Balkan Road Trip, Κροατία: Στο ρωμανο-γοτθικό Trogir…

Περάσαμε όλο μας το πρωινό στο πανέμορφο Split και μας άρεσε τόσο πολύ που δεν θέλαμε να σταματήσουμε την περιήγηση. Επειδή θα διανυκτερεύαμε στο Split και είχαμε όλο το απόγευμα στη διάθεσή μας, έριξα την ιδέα να αφιερώσουμε μερικές ώρες σε μια μίνι εκδρομή στο γειτονικό Trogir, για το οποίο είχα συλλέξει τόσες πληροφορίες όσες χρειάζονταν για να μου εξάψουν την περιέργεια να το γνωρίσω από κοντά. Η απόσταση που καλούμασταν να καλύψουμε με το αυτοκίνητο δεν ξεπερνούσε τα 27 χλμ, ωστόσο μας πήρε αρκετό χρόνο λόγω της ώρας αιχμής. Συγκεκριμένα, βρεθήκαμε γύρω στις 17:00 το απόγευμα παντελώς ακινητοποιημένοι σε μια ουρά χιλιομέτρων λίγο έξω από το Trogir μιας και εκείνη την ώρα σχολούσαν οι περισσότεροι εργαζόμενοι και επέστρεφαν στα σπίτια τους. Για μια στιγμή μας πέρασε από το μυαλό η σκέψη να κάνουμε στροφή επιτόπου και να γυρίσουμε στο Split, ευτυχώς όμως δεν επικράτησε η παρόρμηση και η υπομονή που επιδείξαμε άξιζε και με το παραπάνω…

Ο χώρος του parking στα δεξιά

Το Trogir λοιπόν είναι μια μικρή αλλά ιστορική πόλη στις Δαλματικές Ακτές της Κροατίας, χτισμένη πάνω σε ένα νησάκι! Για την ακρίβεια, τα νησάκια είναι δύο: το Trogir και το Čiovo, τα οποία συνδέονται με την ηπειρωτική χώρα μέσω δύο γεφυρών. 

Το νησάκι συνδέεται με την ηπειρωτική χώρα μέσω γεφυρών 

Το ιστορικό τμήμα της πόλης είναι χτισμένο πάνω στο νησάκι ενώ το σύγχρονο κομμάτι εκτείνεται στην ηπειρωτική στεριά. Από το 1997 το ιστορικό κέντρο του Τρογκίρ έχει χαρακτηριστεί ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την UNESCO, μιας και αποτελεί μία από τις καλύτερα διατηρημένες ρωμανο-γοτθικές πόλεις, όχι μόνο της Αδριατικής αλλά και ολόκληρης της Κεντρικής Ευρώπης. Η οικονομία του τόπου στηρίζεται σήμερα στη ναυπηγική δραστηριότητα που ξεκίνησε στις αρχές του 20^ου αιώνα με την ίδρυση του ναυπηγείου, στον τουρισμό, τη γεωργία και την αλιεία. Αφήσαμε το αμάξι στο δημόσιο parking και συνεχίσαμε με τα πόδια, αφού στο νησάκι του Τρογκίρ απαγορεύεται η διέλευση των τροχοφόρων. Άλλωστε τα πλακόστρωτα δρομάκια της παλιάς πόλης είναι τόσο στενά ώστε μόνο πεζοί μπορούν να τα διασχίσουν.

Ταβερνάκι στα στενά της παλιάς πόλης

Λίγα λόγια για την Ιστορία…    

 

