Αναβιώνοντας τα γοτθικά παραμύθια στην Πράγα...

Ο ποταμός Μολδάβας και στο βάθος η Γέφυρα του Καρόλου

Εσάς ποιος προορισμός σας έρχεται στο νου αν κάποιος σας μιλήσει για Χριστούγεννα στο εξωτερικό; Κι όμως η Τσεχία αποτελεί έναν από τους σταθερά ανερχόμενους στις προτιμήσεις των Ελλήνων προορισμούς. Τα τελευταία χρόνια καταφέρνει όλο και πιο πολύ να ξεφεύγει από τη σκιά του δημοφιλούς Παρισιού, του Λονδίνου ή της γειτονικής της Βιέννης και μας κλείνει το μάτι με νόημα για να την ερωτευτούμε. Δίχως δεύτερη σκέψη κλείνουμε με τη σειρά μας εισιτήρια και πετάμε μέχρι την πρωτεύουσά της, την πανέμορφη και ατμοσφαιρική Πράγα!

Οι κάτοικοι έλκουν την καταγωγή τους είτε από τους Κέλτες είτε από τους Σλάβους (εξ ου και η διπλή ονομασία Τσεχία αλλά και Βοημία), με επικρατέστερη εκδοχή τη δεύτερη καθώς οι πρώτες γραπτές αναφορές στην Πράγα ανάγονται στον 9ο αιώνα, όταν τα δυο αδέρφια από τη Θεσσαλονίκη, ο Κύριλλος και ο Μεθόδιος, μερίμνησαν για τον εκχριστιανισμό των Σλάβων. Η ορθόδοξη εκκλησία που είναι αφιερωμένη στον Κύριλλο και το Μεθόδιο λειτουργεί μέχρι σήμερα στην πόλη της Πράγας ενώ έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη ζωή του τόπου καθώς εδώ βρήκαν καταφύγιο Τσέχοι αντάρτες που καταδιώκονταν από τους Γερμανούς στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι ιερείς που τους είχαν κρύψει, βρήκαν τραγικό θάνατο στα χέρια των Γερμανών κατακτητών. Η Ιστορία της πόλης αλλά και της χώρας ολόκληρης είναι πλούσια. Ως έδρα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας γνώρισε ένδοξες στιγμές, φιλοξένησε στα εδάφη της τα μέλη βασιλικών δυναστειών με σημαντικότερο όλων τον Κάρολο Δ΄, ενώ αποτέλεσε σπουδαίο εμπορικό σταυροδρόμι. Κατά τον 18ο αιώνα οι μεταρρυθμίσεις της Μαρίας Θηρεσία και κυρίως του Ιωσήφ Β΄ αποπνέουν το κυρίαρχο διαφωτιστικό πνεύμα της εποχής, ενώ κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η Τσεχία δεν κατάφερε να γλιτώσει από τη γερμανική κατοχή. Η απελευθέρωση ήρθε από τους Σοβιετικούς, γεγονός που μοιραία οδήγησε τη χώρα στον κομμουνισμό επί 41 χρόνια μέχρι την τελική πτώση του το 1989. Σήμερα η Τσεχία είναι μια πανέμορφη, καταπράσινη χώρα, με διατηρητέες πόλεις-μνημεία της UNESCO και αποτελεί αγαπημένο τουριστικό προορισμό λόγω της μεσαιωνικής της ταυτότητας που διατηρείται ανέπαφη στο χρόνο αλλά και της παραγωγής της εξαιρετικά δημοφιλούς τσέχικης μπύρας!  

Τα top-10 αξιοθέατα της Πράγας:

1. Η Πλατεία της Παλιάς Πόλης και το Αστρονομικό Ρολόι

Πλατεία της Παλιάς Πόλης και οι Πύργοι της Παναγίας του Τιν

Στην καρδιά της παλιάς πόλης βρίσκουμε την πλατεία του Δημαρχείου με το Αστρονομικό Ρολόι.

Παλιό Δημαρχείο με το Αστρονομικό Ρολόι
Σήμα-κατατεθέν της Πράγας, το ρολόι κατασκευάστηκε το 1410 και ακολουθείται από μακάβριους μύθους. Λέγεται ότι η ομορφιά του ρολογιού ήταν τόση που οι άρχοντες της πόλης τύφλωσαν τον δημιουργό του ώστε να μην ξανακατασκευάσει ποτέ άλλο ίδιο για λογαριασμό άλλης πόλης! Δεν ξέρουμε κατά πόσο αληθεύει κάτι τέτοιο, πάντως μας θυμίζει έντονα τον αντίστοιχο μύθο που συναντήσαμε στη Βενετία γύρω από τον Πύργο του Ρολογιού και την τύχη των αδερφών Ranieri. Δεν είμαστε σε θέση επίσης να γνωρίζουμε κατά πόσο αληθεύει ότι ο κατασκευαστής του Αστρονομικού Ρολογιού αυτοκτόνησε από απογοήτευση πέφτοντας στα γρανάζια του δημιουργήματός του και ξεστομίζοντας μια φρικτή κατάρα για όποιον θα τολμούσε στο εξής να προσπαθήσει να το αντιγράψει. Μέχρι σήμερα πάντως κανείς δεν το έχει αντιγράψει και λέγεται ότι όσοι επιχείρησαν να το κάνουν, βρήκαν σύντομα το θάνατο... Αν κάποιος περιηγηθεί μια χειμωνιάτικη νύχτα στα μεσαιωνικά δρομάκια της πόλης γρήγορα θα καταλάβει γιατί εδώ βρίσκουν πρόσφορο έδαφος για να γεννηθούν τόσοι σκοτεινοί μύθοι. Μπορούμε μάλιστα να φανταστούμε πώς θα ήταν στο παρελθόν αυτή η πόλη: μεσαιωνικός σκοταδισμός, κτήρια γοτθικής αρχιτεκτονικής, ομίχλη, δριμύτατοι χειμώνες με πυκνό χιόνι, μικρή διάρκεια της μέρας και μεγάλες νύχτες... ποιο σκηνικό θα φάνταζε περισσότερο κατάλληλο να γεννήσει μύθους περί φαντασμάτων, ακέφαλων καβαλάρηδων, τεράτων και ανεξήγητων θανάτων;

