών. 

Τα λουτρά Friedrichsbad

Χλιδή, ιαματικά λουτρά, τσάγια και συζητήσεις, διοργάνωση κοντσέρτων αλλά και παιχνίδι με την τύχη στο περίφημο Καζίνο της πόλης όπου επιβαλλόταν αυστηρό dress code για τους θαμώνες, άρχισαν σιγά-σιγά να αποτελούν την καθημερινότητα των εύπορων επισκεπτών του Baden-Baden. Τα περισσότερα από τα κτήρια του ιστορικού κέντρου χτίστηκαν περίπου στο 1870 ενώ το 1877 εγκαινιάστηκαν τα νεοαναγεννησιακά, ρωμαϊκό-ιρλανδικά λουτρά Friedrichsbad, που λειτουργούν μέχρι σήμερα. Το 1890, το Baden-Baden αποτελούσε ήδη την πιο σημαντική λουτρόπολη ολόκληρης της Γερμανίας. Ήταν η εποχή της αναβίωσης των ρωμαϊκών λουτρών και όλη η αριστοκρατία της Ευρώπης έσπευδε για να απολαύσει στιγμές χαλάρωσης στις διάσημες θερμοπηγές. Λίγο παρακάτω βρίσκονται οι πιο σύγχρονες θέρμες Caracalla, ονομασία που παραπέμπει εύστοχα στις Θέρμες του Καρακάλλα στη Ρώμη. Κάτω από έναν τεράστιο γυάλινο θόλο, απλώνεται μια εσωτερική πισίνα με φυσικό μεταλλικό νερό σε θερμοκρασία που κυμαίνεται μεταξύ 18 και 38 βαθμών C. Στους χώρους του spa μπορεί κανείς να βρει επίσης ατμόλουτρα αρωματοθεραπείας, θάλαμο εισπνοής θαλασσινού νερού, υδρομασάζ, σάουνα, καμπίνες solarium αλλά και πηγές, η θερμοκρασία των οποίων κυμαίνεται μεταξύ 63 και 67 βαθμών Κελσίου!

Τα λουτρά Caracalla

Με το πέρασμα των δεκαετιών, η πόλη κατέληξε να γίνει αγαπημένη των εύπορων ηλικιωμένων γυναικών! Οι δύο Παγκόσμιοι Πόλεμοι, το οικονομικό κραχ και διάφορες φυσικές καταστροφές οδήγησαν σε τεράστιες απώλειες του ανδρικού πληθυσμού. Σύμφωνα με υπολογισμούς, μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο θα τολμούσαμε να πούμε ότι χοντρικά αντιστοιχούσε ένας άντρας ανά 22 γυναίκες! Κάπως έτσι η Ευρώπη βρέθηκε με μπόλικες χήρες και όσες από αυτές ήταν εύπορες “ξέδιναν” στο Baden-Baden που τους παρείχε spa, Casino και αρκετές ευκαιρίες για πληρωμένο έρωτα... Θα τολμήσω μάλιστα να σας αποκαλύψω ότι, σύμφωνα με τις πληροφορίες μου, κάτι τέτοιο συνεχίζει να συμβαίνει μέχρι και σήμερα, με τις εύπορες ηλικιωμένες Ρωσίδες που επισκέπτονται την πόλη και απολαμβάνουν ξεκούραση, περιποίηση, διασκέδαση αλλά και τις... υπηρεσίες Σλοβένων και Σέρβων ζιγκολό!

Το κτήριο του Kurhaus

Ένα από τα σημαντικότερα κτήρια της πόλης είναι το Καζίνο της. Το κύριο οίκημα του περιβόητου Kurhaus σχεδιάστηκε από τον Friedrich Weinbrenner το 1824 και περιλάμβανε μια σειρά από κορινθιακούς κίονες στην πρόσοψη, μια εντυπωσιακή κεντρική είσοδο και νεοκλασική διακόσμηση στο εσωτερικό, με αναμφισβήτητο σημείο αναφοράς την πανέμορφη σκάλα που συναντάμε μπροστά μας μπαίνοντας.

Η εντυπωσιακή σκάλα στο πολυτελές εσωτερικό του Καζίνο

Το Καζίνο στεγάστηκε εξαρχής στο κτήριο του Weinbrenner αλλά άρχισε να αποκτά διεθνή φήμη περίπου στα μέσα της δεκαετίας του 1830. Ήταν η εποχή της απαγόρευσης του τζόγου στη γειτονική Γαλλία που ώθησε πολλούς Γάλλους παίκτες να μετακινηθούν ανατολικότερα και να δοκιμάσουν την τύχη τους στο Καζίνο του Baden-Baden. 