Παλιά πόλη

Η Ιστορία της πόλης ξεκινά τον 3^ο αιώνα  π.Χ. όταν Έλληνες από τις Συρακούσες μεταβαίνουν στο νησί Ίσσα και ιδρύουν αποικία. Ορισμένοι από αυτούς προχωρούν έπειτα στην ίδρυση της πόλης Τραγούριον. Το αρχαιοελληνικό Τραγούριον, το νησί δηλαδή των τράγων,  αναφέρεται τόσο από τον Στράβωνα όσο και από τον Πτολεμαίο και το 78 μ.Χ. μετονομάστηκε σε Tragurium από τους Ρωμαίους (συγκεκριμένα Tragurium Civium Romanorum) και εξελίχθηκε σε σπουδαίο λιμάνι που ανταγωνιζόταν τη δαλματική πόλη Salona μέχρι την καταστροφή της τελευταίας από Σλάβους και Αβάρους και την μετεγκατάσταση των κατοίκων της στο Τρογκίρ. Στα Βυζαντινά χρόνια, η πόλη ήταν γνωστή με την ονομασία Τετράγγουρον ενώ με τις κατακτήσεις του Καρλομάγνου πέρασε στα χέρια των Φράγκων και το 1107 αναγνωρίστηκε από τον Ούγγρο βασιλιά ως αυτόνομη πόλη. Στα δύσκολα χρόνια του Μεσαίωνα γνώρισε την καταστροφή από τους Σαρακηνούς ωστόσο ανέκαμψε σύντομα και έφτασε σε μεγάλη οικονομική ευημερία κατά τον 12^ο και 13^ο αιώνα. Το 1242 κατέφυγε στο Τρογκίρ ο βασιλιάς Μπέλα Δ’ της Ουγγαρίας για να ξεφύγει από τους Τατάρους. Η εκπληκτική οχύρωση καθώς και όλα τα όμορφα κτήρια που θαυμάζουμε μέχρι σήμερα δημιουργήθηκαν κατά την περίοδο της Ενετοκρατίας, η οποία διήρκεσε από το 1420 έως το 1797 που το Τρογκίρ πέρασε στους Αψβούργους. Εκτός από ένα μικρό διάστημα γαλλικής κατοχής που διήρκεσε από το 1806 μέχρι το 1814 στη διάρκεια των Ναπολεόντειων Πολέμων, η περιοχή ανήκε σταθερά και μέχρι το 1914 στην Αυστροουγγαρία. Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το Τρογκίρ (όπως και όλη η Κροατία) αποτέλεσε τμήμα του βασιλείου της Γιουγκοσλαβίας. Ήταν η εποχή κατά την οποία εγκατέλειψαν την πόλη και οι τελευταίοι εναπομείναντες Ιταλοί κάτοικοί της, παρόλο που η παρουσία Ρωμαίων και έπειτα Ενετών υπήρξε πολυετής, έντονη και τεράστιας σημασίας μιας και επηρέασε πολιτισμικά σε μεγάλο βαθμό το Τρογκίρ. Στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η πόλη καταλήφθηκε αρχικά από τους Ιταλούς το 1941 και έπειτα από τους Γερμανούς το 1943, απελευθερώθηκε το 1944 και αποτέλεσε τμήμα της Γιουγκοσλαβίας μέχρι τη διάλυσή της το 1991, οπότε ξεκίνησε επίσημα η ύπαρξη του κράτους της Κροατίας. 

Φρούριο στο σημείο όπου ενώνεται το νησάκι του Trogir με την ηπειρωτική χώρα

 

Μια βόλτα στην πόλη…    

 

Το Φρούριο Καμερλένγκο

Το ιστορικό κέντρο του Τρογκίρ είναι εύκολα προσβάσιμο και μικρό σε έκταση, οπότε μπορούμε να το γυρίσουμε άνετα μέσα σε λίγο μόνο χρόνο. Το πρώτο αξιοθέατο που συναντάμε είναι το Φρούριο Καμερλένγκο, ένα κάστρο του 15^ου αιώνα που τα καλοκαίρια φιλοξενεί ποικίλων ειδών παραστάσεις. Η ονομασία του προέρχεται από την ιταλική λέξη «camerlengo» που αποτελεί τίτλο ενός διοικητικού υπαλλήλου. Έξω από τα τείχη του 15^ου αιώνα της παλιάς πόλης εκτείνεται η καρτ-ποσταλική Riva, η παραθαλάσσια «περαντζάδα» με τις καφετέριες, τα εστιατόρια, τα αραγμένα γιοτ και τους εξωτικούς φοίνικες. 

Η Riva προσφέρει θέα απέναντι στο νησάκι Ciovo

Η είσοδός μας στην παλιά πόλη γίνεται από τη χερσαία Πύλη του 17^ου αιώνα με το φτερωτό λιοντάρι του Αγίου Μάρκου (σύμβολο της Βενετίας) και το άγαλμα του Οσίου Ιωάννη του Τρογκίρ. Από την πρώτη στιγμή, αντιλαμβανόμαστε ότι έχουμε να κάνουμε με έναν τόπο που φέρει έντονα τα χαρακτηριστικά μιας τυπικής βενετσιάνικης πόλης. Εκτός από τα σύμβολα, όπως το λιοντάρι του Αγίου Μάρκου, η πόλη διαθέτει πανέμορφα κτήρια αναγεννησιακής και μπαρόκ αρχιτεκτονικής που χρονολογούνται από την περίοδο της Ενετοκρατίας. Στα αξιοθέατα περιλαμβάνονται επίσης αρκετά αρχοντικά, δέκα Ναοί αλλά και εκκλησίες και κτήρια του 13^ου αιώνα. Η ρυμοτομία, από την άλλη, προέρχεται από την Ελληνιστική περίοδο. 

Εκκλησία στο Trogir

Εντυπωσιακά ιστορικά κτήρια...