Το Αστρονομικό Ρολόι
Πέρα από το μύθο, το Αστρονομικό Ρολόι κοσμεί την πρόσοψη του παλαιού Δημαρχείου και μας παρέχει ταυτόχρονα πληροφόρηση για την ώρα, την ημερομηνία, το ζωδιακό κύκλο, τις κινήσεις του Ήλιου και της Σελήνης αλλά και τους εκάστοτε Αγίους που γιορτάζουν κάθε μέρα! Κυρίαρχη μορφή είναι αυτή ενός σκελετού που συμβολίζει τον Χάροντα-Χρόνο. Κάθε μία ώρα αναποδογυρίζει την Κλεψύδρα του συμβολίζοντας το χρόνο που κυλά και τη ματαιότητα του ανθρώπινου βίου ενώ με το χέρι του χτυπάει την καμπάνα για να ξεκινήσει ο λεγόμενος «Χορός των Αποστόλων». Από δύο μικρά παραθυράκια που ανοίγουν, περνάνε κυκλικά κούκλες που αντιπροσωπεύουν τους 12 Αποστόλους, αρχής γενομένης από τον κλειδοκράτορα Άγιο Πέτρο. Στο τέλος του «χορού», ένας χρυσός πετεινός στην κορυφή λαλεί σηματοδοτώντας την αλλαγή της ώρας. Σε όλη τη διάρκεια του «χορού των Αποστόλων» οι υπόλοιπες μορφές που κοσμούν το Ρολόι στρέφουν το βλέμμα αντίθετα από τον Χρόνο-Χάροντα σε μια απελπισμένη προσπάθεια να τον αποφύγουν και ίσως έτσι να του ξεφύγουν. Πρόκειται για τα αγαλματίδια της Ματαιοδοξίας που κρατά ως σύμβολό της έναν καθρέφτη, της Απληστίας που συμβολίζεται από έναν Εβραίο τοκογλύφο και της Λαγνείας με τη μορφή ενός Τούρκου. Άλλες μορφές που βρίσκουμε στην πρόσοψη του Ρολογιού είναι αυτή ενός λόγιου που κρατά ένα ανοιχτό βιβλίο συμβολίζοντας την Επιστήμη, ενός αστρονόμου που κρατά ένα τηλεσκόπιο συμβολίζοντας την Έρευνα, ενός εμπόρου που συμβολίζει τις οικονομικές συναλλαγές και ενός αγγέλου τιμωρού, με ασπίδα και σπαθί ανά χείρας, που συμβολίζει τη Δικαιοσύνη.

Το Αστρονομικό Ρολόι και η Παναγιά του Τιν με τους Δίδυμους Πύργους του Αδάμ και της Εύας

Πλατεία Παλαιάς Πόλης

Στην πλατεία του Δημαρχείου έχει στηθεί ολόκληρη χριστουγεννιάτικη αγορά για μικρούς και μεγάλους. Στη μια της άκρη δεσπόζει ο Ναός του Αγίου Νικολάου ενώ εντυπωσιάζουν οι δίδυμοι τοξωτοί Πύργοι του Αδάμ και της Εύας στην εκκλησία της Παναγίας του Τιν. Ανήμερα των Χριστουγέννων λαμβάνει χώρα σε αυτήν εδώ την εκκλησία, γύρω στις 16:30 το απόγευμα, μια καταπληκτική λειτουργία που θυμίζει συναυλία Όπερας με έργα διάσημων δημιουργών. Στην πλατεία βρίσκουμε και ένα μεγάλο άγαλμα αφιερωμένο στον Γιαν Χους, θρησκευτικό φιλόσοφο και μεταρρυθμιστή που καταδικάστηκε από την Ιερά Σύνοδο ως αιρετικός για τις προτεσταντικές ιδέες του και κάηκε στην πυρά, δίνοντας αφορμή να ξεσπάσουν οι Χουσιτικοί Πόλεμοι. Περιπλανιόμαστε στα γύρω μεσαιωνικά στενάκια και το βλέμμα μας πέφτει στις προσόψεις των κτηρίων που φέρουν οικόσημα και περίτεχνες τοιχογραφίες. Καθώς ξεμακραίνουμε, ο δρόμος μας οδηγεί στον Πύργο της Πυρίτιδας που πήρε το όνομά του λόγω της χρήσης του ως αποθήκη πυρίτιδας. Από εδώ ξεκινούσαν οι πομπές που έφταναν μέχρι τον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Βίτου για τη στέψη των Βασιλιάδων. Δίπλα από τον Πύργο συναντάμε το σημερινό Δημαρχιακό Μέγαρο, ένα αρτ νουβό τεχνοτροπίας Βασιλικό Παλάτι των αρχών του 1900. Οι τοιχογραφίες είναι του Alphonse Mucha και η σάλα Smetana στεγάζει τη Συμφωνική Ορχήστρα της Πράγας.

2. Η Γέφυρα του Καρόλου   


Πύργος της Γέφυρας του Καρόλου

Η πασίγνωστη αυτή γέφυρα ξεκίνησε να χτίζεται το 1357 στα χρόνια του Καρόλου Δ΄ και αρχικά αναφέρονταν σε αυτήν ως «Πέτρινη Γέφυρα» ή «Γέφυρα της Πράγας».

