Your Compass

Ο χειμώνας σιγά-σιγά μας αποχαιρετά όμως το καλοκαίρι ακόμα αργεί και εμείς λαχταρούμε διακαώς μια εξόρμηση. Έτσι, για να γεμίσουμε τις μπαταρίες μας και να πάρουμε δυνάμεις! Κυριακή πρωί παίρνουμε το αυτοκίνητο ή τη μηχανή και αναζητούμε έναν κοντινό στην Αθήνα προορισμό που να μην είναι πολύ ορεινός αλλά ούτε και κοντά στη θάλασσα και κυρίως... να μην είναι πολύ συνηθισμένος, γιατί τα τετριμμένα τα βαριόμαστε κιόλας. Εξετάζουμε τις προτάσεις της παρέας και καταλήγουμε στην τελική απόφαση. Ξεκινάμε για... Λιβαδειά και συγκεκριμένα για την ονειρική τοποθεσία των Πηγών Κρύας ! Την πρώτη φορά που επισκέφθηκα την περιοχή ήταν παρέα με ένα γκρουπ μηχανών. Μπήκαμε στην πόλη και ακολουθήσαμε την πλακόστρωτη οδό Στρ. Ιωάννου με κατεύθυνση προς την περιοχή της Κρύας, διατηρώντας σταθερή ταχύτητα και πηγαίνοντας η μία μηχανή πίσω από την άλλη. Φανταστείτε την έκπληξη των κατοίκων να βλέπουν ένα ατέλειωτο κομβόι από μηχανές μεγάλου κυβισμού να κάνουν “απόβαση” στην πόλη τους!  Δεν θα

Γνωστή σε όλους ως το “ νησί της Μεγαλόχαρης ”, η Τήνος κλείνει πονηρά το μάτι στον "ψαγμένο" επισκέπτη και τον καλεί να ανακαλύψει τις ομορφιές που κρύβει πεισματικά από τα μάτια των πολλών. Πολύ απλά, οι περισσότεροι την έχουν συνδέσει αποκλειστικά και μόνο με την εκκλησία της Παναγιάς και έχουν στο μυαλό τους την Τήνο μόνο ως θρησκευτικό προορισμό. Συχνά της αφιερώνουν μονάχα μία μέρα: έρχονται ανήμερα Δεκαπενταύγουστο, στριμώχνονται με τις ορδές των προσκυνητών, κάνουν πέντε ώρες μέχρι να φτάσουν να προσκυνήσουν την εικόνα και με το τελευταίο πλοίο της ημέρας επιστρέφουν στον Πειραιά . Έχοντας χάσει στο μεταξύ την ευκαιρία, όχι μόνο να δουν με την ησυχία τους την πανέμορφη εκκλησία της Μεγαλόχαρης και να αισθανθούν το βαθύ κατανυκτικό αίσθημα που αποπνέει ο χώρος, αλλά και να γνωρίσουν ένα από τα ομορφότερα και παρθένα ακόμα νησιά της πατρίδας μας. Οι περισσότεροι γνωρίζουν μονάχα την περιοχή του λιμανιού (που δεν λέει και πολλά, εδώ που τα λέμε, σε σχέση με άλλα ελ