Ο σχεδιασμός της κεντρικής πλατείας ξεκίνησε το 1300 -στο σημείο όπου βρισκόταν το ρωμαϊκό φόρουμ- και περιλάμβανε το κτήριο με την Αίθουσα του Συμβουλίου, τον Πύργο του Ρολογιού και μία περίστυλο στοά (loggia) που ολοκληρώθηκε τον 15^ο αιώνα και μας θυμίζει κάπως την αντίστοιχη Loggia της Φλωρεντίας.  

Το κτήριο της Αίθουσας του Συμβουλίου, ο Πύργος του Ρολογιού, η Loggia και τα τραπεζοκαθίσματα της καφετέριας συνθέτουν το κουκλίστικο σκηνικό της μικρής πλατείας 

Η Loggia όπου φιλοξενείται έργο του διάσημου Κροάτη γλύπτη Ivan Mestrovic

Ο Καθεδρικός Ναός

Το πιο εντυπωσιακό αξιοθέατο στην κεντρική πλατεία είναι ο Καθεδρικός Ναός του Αγίου Λαυρεντίου του 13^ου αιώνα. Πρόκειται για μία τρίκλιτη βασιλική που ξεκίνησε να χτίζεται το 1213 και ολοκληρώθηκε τον 17^ο αιώνα, γι’ αυτό συγκεντρώνει χαρακτηριστικά από διαφορετικά αρχιτεκτονικά και διακοσμητικά στυλ (ρωμανικός ρυθμός, γοτθικός, μανιερισμός). Ο Ναός χτίστηκε πάνω από τα ερείπια ενός παλαιοχριστιανικού Ναού, επίσης αφιερωμένου στον Άγιο Λαυρέντιο (Sveti Lovro), που καταστράφηκε το 1123 από τους Σαρακηνούς, ενώ είναι γνωστός και ως Καθεδρικός Ναός του Αγίου Ιωάννη (Sveti Ivan) λόγω της ύπαρξης παρεκκλησιού αφιερωμένου στον Επίσκοπο Ιωάννη που πέθανε το 1111 έχοντας ζήσει έναν ενάρετο βίο. Το καμπαναριό κατασκευάστηκε μεταξύ 14^ου και 16^ου αιώνα, είναι προσβάσιμο στο κοινό και στην κορυφή του φέρει τέσσερα αγάλματα, έργα του Ενετού γλύπτη Alessandro Vittoria. Ο δεύτερος όροφος θεωρείται και αυτός έργο Βενετών τεχνητών και θυμίζει πολύ τα παράθυρα του Palazzo Ca' d’ Oro της Βενετίας.

Η είσοδος του Ναού

Στο εσωτερικό...

Λεπτομέρεια από τα αγάλματα της εισόδου

Η είσοδος

Cipiko Palace

Απέναντι από τον Καθεδρικό συναντάμε το Cipiko Palace, ένα εντυπωσιακό γοτθικό αρχοντικό του 15^ου αιώνα που ανήκε σε επιφανή οικογένεια της πόλης. Ο Petar Cipiko και ο γιος του Koriolan κατάφεραν, μέσω ειδικών χειρισμών και γάμων συμφερόντων, να αποκτήσουν τεράστια ισχύ και να χτίσουν τα δύο αρχοντικά τους απέναντι από το κτήριο του Συμβουλίου, τον Καθεδρικό Ναό και τα σημαντικότερα δημόσια κτήρια της πόλης, ακριβώς πάνω στην κεντρική πλατεία, καταλαμβάνοντας μάλιστα ολόκληρη τη δυτική πλευρά της. 

Για να αποκτήσετε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα σχετικά με την ιστορία της πόλης, μπορείτε να επισκεφθείτε το Trogir City Museum που από το 1966 στεγάζεται σε ένα συγκρότημα αρχοντικών και κτηρίων του 18^ου αιώνα που ανήκαν στην οικογένεια Garagnin – Fonfogna και φιλοξενεί αρχαιολογικά ευρήματα της προϊστορικής, ελληνιστικής και ρωμαϊκής περιόδου. 

Συνεχίσαμε για λίγο ακόμα τη βόλτα μας στα πλακόστρωτα στενάκια του Trogir, ανακαλύπτοντας όμορφα σπιτάκια με σκαλοπάτια και αυλές με πολύχρωμα λουλούδια και απλωμένες μπουγάδες, προτού καταλήξουμε στο «Café Valentino» για να ξαποστάσουμε με μια παγωμένη μπυρίτσα που μας κόστισε μόλις 20 kn (1 κούνα Κροατίας ισούται περίπου με 0,13 €). 

Εικόνες από την καθημερινή ζωή στην παλιά πόλη...

"Cafe Valentino"

Προτού επιστρέψουμε στο σπίτι που νοικιάζαμε στο Split, τρυπώσαμε σε ένα supermarket και αγοράσαμε για να δοκιμάσουμε ντόπια τυριά για τα οποία φημίζεται η Κροατία.