Άγαλμα Αγ. Ιωάννη Νέπομουκ
Άγαλμα Καρόλου Δ΄
Η ονομασία της συνδέθηκε με τον Κάρολο Δ΄ μόλις το 1870! Έχει μήκος σχεδόν 516 μέτρα και για την κατασκευή της λέγεται ότι χρησιμοποιήθηκε αμμόπετρα Βοημίας που «δέθηκε» στους αρμούς με ένα μείγμα ασυνήθιστων υλικών όπως το αυγό και το κρασί! Σε όλο της το μήκος κοσμείται από 30 μπαρόκ αγάλματα, ως επί το πλείστον Αγίων, ενώ εντοπίζουμε το ακριβές σημείο απ’ όπου πέταξαν στη θάλασσα τον Τσέχο Άγιο Ιωάννη Νέπομουκ. Λένε πως αν αγγίξεις τη μορφή του Αγίου στο χρυσό ανάγλυφο που βρίσκεται κάτω από το άγαλμά του, θα έχεις τύχη και θα βρεις στην Πράγα αυτό που επιθυμείς! Ένας άλλος μύθος σχετίζεται με την εικόνα της Παναγίας που θα δείτε σε ένα μπαλκονάκι απέναντι από τη Γέφυρα. Λένε ότι φέρνει τύχη αλλά αν κάποιος δει το φαναράκι (που βρίσκεται μπροστά της και που ανάβει διαρκώς) κάποια στιγμή να σβήνει, τότε αυτό σημαίνει πως θα πεθάνει σύντομα. Είτε πιστεύετε είτε όχι σε δεισιδαιμονίες, καλύτερα ας μην προκαλέσετε την τύχη σας!

Άγαλμα του Χριστού
Νερόμυλος στον Μολδάβα
Υπάρχουν άλλωστε τόσα άλλα αξιοθέατα για να παρατηρήσει κανείς! Όπως για παράδειγμα, η εκπληκτική θέα στον ποταμό Μολδάβα αλλά και οι πέτρινοι Πύργοι στις δύο άκρες της Γέφυρας, στολισμένοι με οικόσημα και αγάλματα βασιλιάδων. Η Γέφυρα του Καρόλου υπήρξε ανέκαθεν βασικός άξονας για τη διεξαγωγή του εμπορίου στην περιοχή. Η Πράγα αποτέλεσε ήδη από το Μεσαίωνα σημαντικό σταυροδρόμι εμπορικών δρόμων και η Γέφυρά της ένωνε τις δύο πλευρές της πόλης. Αρχικά, αν κάποιος ήθελε να περάσει στην απέναντι πλευρά θα έπρεπε να πληρώσει ένα αντίτιμο (κάτι σαν τα σημερινά διόδια), γεγονός που την έκανε προσβάσιμη μόνο στους οικονομικά επιφανέστερους. Για τον φτωχό λαό ήταν σχεδόν αδιανόητο να την διασχίσει!

3. Η Καστρούπολη και η Εκκλησία του Αγίου Βίτου


Λόφος Καστρούπολης και οι Πύργοι του Αγίου Βίτου

Στο λόφο πάνω από την πόλη, στην περιοχή που ονομάζεται Χραντσάνι, δεσπόζει επιβλητική η Καστρούπολη με το Κάστρο και την Εκκλησία του Αγίου Βίτου. Το αρχικό παλάτι ήταν ρομανικού ρυθμού, ο Κάρολος Δ΄ έχτισε στη θέση του ένα άλλο σε γοτθικό ρυθμό ενισχύοντας την οχύρωσή του ενώ τη σημερινή του μορφή την απέκτησε στα χρόνια της Μαρίας Θηρεσία.

Αλλαγή φρουράς του Παλατιού στην Πύλη των Τιτάνων
Η Αυτοκράτειρα, ερχόμενη από την Αυστρία, διαπίστωσε ότι δεν είχε στη διάθεσή της ένα μεγαλοπρεπές παλάτι όπου να μπορεί να διαμένει και να υποδέχεται τους καλεσμένους της και έτσι διέταξε να ξεκινήσουν οι διαδικασίες ανοικοδόμησής του. Μην φανταστείτε βεβαίως ότι έχουμε να κάνουμε με ένα Παλάτι βεληνεκούς Βερσαλλιών γιατί κάθε άλλο! Πρόκειται για μια κατασκευή αρκετά λιτή και απέριττη, δίχως πολλές διακοσμήσεις. Περισσότερο εντυπωσιακά είναι τα αγάλματα της πύλης εισόδου που απεικονίζουν σκηνές από την Τιτανομαχία.

Πηγάδι σε σχέδιο κλουβιού
Το Κάστρο σήμερα αποτελεί έδρα των εκάστοτε Προέδρων Δημοκρατίας της Τσεχίας. Αν κατά την επίσκεψή σας δείτε την τσέχικη σημαία να ανεμίζει, σημαίνει ότι ο Πρόεδρος βρίσκεται στη χώρα. Κάθε φορά που ο Πρόεδρος ταξιδεύει προς το εξωτερικό, η σημαία κατεβαίνει και ανεβαίνει εκ νέου μόλις το προεδρικό αεροπλάνο προσγειωθεί και πάλι στην Τσεχία. Η θέα της πόλης από το λόφο του Κάστρου είναι ασυναγώνιστη!

Πύλη των Βασιλικών Κήπων
Εκτός όμως από το Παλάτι, στην Καστρούπολη βρίσκουμε το Χρυσό σοκάκι όπου κάποτε διέμεναν οι αλχημιστές του παλατιού, τους κήπους και τους αμπελώνες πάνω στην πλαγιά, την εκκλησία του Αγ. Γεωργίου και τον μεγαλοπρεπή Καθεδρικό Ναό του Αγίου Βίτου...


