Your Compass

Αφήσαμε πίσω μας το  Bar  του  Μαυροβουνίου  και ακολουθήσαμε τον παραλιακό δρόμο προς  Budva . Ομολογώ ότι η διαδρομή κατά μήκος της ακτογραμμής του Μαυροβουνίου συγκαταλέγεται ανάμεσα στις καλύτερες διαδρομές ολόκληρου του ταξιδιού μας και σας την προτείνω ανεπιφύλακτα. Το πρόγραμμα εκείνης της ημέρας περιλάμβανε το  Kotor , το  Dubrovnik  και είχε ως τελικό προορισμό το  Split  αργά το βράδυ. Η πρώτη μας στάση έγινε στο  Sveti Stefan , ή αλλιώς  Άγιο Στέφανο , ένα μικρό χωριό στα νότια του  Μαυροβουνίου  που υπάγεται στον Δήμο της  Budva  απέχοντας από αυτήν περί τα 6 χλμ. Το αξιοθέατο εδώ δεν είναι το χωριό αλλά κάτι πολύ απρόσμενο: ένα μικρό νησάκι που συνδέεται με την ηπειρωτική χώρα μέσω ενός στενού μονοπατιού και φέρει πάνω του ένα ολόκληρο χωριό οχυρωμένο! Το νησάκι αυτό, που αποτελεί το πιο πολυφωτογραφημένο σημείο του Μαυροβουνίου, ονομάζεται  Sveti Stefan  και χάρισε το όνομά του αντίστοιχα στον οικισμό που χτίστηκε στην ηπειρωτική πλευρά.     Ξεκινήσαμε να κατηφορίζουμε τη

Μικρό νησί η Νίσυρος , γεμάτο όμως με πολλούς κρυμμένους θησαυρούς. Εκτός από τα άκρως ενδιαφέροντα αξιοθέατα, στη Νίσυρο εκτιμήσαμε και… τιμήσαμε δεόντως την όμορφη παραδοσιακή κουζίνα της! Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά πιάτα του νησιού είναι οι λεγόμενες « πιτιές », που δεν είναι κάτι άλλο από τους γνωστούς σε όλους μας τραγανούς και λαχταριστούς ρεβυθοκεφτέδες . Ας δούμε τη συνταγή… Υλικά    ½ κιλό ρεβύθια 1 ντομάτα 1 κρεμμύδι μεγάλο 2 σκελίδες σκόρδο ένα ματσάκι δυόσμο ή άνηθο ψιλοκομμένο αλεύρι αλάτι πιπέρι λάδι για το τηγάνισμα   Εκτέλεση 1. Αλέθουμε στο μπλέντερ τα ρεβύθια (τα οποία έχουμε μουλιάσει από το προηγούμενο βράδυ), τη ντομάτα, το κρεμμύδι και το σκόρδο. 2. Προσθέτουμε τα μυρωδικά, το αλάτι, το πιπέρι και όσο αλεύρι χρειάζεται ώστε να γίνει το μείγμα μας ένας σφιχτός χυλός. 3. Σε ένα τηγάνι, ζεσταίνουμε το λάδι σε μέτρια φωτιά. Στη συνέχεια, παίρνουμε μια κουταλιά της σούπας από το μείγμα, το ρίχνουμε στο τηγάνι και αφήνουμε να τηγανιστεί