Το Καζίνο, που σύμφωνα με τη διάσημη Γερμανίδα ηθοποιό Marlene Dietrich ήταν “το πιο όμορφο στον κόσμο”, γνώρισε αρκετές φορές την άνοδο και την πτώση στη διάρκεια των δύο αιώνων λειτουργίας του. Ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος, για παράδειγμα, μείωσε εμφανώς τον αριθμό των πλούσιων επισκεπτών του, από την άλλη όμως η δεκαετία του 1920 αναζωπύρωσε το ενδιαφέρον για το Καζίνο μέσω των νέων αστών που είχαν πλουτίσει από τον πόλεμο, εκτοπίζοντας την παλιά ευρωπαϊκή ελίτ που έφερε τίτλους και οικόσημα, ενώ δεν έλειπαν βέβαια και οι γαλαζοαίματοι καθώς επίσης και αρκετοί Πολωνοί γαιοκτήμονες. Στους διάσημους θαμώνες του συγκαταλέγονται ο Ουκρανός λογοτέχνης Nikolai Gogol, ο Ρώσος θεατρικός συγγραφέας Αντόν Τσέχωφ και ο Αμερικανός συγγραφέας Μαρκ Τουέιν, με μόνη εξαίρεση τον τελευταίο ο οποίος δεν έπαιζε αλλά συνήθιζε να παρατηρεί τους άλλους θαμώνες να παίζουν. Μάλιστα ένας από τους πιο ένθερμους θαμώνες στο Καζίνο υπήρξε ο Ρώσος συγγραφέας Fyodor Dostoyevsky, ο οποίος εμπνεύστηκε το βιβλίο του “Ο Παίκτης” μετά από τις επισκέψεις του στο Kurhaus του Baden-Baden, όπου οι κακές γλώσσες λένε ότι έπαιξε όλα τα χρήματα της αρραβωνιαστικιάς του και έχασε μέχρι και τα παλτά τους! Παρόλα αυτά, ξεκίνησε να γράφει το βιβλίο του κατά τη διάρκεια της διαμονής του στη βίλα του Schumann στο Baden-Baden, το ολοκλήρωσε αργότερα στη Ζυρίχη και το εξέδωσε στη Λουκέρνη ενώ είναι πολύ πιθανό την ίδια περίοδο να δούλευε στο μυαλό του και την επόμενη επιτυχία του, το έργο “Ο Ηλίθιος”.

Το Καζίνο του Baden-Baden

Βγαίνοντας από το Καζίνο έχουμε δύο επιλογές: είτε να κινηθούμε προς την Sophienstrasse περπατώντας κατά μήκος μιας αλέας από καστανιές που έχει στα δεξιά και αριστερά της πανάκριβες μπουτίκ, είτε να ακολουθήσουμε την Kaiserallee για να συναντήσουμε το εντυπωσιακό Trinkhalle, ένα νεοκλασικό αντλιοστάσιο του 1839 που χτίστηκε ως προσθήκη στο γειτονικό Kurhaus. Στην μπροστινή του όψη διαθέτει μια ανοιχτή στοά, μήκους 90 μ., με κορινθιακούς κίονες, διακοσμημένη με 14 τοιχογραφίες τοπικών θρύλων του 19ου αιώνα.

Trinkhalle

Το Baden-Baden είναι γεμάτο από πανέμορφα πάρκα και χώρους πράσινου. Δεν θα μπορούσα λοιπόν να παραλείψω να κάνω και εγώ έναν περίπατο στη φύση. Ο πιο διάσημος περίπατος είναι η Lichtentaler Allee, η οποία συνδέει από το 1655 το κέντρο της πόλης με το κιστερκιανό μοναστήρι Lichtental, που ιδρύθηκε το 1245. Πρόκειται για ένα δενδρόφυτο μονοπάτι περίπου 2,5 χλμ. το οποίο μας οδηγεί μέσα σε ένα υπέροχο πάρκο αγγλικού τύπου, γεμάτο βελανιδιές, τριανταφυλλιές, μανόλιες και αζαλέες. Τα συντριβάνια και ο ήχος από τα νερά του ποταμού Oos γαληνεύουν το νου και ανανεώνουν το πνεύμα. 