Καθεδρικός Ναός Αγίου Βίτου

Ναός Αγ. Βίτου, πρόσοψη

Ναός Αγ. Βίτου, εσωτερικό
Σ΄αυτόν στέφονταν οι βασιλείς της Βοημίας και εδώ έχουν ταφεί οι περισσότεροι από αυτούς. Οι εργασίες της ανοικοδόμησής του ξεκίνησαν επί Καρόλου Δ΄ (στο σημείο που παλαιότερα βρισκόταν μια προρομανική ροτόντα χτισμένη από τον Άγιο Βεγκέσλαο), έφτασαν μέχρι τα μισά του σημερινού Ναού και τη σημερινή του μορφή την απέκτησε 1.000 χρόνια μετά το θάνατο του Αγίου Βεγκεσλάου. Ο Ναός καθαγιάστηκε μόλις το 1929! Δέος προκαλεί στον επισκέπτη η εξωτερική όψη με τα τυπικά χαρακτηριστικά του γοτθικού ρυθμού: τόξα, μυτερούς πυργίσκους, ρόδακα στην πρόσοψη και αντηρίδες. Άλλο τόσο εντυπωσιακό είναι και το εσωτερικό...


Εσωτερική όψη του ρόδακα
Εκκλησιαστικό όργανο
Βιτρό παράθυρα με έντονα χρώματα και επιβλητικός διάκοσμος που γοητεύει. Σε ξεχωριστό σημείο βρίσκεται το θεωρείο που χρησιμοποιούσε για τον εκκλησιασμό της η βασιλική οικογένεια ώστε να τη χωρίζει απόσταση από τον απλό λαό και να προστατεύεται από τις επιδημίες που μάστιζαν τους φτωχότερους πολίτες. Το θεωρείο επικοινωνούσε απευθείας με το παλάτι μέσω ενός διαδρόμου. Απέναντι ακριβώς από το βασιλικό θεωρείο, βλέπουμε το εκκλησιαστικό όργανο, ενώ το εντυπωσιακότερο έργο που συναντάμε είναι ο θεόρατος μπαρόκ βωμός του Αγίου Ιωάννη του Νέπομουκ, φιλοτεχνημένος από ασήμι και χρυσό πάνω από την κρύπτη με τον τάφο του Αγίου.

Τα περίτεχνα βιτρό











Βωμός Αγίου Ιωάννη του Νέπομουκ

Φάτνη από στάχυα 
Μαθαίνουμε ότι σε κανένα σημείο δεν έχει χρησιμοποιηθεί ως υλικό το μάρμαρο καθώς η Τσεχία δεν το παρήγαγε. Όποια σημεία μας φαίνονται μαρμάρινα, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ξύλο περασμένο με γύψο και άλλα υλικά και βαμμένο κατάλληλα! Το παρεκκλήσι του Αγίου Βεγκεσλάου δεν είναι επισκέψιμο. Μπορούμε μόνο να κρυφοκοιτάξουμε στο εσωτερικό του και να δούμε τις περίτεχνες τοιχογραφίες από τη ζωή και το έργο του Αγίου καθώς και τη μικρή επτασφράγιστη πόρτα που κρύβει τον σημαντικότερο θησαυρό της χώρας: το Στέμμα της Βοημίας. Φτιαγμένο από πολύτιμα πετράδια, το Στέμμα εκτίθεται στο κοινό μία ή δύο φορές κάθε δέκα χρόνια, κάτω από δρακόντεια μέτρα ασφαλείας και αλεξίσφαιρο τζάμι, ενώ το υπόλοιπο διάστημα παραμένει κλειδωμένο στο δωματιάκι από επτά κλειδιά που έχουν στα χέρια τους τα επτά σημαντικότερα πρόσωπα της Τσεχίας: ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Πρωθυπουργός, ο Αρχιεπίσκοπος, οι Πρόεδροι των Δύο Κοινοβουλίων, ο Διάκονος του Ναού και ο Δήμαρχος της Πράγας. Ο θρύλος λέει πως αν κάποιος ανάξιος σφετεριστής δοκιμάσει να φορέσει το Στέμμα, είναι καταδικασμένος να πεθάνει σε ένα χρόνο. Κατά την κατάληψη της Τσεχίας από τους Γερμανούς στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Ράινχαρτ Χάιντριχ καυχήθηκε ότι είναι ο μεγάλος βασιλιάς και λέγεται ότι φόρεσε το Στέμμα. Σε λιγότερο από ένα χρόνο, δολοφονήθηκε από δύο Τσέχους πατριώτες... 

Η θέα της Πράγας από την Καστρούπολη

4. Η Μάλα Στράνα 

Οικία Jan Nerouda
Κατηφορίζοντας από το Κάστρο προς τη Μάλα Στράνα (Μικρό Μέρος), ακολουθούμε την οδό Nerudova. Πήρε το όνομά της από τον συγγραφέα Jan Neruda, που γεννήθηκε και έζησε στο οίκημα της οδού που φέρει το οικόσημο των δύο ήλιων. Θαυμαστής του υπήρξε ο γνωστός Χιλιανός ποιητής Pablo Neruda, ο οποίος «δανείστηκε» από τον μεγάλο Τσέχο το επώνυμό του.

Κτήρια που φέρουν στην πρόσοψή τους οικόσημα












Τα κτήρια εκατέρωθεν της Nerudova φέρουν ακόμη στην πρόσοψή τους τα παλιά οικόσημα. Εδώ περισσότερο από κάθε άλλη γωνιά της πόλης μπορεί κανείς να αντιληφθεί τη σημασία που είχαν κάποτε αυτά τα σύμβολα. Οι αριθμοί στις οδούς καθιερώθηκαν μόλις τον 18ο αιώνα από τη Μαρία Θηρεσία για να αποφευχθεί το χάος.

