Your Compass

Ένα από τα μοναδικά παράδοξα που χαρακτηρίζουν την Ελλάδα είναι ότι πουθενά αλλού στον κόσμο, εκτός από εδώ, δεν συναντάς χώρα που να διαθέτει... συμπρωτεύουσα! Η αγάπη ενός ολόκληρου λαού για μια ιστορική πόλη, μια πόλη-σύμβολο που έχει σημαδέψει με μοναδικό τρόπο τις καρδιές όλων μας, εκφράζεται μέσα από το παράδειγμα της Θεσσαλονίκης . “ Συμπρωτεύουσα ” την αποκαλούμε χαριτολογώντας, ίσως γιατί δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από την αίγλη μιας σύγχρονης Ευρωπαϊκής μητρόπολης. Μόνο όποιος την έχει επισκεφθεί μπορεί να καταλάβει και η πορεία της στο χρόνο έχει απείρως αποδείξει πως επάξια της δόθηκε αυτός ο τίτλος. Η αγαπημένη “ Νύμφη του Θερμαϊκού ”, η πολυτραγουδισμένη Σαλονίκη μας με τη δροσιά του Βαρδάρη που φυσά στους δρόμους και τις πλατείες της, μας καλεί να τη γνωρίσουμε... Έστω και μέσα από ένα ταξίδι-αστραπή! Παρασκευή  βράδυ παίρνω το τρένο από Αθήνα . Ταξιδεύω κατά τη διάρκεια της νύχτας, ξεκλέβω χρόνο για να αποκοιμηθώ λιγάκι στο κάθισμά μου και με μάτια πρησμένα αλλά

Ανήκει στα νησιά των Δυτικών Κυκλάδων που βρίσκονται πιο κοντά στην Αθήνα . Είναι σχετικά μικρή σε μέγεθος (με έκταση μικρότερη από 75 τ.χλμ), εντοπίζεται μεταξύ Σερίφου και Κιμώλου και έχει μακρά παράδοση στην αγγειοπλαστική και στη μαγειρική (ως γενέτειρα του κορυφαίου σεφ Νικολάου Τσελεμεντέ ).  Είναι αρχοντική, εκλεκτή και εκλεκτική μαζί! Low profile μα και κάπως ακριβή επίσης, μιας και -όπως μας εκμυστηρεύτηκαν οι ντόπιοι- επιθυμούν να διατηρήσουν το υψηλό επίπεδο του νησιού στοχεύοντας στην ποιότητα και όχι στην ποσότητα των τουριστών. Εδώ δεν θα βρείτε, λοιπόν, τα έκτροπα που συναντάμε σε άλλα νησιά. Η Σίφνος είναι φιλόξενος τόπος αλλά απευθύνεται σε λίγους και καλούς. Σε όσους αναζητούν ηρεμία, ποιοτική διασκέδαση, τουριστικές υπηρεσίες επιπέδου και διακοπές υψηλών προδιαγραφών. Πάμε να τη γνωρίσουμε όμως καλύτερα... Οικισμοί - Αξιοθέατα:  1.   Η Απολλωνία Η Απολλωνία με το "Καφενείο του Δρακάκη" στα δεξιά Η πρωτεύουσα του νησιού ακούει στο όνομα

Η πρώτη μου επαφή με την Πολωνία , οφείλω να ομολογήσω ότι σε τίποτα δεν με προϊδέαζε για τα όσα απίστευτα με περίμεναν στη συνέχεια του ταξιδιού μου. Έφτασα στο αεροδρόμιο της Βαρσοβίας (απευθείας πτήσεις από Αθήνα για Κρακοβία προγραμματίζονται μόνο κατά τους καλοκαιρινούς μήνες και εγώ επισκέφθηκα τη χώρα το Μάρτιο ) και καθώς διέσχισα ένα κομμάτι της σύγχρονης πόλης ήρθα αντιμέτωπη με την αυστηρή και ακαλαίσθητη αισθητική που επέβαλε στον πολεοδομικό της ιστό η σοβιετική περίοδος: γκρίζα μεγάλα ορθογώνια κτίσματα σαν κουτιά, πανομοιότυπα μεταξύ τους, σοβιετικού τύπου κατοικίες προορισμένες να στεγάσουν την εργατική τάξη. Παρόλα αυτά διέκρινα την καθαριότητα και την ύπαρξη χώρων πρασίνου, κάτι που ίσως λείπει από τις δικές μας πόλεις. Από εκεί και έπειτα, προτίμησα να ταξιδέψω ως την Κρακοβία με τρένο, προκειμένου να πάρω μια γεύση από τα τοπία της πολωνικής επαρχίας αλλά και από το σύστημα των σιδηροδρόμων της. Η αμαξοστοιχία έφτασε στο σταθμό αναχώρησης δίχως καθυστέρηση, τα