Όποιος, από την άλλη, επιθυμεί να αποκτήσει μια πανοραμική εικόνα της πόλης, έχει τη δυνατότητα να ανέβει στο όρος Merkur με το τελεφερίκ που λειτούργησε για πρώτη φορά το 1913 ώστε να θαυμάσει από ψηλά τη θέα σε όλη την κοιλάδα Murg, να επιδοθεί σε πεζοπορία και αλεξίπτωτο πλαγιάς ή να απολαύσει ένα πικ-νικ στη φύση. Επίσης, από το Μάιο μέχρι τον Σεπτέμβριο διοργανώνονται στην ευρύτερη περιοχή ιπποδρομίες.

Οι εκπλήξεις όμως δεν σταματούν εδώ... 

Festspielhaus

Τα βήματά μου με φέρνουν μπροστά σε art nouveau επαύλεις και εντυπωσιακά κτήρια, μεταξύ των οποίων το νεοκλασικό Festspielhaus που στεγάζει την αίθουσα συναυλιών του Baden-Baden... 

Η ρωμανική εκκλησία Stiftskirche του 987, το κτήριο του Δημαρχείου ακριβώς απέναντι και το ροκοκό θέατρο στην Goetheplatz που εγκαινιάστηκε το 1862 με την κωμική όπερα του Berlioz “Βεατρίκη και Βενέδικτος”. Στο σημείο αυτό ξεκινά και η γνωριμία μας με τα μουσεία και τους χώρους Τέχνης της πόλης. Το “LA8” είναι αφιερωμένο στη στενή σχέση τέχνης και τεχνολογίας κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα. Το ιδιωτικό μουσείο Frieder Burda, που στεγάζεται σε ένα διάφανο κτήριο του Richard Meier, φιλοξενεί περισσότερα από 1.000 έργα που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα τέχνης από τον γερμανικό εξπρεσιονισμό μέχρι την πολύ πρόσφατη μοντέρνα τέχνη. Λίγο πιο κάτω συναντάμε το ιστορικό μουσείο που μας αφηγείται την ιστορία της πόλης ενώ για το τέλος άφησα ένα ιδιαίτερο και σπάνιο μουσείο αφιερωμένο στα διάσημα αυτοκρατορικά πασχαλινά αυγά Fabergé, που δημιουργήθηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα με αρχές του 20ου για τους Ρώσους τσάρους και είναι διακοσμημένα με πολύτιμους λίθους και χρυσοποίκιλτα κοσμήματα.

Μουσείο Faberge

Το ροκοκό θέατρο στην Goetheplatz

Διαμονή

Heliopark Bad Hotel Zum Hirsch

Το τεσσάρων αστέρων boutique hotel “Heliopark Bad Hotel Zum Hirsch” βρίσκεται στον κεντρικό πεζόδρομο, στην καρδιά της πόλης. Διαθέτει άνετα δωμάτια με έπιπλα αντίκες, ευρύχωρα μπάνια και παροχή ιαματικού νερού. Στο ξενοδοχείο λειτουργεί το εστιατόριο “La Galerie” αλλά και spa με φινλανδική σάουνα, ατμόλουτρο και υπηρεσίες μασάζ και περιποιήσεων ομορφιάς. 

Atlantic Parkhotel

Στην όχθη του ποταμού Oos, σε ένα μαγευτικό καταπράσινο τοπίο, βρίσκεται το επίσης τεσσάρων αστέρων “Atlantic Parkhotel”, που έχει φιλοξενήσει διάσημους ενοίκους όπως το ζεύγος Barack και Michelle Obama. Τα δωμάτια έχουν υπέροχη θέα στον ποταμό και το πάρκο ενώ το ξενοδοχείο διαθέτει εστιατόριο με μια πανέμορφη ταράτσα όπου σερβίρονται παραδοσιακά πιάτα της γερμανικής κουζίνας.

Κουζίνα - Διασκέδαση

Δοκιμάστε οπωσδήποτε τα περίφημα γλυκά της περιοχής, τα οποία θα δείτε να φιγουράρουν στις βιτρίνες των patisserie και σίγουρα θα σας τρέξουν τα σάλια! Καθίστε στο ατμοσφαιρικό “Wallstreet im Hamilton” για καφέ, γλυκό ή παγωτό με θέα στον ποταμό. Ενδεικτικά, οι τιμές κυμαίνονται στα 3,10 € για έναν καπουτσίνο και στα 6,20 € για ένα χορταστικό μπολ παγωτό.

Wallstreet im Hamilton, εσωτερικό

Wallstreet im Hamilton