Οικόσημο χρυσοχόου, παλιά πόλη
Μέχρι τότε, τα σπίτια ξεχώριζαν από το οικόσημό τους που συνήθως σχετιζόταν με το επάγγελμα του ιδιοκτήτη του ακινήτου. Κάπως έτσι βλέπουμε τους δύο ήλιους, τον κύκνο, τον πράσινο αστακό, τον διαβολάκο αλλά και τα τρία βιολιά που ο θρύλος θέλει να είναι μαγεμένα. Ορισμένοι λένε πως κάποιες νύχτες έχουν ακούσει κατεργάρηδες διαβολάκους να παίζουν τα βιολιά, αλλά μάλλον είναι κι αυτό άλλη μια από τις μακάβριες μεσαιωνικές ιστοριούλες της Πράγας. Η αλήθεια είναι ότι το κτήριο αυτό ανήκε σε μια οικογένεια που κατασκεύαζε βιολιά. Η οικογένεια είχε δύο υιούς (τα δύο βιολιά) και έναν ακόμα υιοθετημένο (που συμβολίζεται με το γυρισμένο ανάποδα βιολί).

Τοίχος John Lennon, λεπτομέρεια




Στα αξιοθέατα της Mala Strana συγκαταλέγονται επίσης ο Ναός του Αγίου Νικολάου, η εκκλησία της Παναγίας με τις αλυσίδες που φέρει τη σημαία του Τάγματος των Ιωαννιτών Ιπποτών της Μάλτας, το νησάκι Κάμπα και ο Τοίχος του John Lennon. Το 1980, κατά τη διάρκεια αντικυβερνητικών διαδηλώσεων, κάποιος έκανε γκράφιτι τον Τζον Λένον στον συγκεκριμένο τοίχο, ο οποίος σταδιακά άρχισε να γεμίζει με στίχους του καλλιτέχνη και πολιτικά συνθήματα, αποκτώντας έτσι παγκόσμια φήμη. Ο τοίχος ασπρίστηκε το 1998 αλλά δεν έχασε ποτέ το νόημά του, οπότε σήμερα είναι και πάλι γεμάτος γκράφιτι και συνθήματα ειρήνης που αφήνουν οι περαστικοί ταξιδιώτες. 

5. Η Μονή της Αγίας Αγνής   

Μοναστήρι Αγίας Αγνής της Βοημίας

Εσωτερικοί ισόγειοι χώροι μοναστηριού

Η Αγία Αγνή της Βοημίας ή της Πράγας ήταν μια νεαρή πριγκίπισσα που επέλεξε να εγκαταλείψει τα εγκόσμια και να αφιερωθεί στο Θεό και τη φιλανθρωπία. Κόρη του βασιλιά Ότοκαρ Α΄ και αδελφή του Βεγκεσλάου Α΄, έλαβε τη μόρφωσή της από κιστερκιανές μοναχές. Η μοίρα τότε των γυναικών από βασιλικές οικογένειες ήταν ο εξαναγκασμός σε γάμους πολιτικών συμφερόντων και σκοπιμοτήτων. Η Αγνή, αρνούμενη να δώσει τη συγκατάθεσή της σε έναν τέτοιο γάμο, κατέφυγε στον πάπα Γρηγόριο Θ΄ και με τη βοήθεια τη δική του αλλά και του αδερφού της ίδρυσε το Νοσοκομείο του Αγίου Φραγκίσκου. Η γνωριμία της με Φραγκισκανούς μοναχούς οδήγησε σε γνωριμία με την Santa Chiara της Ασίζης και ξεκίνησε να αλληλογραφεί μαζί της. Η αλληλογραφία τους κράτησε πάνω από δύο δεκαετίες και τις δυο γυναίκες ένωσαν βαθιά αισθήματα αδελφικής αγάπης και σεβασμού παρόλο που δεν συναντήθηκαν ποτέ από κοντά. Η Chiara έστειλε στην Πράγα πέντε μοναχές του φραγκισκανικού Τάγματος των Φτωχών Κλάρων προκειμένου να βοηθήσουν στην ίδρυση του μεσαιωνικού Μοναστηριού. Ένα χρόνο μετά, η Αγνή έγινε ηγουμένη και μέχρι το τέλος της ζωής της αφιερώθηκε στη φροντίδα των λεπρών και των απόρων. Η Μονή της Αγίας Αγνής συνέχισε να λειτουργεί μέχρι τους Χουσιτικούς πολέμους τον 15ο αιώνα οπότε άρχισε σταδιακά να παρακμάζει. Σήμερα οι χώροι της Μονής έχουν ανακαινιστεί και ο πρώτος όροφος χρησιμοποιείται ως εκθεσιακός χώρος της Εθνικής Πινακοθήκης της Πράγας φιλοξενώντας μεσαιωνικούς και αναγεννησιακούς πίνακες και γλυπτά, ενώ παράλληλα μας παρέχουν μια αντιπροσωπευτικότατη εικόνα της αρχιτεκτονικής δομής των μεσαιωνικών μοναστηριών. 

6. Το Μοναστήρι της Loreta

Μοναστήρι της Loreta
Το πανέμορφο αυτό μπαρόκ μοναστήρι με τη φωτεινή πρόσοψη, τον πανύψηλο πύργο του ρολογιού και τις μουσικές καμπάνες, ξεκίνησε να χτίζεται κατά τον 17ο αιώνα και εκτός από τόπος λατρείας, λειτούργησε και ως νυχτερινό καταφύγιο των ταξιδιωτών προσκυνητών. Η δημιουργία του βασίστηκε σε έναν πολύ διαδεδομένο μεσαιωνικό μύθο της Καθολικής εκκλησίας, σύμφωνα με τον οποίο το 1278 οι άγγελοι με τρόπο θαυματουργό μετέφεραν στον ουρανό το σπίτι, όπου η Παναγία πληροφορήθηκε από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ το χαρμόσυνο γεγονός της επερχόμενης γέννησης του Θεανθρώπου και από τη Ναζαρέτ το πήγαν στο Loreto της Ιταλίας προκειμένου να το διασώσουν από τους απίστους. Αντίγραφο της Santa Casa (Αγία Οικία) βρίσκεται στο εσωτερικό αυτής της εκκλησίας της Loreta στην Πράγα. Η λατρεία της Παρθένου αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα όπλα στις προσπάθειες των Αντιμεταρρυθμιστών να ανακόψουν τους ταχείς ρυθμούς εξάπλωσης του Προτεσταντισμού στην Ευρώπη.     