Βρισκόμαστε στην πλούσια Κοιλάδα Viñales  της δυτικής Κούβας , που από το 1999 έχει συμπεριληφθεί στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της  UNESCO . Στα 4 χλμ. από την ομώνυμη πόλη, στην οροσειρά  Sierra de los Organos , συναντάμε την Κοιλάδα Dos Hermanas .  Εδώ βρίσκεται ένα ασυνήθιστο αξιοθέατο: μια τεράστια βραχογραφία, σχεδιασμένη πάνω στον  Mogote Pita , στον απότομο δηλαδή στρογγυλεμένο βράχο, έναν από τους πολλούς mogote που συναντάμε στις τροπικές περιοχές. Το αμφιλεγόμενο αυτό έργο που προκαλεί στον θεατή ποικίλα συναισθήματα, καθώς άλλοι το χαρακτηρίζουν άκρως εντυπωσιακό ενώ άλλοι το βρίσκουν υπερβολικό, ίσως και τρομακτικό ακόμα, ονομάζεται  Mural de la Prehistoria  (Βραχογραφία της Προϊστορίας) και φτάνει σε μήκος τα 120 μ. Αποτελεί δημιούργημα του  Leovigildo González Morillo , ο οποίος είχε διατελέσει Διευθυντής της Κουβανικής Ακαδημίας Επιστημών στον τομέα της Χαρτογράφησης ενώ υπήρξε επίσης μαθητής του Μεξικανού καλλιτέχνη  Diego Rivera , συζύγου της ζωγράφου  Frida 

Μια πόλη σύγχρονη, ζωντανή και ιδιαίτερη! Μια πόλη γεμάτη αντιθέσεις! Από τη μία οι Τράπεζες, οι επιχειρηματικοί κολοσσοί, τα εμπορικά κέντρα και οι ουρανοξύστες και από την άλλη ένας πλούτος ιστορίας και πολιτισμού, μουσεία, λογοτεχνικοί και καλλιτεχνικοί χώροι. Ο λόγος για τη Φρανκφούρτη ( Frankfurt am Main  στα γερμανικά) που είναι η πέμπτη μεγαλύτερη πόλη της Γερμανίας , χτισμένη στις όχθες του ποταμού Main . Η δυτική όχθη συγκεντρώνει τους περισσότερους ουρανοξύστες, τα απόλυτα σύμβολα ισχύος της πόλης που της έχουν χαρίσει τον τίτλο « Mainhattan », δηλαδή «Manhattan του (ποταμού) Main» , αφού η εικόνα τους φέρνει στο νου κάτι από Νέα Υόρκη . Ο χαρακτηρισμός είχε αρχικά αρνητική χροιά καθώς αντανακλούσε όλη τη δυσαρέσκεια του κόσμου απέναντι σε μια πόλη που αγκάλιαζε τους επενδυτές και όχι τους πολίτες της. Με την πάροδο του χρόνου όμως το  Frankfurter Skyline , το σύμπλεγμα των ουρανοξυστών, αποτέλεσε σύμβολο του μέλλοντος και ο χαρακτηρισμός «Mainhattan» απώλεσε την αρνητική χ

Πόσες φορές έχετε σερβίρει στους καλεσμένους σας μαζί με τον καφέ ένα κομμάτι κέικ, μερικά μπισκοτάκια ή βουτήματα, ακόμα και λίγο γλυκό του κουταλιού ή ένα λουκουμάκι; Και πόσες φορές σκεφτήκατε τι θα μπορούσατε να τους προσφέρετε που να είναι διαφορετικό, ασυνήθιστο αλλά πολύ γευστικό; Το urmasice (αλλιώς “ hurma š ice ” ή απλώς « hurme ») είναι ένα ιδιαίτερο γλυκό, κάτι ανάμεσα σε κέικ, μπισκότο και σιροπιαστό, έχει χρυσόξανθο χρώμα όπως ο χαλβάς ο σιμιγδαλένιος και γεύση που θυμίζει μπισκότο βουτύρου ενώ συνηθίζεται να σερβίρεται μαζί με τον καφέ σε αρκετές χώρες των Βαλκανίων . Παρότι θεωρείται αγαπημένο γλυκό των Βόσνιων , το συναντάμε και σε άλλες χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας , όπως στη Σερβία και το Μαυροβούνιο . Εμείς το δοκιμάσαμε ως επιδόρπιο σε εστιατόριο του Μαυροβουνίου και μας άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις. Το συγκεκριμένο γλυκό θεωρείται παραλλαγή του « kalburabasti » ή « kalburabasma » που προέρχεται από την Τουρκία , ανήκει στην κατηγορία των σιροπιαστών γλυκών