Your Compass

Στην κουβανέζικη κουζίνα κυριαρχεί το χοιρινό και το κοτόπουλο , γιατί στο νησί δεν γίνεται εκτροφή βοοειδών και το εισαγόμενο μοσχαρίσιο κρέας είναι δυσεύρετο και πανάκριβο. Η κουζίνα της Κούβας έχει δεχτεί επιρροές από τις κουζίνες άλλων πολιτισμών, όπως της Ισπανίας , με τις οποίες παρουσιάζει αρκετές ομοιότητες, παρόλο που γενικά δεν χαρακτηρίζεται από μεγάλη ποικιλία. Τα πιάτα τους λοιπόν είναι κυρίως τηγανητά γιατί οι περισσότεροι έχουν στα σπίτια τους μόνο εστίες και όχι φούρνους ενώ τηγανίζουν σε λαρδί, γιατί το λάδι είναι επίσης πολύ ακριβό. Τα πιο συνηθισμένα πιάτα που μπορούμε να δοκιμάσουμε περιλαμβάνουν κρέας (κοτόπουλο ή χοιρινό) συνοδευόμενο από γλυκοπατάτες ή ρύζι με κόκκινα φασόλια ενώ ως επισκέπτες της χώρας μπορούμε να έχουμε πρόσβαση και σε τρόφιμα που για τους ντόπιους θεωρούνται είδη πολυτελείας, όπως είναι οι αστακοί και τα όστρακα. Σήμερα θα σας παρουσιάσω μια παραδοσιακή συνταγή που φτιάχνουν στην επαρχία της Κούβας και είναι το κοτόπουλο με σάλτσα mojo (ή α

Σύμβολα δύναμης και κύρους, τα πούρα έχουν συνδεθεί με τον πλούτο και την πολυτέλεια. Ανάμεσα στα πιο ξακουστά είναι και τα κουβανέζικα, γνωστά ως «πούρα Αβάνας» . Πότε ξεκίνησαν όμως να καπνίζονται και ποια είναι η ιστορία τους; Η αρχή της ιστορίας στην Κεντρική Αμερική… Κουβανή καπνίζει χειροποίητο πούρο Ακολουθώντας την πορεία των πούρων στο χρόνο, ταξιδεύουμε στην Αμερική της εποχής των Ινδιάνων . Συγκεκριμένα, το φυτό καπνός ( nicotiana tabacum )   καλλιεργούταν από τους ιθαγενείς στη χερσόνησο Γιουκατάν (σημερινό Μεξικό ) και από εκεί εξαπλώθηκε σε ολόκληρη την Αμερικανική ήπειρο . Η πρώτη επαφή της Ευρώπης με τον καπνό έγινε μέσω του Χριστόφορου Κολόμβου , ο οποίος έφτασε στην Κούβα το 1492 . Δύο από τους ναύτες της αποστολής του, λοιπόν, παρατήρησαν ότι οι Ινδιάνοι κάπνιζαν ένα αυτοσχέδιο «πούρο» που έφτιαχναν από στριμμένα, αποξηραμένα φύλλα καπνού, τυλιγμένα σε φύλλα φοίνικα ή μπανανιάς. Οι ναύτες δοκίμασαν αυτά τα πούρα, απέκτησαν τη συνήθεια του καπνίσματος και το πα

Ανάμεσα στην Κω και στη Νίσυρο , σε απόσταση περίπου 4 ναυτικών μιλίων από τη δεύτερη, βρίσκεται ένα ηφαιστειογενές νησάκι που έχει έκταση μόλις 4,6 τ.χλμ. Ονομάζεται Γυαλί , ανήκει στα Δωδεκάνησα αλλά ελάχιστοι γνωρίζουν την ύπαρξή του. Η μεγαλύτερη απόσταση στο νησί δεν ξεπερνά τα 5 χλμ., το μεγαλύτερο πλάτος του είναι περίπου 2,1 χλμ. και το μικρότερο είναι κάτι λιγότερο από 500 μ. Διοικητικά ανήκει στο Δήμο Νισύρου και ο μόνος τρόπος για να το επισκεφθεί κανείς είναι με καραβάκι που θα πάρει από το λιμάνι στο Μανδράκι της Νισύρου . Μην περιμένετε να βρείτε εδώ καταλύματα, μήτε ταβέρνες και καφετέριες. Δεν υπάρχει απολύτως τίποτα, πέρα από μερικές εκπληκτικής ομορφιάς παραλίες που ωστόσο αξίζει και με το παραπάνω να επισκεφθεί κανείς. Όσο και αν ακούγεται παράδοξο, η μικρή αυτή νησίδα δεν είναι ακατοίκητη! Κατοικείται από περίπου τριάντα ανθρώπους. Όλοι τους είναι εργαζόμενοι στα λατομεία εξόρυξης ελαφρόπετρας που υπάρχουν στο Γυαλί . Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή...

Κατηφορίζοντας προς τον Νότο της Κούβας , στα 250 χλμ. από την Αβάνα , συναντάμε μια πόλη που ιδρύθηκε πριν από 200 περίπου χρόνια από Γάλλους καλλιεργητές ζαχαροκάλαμου και αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της αρχιτεκτονικής της γαλλικής αποικιοκρατίας. Ο λόγος για το Cienfuegos , το αποκαλούμενο «μαργαριτάρι του Νότου» λόγω της ομορφιάς του ιστορικού του κέντρου, το οποίο έχει ενταχθεί από το 2005 στη Λίστα με τα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO . Ο συνδυασμός νεοκλασικών, αποικιακών κτηρίων και μνημείων αραβικής αρχιτεκτονικής, οι τέλεια σχεδιασμένοι δρόμοι και ο κοσμοπολίτικος αέρας που αποπνέει η πόλη καταφέρνουν να κερδίσουν τις εντυπώσεις από την πρώτη στιγμή της άφιξής μας. Κάνουμε μια σύντομη βόλτα κατά μήκος της παραλιακής, με τη φοινικογραμμή που κοσμεί τον Κόλπο και είμαστε έτοιμοι να ανακαλύψουμε τις ομορφιές του Cienfuegos … Πολυτελείς βίλες στα παράλια του Cienfuegos... ... αλλά και αστικές πολυκατοικίες στην περιοχή της Πανεπιστημιούπολης Λίγα λόγια για την