7. Η πλατεία Βεντσεσλάς  

Εθνικό Μουσείο Πράγας

Έφιππο άγαλμα Αγίου Βεντσεσλάου

Η πολύβουη αυτή πλατεία του κέντρου της Πράγας αποτελεί έναν δημοφιλή εμπορικό δρόμο που συγκεντρώνει πλήθος από καταστήματα. Στο βόρειο τμήμα της πλατείας δεσπόζει το έφιππο άγαλμα του Αγίου Βεντσεσλάου ενώ λίγα μέτρα πιο πέρα μια αναμνηστική πλάκα μνημονεύει τους νεκρούς της κομμουνιστικής περιόδου.
Πίσω από το άγαλμα του Βεντσεσλάου προβάλλει εντυπωσιακότατο το κτήριο του Εθνικού Μουσείου της Πράγας, χτισμένο σε νεοαναγεννησιακό ρυθμό.     

8. Ο ποταμός Μολδάβας  

Ο ποταμός Μολδάβας

Κάστορες

Όπως όλες οι ρομαντικές πόλεις, έτσι και η Πράγα διαθέτει τον δικό της ποταμό που χαρίζει μυστήριο και ατμόσφαιρα στην πόλη. Ο ποταμός Μολδάβας προσφέρεται για βαρκάδες, όμορφες φωτογραφίες αλλά και για μια μίνι κρουαζιέρα-ξενάγηση συνοδευόμενη από γεύμα. Μόνιμοι «κάτοικοι» στα νερά του είναι οι πάπιες, οι κύκνοι και οι κάστορες, ενώ τα παιδιά λατρεύουν να μαζεύονται στις όχθες του και να ταΐζουν τους κύκνους.   

9. Η Εβραϊκή Συνοικία 

Η Παλιά-Νέα Συναγωγή
Η Συναγωγή Maisel
Το εβραϊκό στοιχείο ήταν ανέκαθεν ισχυρό στην τσέχικη πρωτεύουσα. Οι μεταρρυθμίσεις του Ιωσήφ Β΄ βελτίωσαν κατά πολύ τις συνθήκες διαβίωσης του εβραϊκού πληθυσμού ενώ οι πιο μαύρες σελίδες της Ιστορίας γράφτηκαν στην κατοχή της πόλης από τους Γερμανούς στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, γεγονός που οδήγησε στην εξαθλίωση και τον αφανισμό μεγάλου αριθμού Εβραίων πολιτών. Περιηγούμαστε στην Εβραϊκή Συνοικία με την Παλιά-Νέα Συναγωγή, το εβραϊκό κοιμητήριο, το Δημαρχείο και το Μουσείο.




10. Το Σπίτι που χορεύει  

Το σπίτι που χορεύει

Η Πράγα δεν είναι μόνο ιστορική πόλη. Δεν διαθέτει μόνο παραδοσιακής αρχιτεκτονικής κτήρια. Δεν παραπαίει μόνο μεταξύ της νεομπαρόκ, νεογοτθικής ή αρτ-νουβό αισθητικής. Εν ολίγοις, δε ζει μόνο μέσα από το παρελθόν της. Έχει και τη σύγχρονη όψη της, κάτι που μας αποδεικνύει αυτό εδώ το μοντέρνο κτήριο, γνωστό ως «το σπίτι που χορεύει»! Άλλη ονομασία που του έχει αποδοθεί είναι «Fred and Ginger» από το χορευτικό δίδυμο Fred Astaire και Ginger Rogers, λόγω της έντονης αίσθησης κίνησης που μας δίνει όταν το κοιτάμε. Κατασκευάστηκε από τον γεννημένο στην Κροατία αρχιτέκτονα Vlado Milunic και τον Καναδό Frank Gehry (βλ. το έργο του «Peix» στο Port Olimpic της Βαρκελώνης που γνωρίσαμε σε προηγούμενο ταξίδι μας).  




Γενικές Πληροφορίες

Η Τσεχία έχει διαφορά ώρας από την Ελλάδα (πάει μία ώρα πίσω) και η επίσημη γλώσσα είναι τα τσέχικα (στο άκουσμα μοιάζουν κάτι μεταξύ ρώσικων και γερμανικών). Παντού, ωστόσο, μιλάνε αγγλικά και οι κάτοικοι της Πράγας είναι εξοικειωμένοι με τους τουρίστες και πολύ ευγενικοί. Αρκετοί μιλούν και γερμανικά ή ιταλικά. Επίσημο νόμισμα είναι η κορώνα, αν και στα πιο τουριστικά μαγαζιά του ιστορικού κέντρου δέχονται και ευρώ (το πιθανότερο όμως είναι να πάρετε τα ρέστα σε κορώνες). Μεγάλη προσοχή χρειάζεται κατά τις συναλλαγές στα ανταλλακτήρια νομισμάτων που υπάρχουν σε ολόκληρη την πόλη. Γενικώς η ισοτιμία αυτή τη στιγμή είναι 1 ευρώ = περίπου 26,50 κορώνες, ωστόσο μη δίνετε ποτέ σημασία στα πλασματικά ποσά που αναγράφουν οι ταμπέλες έξω από τα ανταλλακτήρια γιατί αρκετοί θα προσπαθήσουν να σας "γδύσουν" χρεώνοντας εξωπραγματικές προμήθειες! Οπωσδήποτε ήταν απαράδεκτη η υπάλληλος που ενώ η ταμπέλα έγραφε 1 προς 27, μας πρότεινε προφορικά 1 προς 20 (!) και όταν κάναμε να φύγουμε το πήγε 1 προς 26 (μαζί με την προμήθεια)! Πάντα να ρωτάτε τον υπάλληλο για το ακριβές ποσό που θα σας δώσει πριν υπογράψετε τη σχετική απόδειξη, να μη διστάσετε να επιμένετε στην άποψή σας και να φεύγετε αρνούμενοι συναλλαγές εις βάρος σας. Οποιαδήποτε ισοτιμία που σας δίνει πάνω από 26 κορώνες ανά 1 ευρώ θεωρητικά είναι δίκαιη. Ένα καλό ανταλλακτήριο που δίνει ισοτιμία 1 προς 26,50 βρίσκεται κοντά στην πλατεία του αστρονομικού ρολογιού, στη γωνία των οδών Kaprova και Maiselova.

Πτήσεις

Φτάνουμε στην Πράγα με απευθείας πτήση της AEGEAN σε περίπου 2 ώρες και ένα τέταρτο. Η Τσεχία βεβαίως έχει και τις δικές αεροπορικές εταιρείες που τη συνδέουν με την Ελλάδα.

Διαμονή

Επιλέγουμε το τετράστερο ξενοδοχείο "Courtyard Marriott Flora" για τη διαμονή μας και δεν το μετανιώνουμε! Τεράστιο δωμάτιο στον έκτο όροφο, με θέα στη νέα πόλη, ανετότατο κρεβάτι, σαλονάκι με καναπέ, τραπέζι και γραφείο, παροχές (τηλεόραση, free Internet, ψυγείο, βραστήρα με δωρεάν καφέ και τσάι, ντουλάπα, σίδερο και σιδερώστρα), μεγάλο μαρμάρινο μπάνιο με μπανιέρα, σεσουάρ και προϊόντα περιποίησης. Καθαριότητα, ησυχία, ευγενέστατο προσωπικό και πλήρης πρωινός μπουφές με όλα τα καλούδια! Μπορεί να μη βρίσκεται στο ιστορικό κέντρο της Πράγας αλλά σε ένα ήσυχο προάστιό της, ωστόσο έχει σταθμό μετρό ακριβώς απ' έξω και σε μόλις τρεις στάσεις φτάνουμε στο κέντρο. Το μεγαλύτερο συν: Απέναντι ακριβώς από το ξενοδοχείο βρίσκεται το μεγάλο Εμπορικό Κέντρο "Atrium Flora". Αν ωστόσο επιμένετε να μείνετε πιο κοντά στο ιστορικό κέντρο, μια συνηθισμένη επιλογή των Ελλήνων είναι το ξενοδοχείο "987". Θα το βρείτε κοντά στην πλατεία Βεντσεσλάου αλλά είναι επικίνδυνο να διασχίσετε μετά τις δέκα το βράδυ το πάρκο που βρίσκεται απέναντί του γιατί η περιοχή δεν μαζεύει και τον καλύτερο κόσμο... Κατά τ' άλλα, από πληροφορίες ταξιδιωτών μάθαμε ότι δεν έμειναν καθόλου ευχαριστημένοι από τα μικρά δωμάτια, το άβολο μπάνιο και το πρωινό. Σαφώς καλύτερα λόγια ακούσαμε για το πεντάστερο "Marriott Prague" που βρίσκεται στο κέντρο, κοντά στο σταθμό του τρένου, το μετρό και τον Πύργο της Πυρίτιδας. Επειδή, ωστόσο, δεν είναι αντάξιο πέντε αστέρων και είναι μάλλον υπερτιμημένο οικονομικά σε σχέση με το "αδερφάκι" του, δηλαδή το "Courtyard Marriott Flora", θα έλεγα ότι είναι πολύ καλύτερο να προτιμήσετε το δεύτερο!

Κουζίνα

Gluhwein
Η τσέχικη κουζίνα δίνει έμφαση στα κρεατικά και είναι, θα έλεγα, περισσότερο χειμωνιάτικη καθότι έχουμε να κάνουμε με βαριά φαγητά. Ελάφι, αγριογούρουνο, πάπια και γενικότερα κυνήγι αποτελούν τυπικά παραδοσιακά πιάτα του τόπου. Επίσης, χορταστικά σνίτσελ και γευστικότατες σούπες, με καλύτερη τη σούπα γκούλας (στην πιο ήπια εκδοχή της που διαφέρει από την πικάντικη ουγγρική συνταγή). Προσοχή όταν διαβάζετε τον κατάλογο για να μη βρεθείτε προ εκπλήξεως γιατί οι Τσέχοι συνηθίζουν να τρώνε ένα πιάτο που αποτελείται από ταρτάρ κιμά (ωμό μπιφτέκι!) με ένα (επίσης ωμό!) σπασμένο αυγό από πάνω... Φαντάζομαι ότι κανένας Έλληνας δεν θα λαχταρούσε να το δοκιμάσει, έτσι δεν είναι; Για κάτι πρόχειρο και γρήγορο, ένα απολαυστικό hot-dog είναι ό,τι πρέπει. Μην παραλείψετε να δοκιμάσετε τα τοπικά chimney cake, σκέτα ή γεμιστά με υλικά της επιλογής σας (σοκολάτα, ξηρούς καρπούς, παγωτό, φρούτα ή ακόμη και λαχανικά). Και φυσικά να πιείτε το εθνικό ποτό της Τσεχίας που δεν είναι άλλο από την μπύρα, ειδικά στη μαύρη εκδοχή της, αλλά και το ζεστό κρασί gluhwein (καλύτερα από κατάστημα και όχι από πλανόδιο πωλητή στο δρόμο) και -γιατί όχι;- αψέντι, για το οποίο επίσης φημίζεται η χώρα.

U Pavouka
U Pavouka
Ένα βράδυ στη μεσαιωνική ταβέρνα "U Pavouka" σίγουρα θα αποτελέσει ξεχωριστή εμπειρία στο ταξίδι σας και θα τη θυμάστε για πάντα. "Pavouka" σημαίνει "αράχνη" και ομολογώ ότι είναι η μόνη τσέχικη λέξη που κατάφερα να μάθω! Δύο σάλες στο ισόγειο και άλλη μία στο υπόγειο, σας περιμένουν για ένα δείπνο που παραπέμπει στο μεσαιωνικό παρελθόν της χώρας. Μεγάλα ξύλινα τραπέζια και πάγκοι, ημίφως που δημιουργείται από κρυφούς φωτισμούς και κεριά, διακόσμηση που θυμίζει αρχαίο καπηλειό και σερβιτόροι ντυμένοι με ρούχα εποχής. Όσον αφορά το μενού: Ξεκινάμε με ψωμί και κάποιο dip, ένα κομμάτι κρέπα σπανάκι με συνοδεία κους-κους και γκούλας (όχι σε σούπα αλλά στην εκδοχή του κρέατος με κόκκινη σάλτσα).

Χοιρινό κότσι, U Pavouka
Πάπια και κοτόπουλο, U Pavouka
Για το κυρίως πιάτο, οι επιλογές είναι δύο: είτε πάπια και κοτόπουλο με πατάτες, είτε χοιρινό κότσι με πατάτες. Γευστικότατα και τα δύο πιάτα και τεράστιες μερίδες. Το χοιρινό κότσι είναι πραγματικά λουκούμι και η πέτσα πολύ τραγανή. Τελειώνουμε με ένα τοπικό γλυκάκι που είναι κάτι σαν μπισκότο-κεκάκι. Φυσικά το κρασί και η μπύρα ρέουν άφθονα, με τον σερβιτόρο να κοπανάει τα τεράστια ποτήρια πάνω στο ξύλινο τραπέζι σαν να βρίσκεσαι πραγματικά σε μεσαιωνικό καπηλειό. Το ιδιαίτερο στοιχείο της βραδιάς είναι το show που συνοδεύει το δείπνο μας. Ξιφομάχοι μονομαχούν ανάμεσα στα τραπέζια σε αστεία σκετσάκια και μουσικοί ντυμένοι Κέλτες συνοδεύουν με τη γκάιντα ή τα τύμπανά τους τις μεσαιωνικές χορεύτριες που λικνίζονται κρατώντας φίδια και φωτιές. Η τιμή για το γεύμα, το show και απεριόριστη ποσότητα κρασιού ή μπύρας ανέρχεται στα 40 ευρώ το άτομο.

Το εστιατόριο του ξενοδοχείου "Courtyard Marriott Flora" είναι εξαιρετικό. Το μενού κυμαίνεται σε πιο gourmet πιάτα, κάτι που μεταφράζεται σε σαφώς μικρότερες μερίδες και σε πιο ιδιαίτερους γευστικούς συνδυασμούς, αλλά αξίζει.

Τα πλοία που αναλαμβάνουν ξεναγήσεις στον ποταμό Μολδάβα παρέχουν επίσης τη δυνατότητα ενός γεύματος εν πλω. Πρόκειται για μια ξεχωριστή εμπειρία αλλά μην περιμένετε και πολλά από το μενού καθώς αποτελείται από μπουφέ με ως επί το πλείστον κρύα πιάτα.

Αγορές

Αν σας αρέσουν τα μεγάλα Εμπορικά Κέντρα, το "Atrium Flora" στο σταθμό "Flora" του μετρό είναι η καλύτερη επιλογή για εσάς. Διαθέτει πολύ καλά εμπορικά καταστήματα, κάβα στο ισόγειο και supermarket που μένει ανοιχτό μέχρι τις 12 τη νύχτα, κινηματογραφικές αίθουσες και εστιατόρια. Αν προτιμάτε τις βόλτες στα μαγαζιά με τα πόδια, η οδός Na Prikope από τον Πύργο της Πυρίτιδας μέχρι το σταθμό του μετρό διαθέτει πάμπολλα καταστήματα, το ίδιο και οι δρόμοι γύρω από την πλατεία Βεντσεσλάς. Οι τιμές των ρούχων στις γνωστές αλυσίδες καταστημάτων (βλ. H&M κτλ.) είναι ίδιες με τις αντίστοιχες στην Ελλάδα, ενώ οι τιμές στα άλλα καταστήματα κρίνονται ως αρκετά προσιτές αν αναλογιστούμε τις ισοτιμίες των νομισμάτων. Μπορείτε λοιπόν να βρείτε ευκαιρίες σε ρούχα, παπούτσια και αξεσουάρ εξαιρετικής ποιότητας. Εδώ θα βρείτε και τα πασίγνωστα Κρύσταλλα Βοημίας. Επίσης, μπορείτε να προμηθευτείτε τοπικό αψέντι, ένα ποτό με περιεκτικότητα 70% αλκοόλ που είναι απαγορευμένο στην Ελλάδα αλλά δεν θα αντιμετωπίσετε κανένα πρόβλημα αν αγοράσετε ένα μπουκάλι. 

Αποχαιρετούμε την Πράγα με την υπόσχεση κάποια στιγμή να επιστρέψουμε. Έτσι λέμε, άλλωστε, για κάθε τόπο που καταφέρνει να μας αιχμαλωτίσει με τη γοητεία του. Και η πατρίδα του Κάφκα (Η Δίκη), του Μίλος Φόρμαν (Στη Φωλιά του Κούκου) και του Μίλαν Κούντερα (Η Αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι) κατάφερε τελικά να μας αιχμαλωτίσει για πάντα... 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Παραδοσιακή πολωνική σούπα zurek

Τι είναι το kaymak και πώς μπορούμε να το φτιάξουμε;

Szentendre: Το χωριό των καλλιτεχνών

Γλυκιά πατσαβουρόπιτα Λέρου

Οι ιστορικές πλατείες της Ρώμης