Μια σύντομη βόλτα στο άγνωστο ελβετικό Chiasso...

Chiasso

Στο νοτιότερο σημείο της Ελβετίας, ακριβώς στα σύνορά της με τη γειτονική Ιταλία, βρίσκουμε το χωριό Chiasso. Πρόκειται για το πρώτο χωριό που συναντάμε αφού αφήσουμε πίσω μας το Como της Ιταλίας και διασχίσουμε τα σύνορα που χωρίζουν τις δύο χώρες. Ο Δήμος του Chiasso στην πραγματικότητα απαρτίζεται από τρία μικρότερα χωριά: τα Boffalora, Pedrinate και Seseglio. Ο πληθυσμός μιλάει κυρίως ιταλικά λόγω της γειτνίασης με την Ιταλία και ιστορικά υπήρξε κατά βάση αγροτικός. 

Η ιστορική πορεία και η ανάπτυξη του τόπου είναι συνυφασμένες απόλυτα με τη γεωγραφική του θέση. Αρχικά και μέχρι τον 13^ο  αιώνα το Chiasso αποτελούσε προάστιο του Como και η παρουσία Κάστρου στο έδαφός του εντάσσει την περιοχή στο πλαίσιο της γενικότερης αμυντικής οργάνωσης της πόλης του Como. Το Chiasso γίνεται ανεξάρτητη κοινότητα περί τα μέσα του 14^ου αιώνα και λειτουργεί ως κομβικό σημείο διέλευσης των εμπόρων της εποχής. Κατά τον 15^ο αιώνα μάλιστα η περιοχή ήταν γνωστή για το εμπόριο αλόγων. Ακολούθησε η παρακμή του εμπορίου και το χωριό κατάφερε να επιβιώσει εκμεταλλευόμενο τη γεωγραφική του θέση που -όπως αναφέραμε και νωρίτερα- υπήρξε στρατηγικής σημασίας όσον αφορά τον οικονομικό τομέα. Το Chiasso παρείχε κατάλυμα σε ταξιδιώτες εμπόρους αλλά και αποθήκες φύλαξης εμπορευμάτων, ενώ παράλληλα δραστηριοποιήθηκε γύρω από τη γεωργία και την παραγωγή χαρτιού. Το 19^ο αιώνα η οικονομία ενισχύθηκε από τα εργοστάσια καπνού και μεταξιού. Η ανάπτυξη της βιομηχανίας και του εμπορίου καθώς και η βελτίωση των συγκοινωνιών μέσω της κατασκευής της σιδηροδρομικής γραμμής που ένωνε το Chiasso με το Lugano προς Βορρά αλλά και με το Como προς Νότο και η έλευση του τραμ το 1910 (που αντικαταστάθηκε από λεωφορειακή γραμμή κατά τη δεκαετία του ΄50) αποτέλεσαν τους βασικούς λόγους που επέφεραν οικονομική ανάπτυξη και δημογραφική αύξηση.

Πεζόδρομος στο Chiasso

Σήμερα η οικονομία βασίζεται κυρίως στους Ιταλούς που περνούν τα σύνορα για να αγοράσουν φθηνότερα ορισμένα εμπορεύματα, όπως τσιγάρα ή βενζίνη, αλλά και στους τραπεζικούς πελάτες που φυλάσσουν τα χρήματά τους σε λογαριασμούς που διατηρούν σε ελβετικές Τράπεζες. Το Chiasso έχει αναχθεί σε σημαντικό οικονομικό και τραπεζικό κέντρο, γεγονός που επέφερε την ταχεία αύξηση του πληθυσμού του, ενώ παράλληλα τα ποσοστά ανεργίας παραμένουν ακόμη χαμηλά.    

Μια βόλτα στην ευρύτερη περιοχή αρκεί για να αντιληφθούμε ότι η γεωργία εξακολουθεί να παίζει σημαντικό ρόλο στην οικονομία του τόπου. Δασικές εκτάσεις, αμπελώνες και οπωρώνες συμπληρώνουν τα αλπικά λιβάδια. 

Chiesa di San Vitale

Μπαίνοντας στην πόλη, συνεχίζουμε τη βόλτα μας στον κεντρικό πεζόδρομο και επισκεπτόμαστε την εκκλησία του San Vitale. Οι ιστορικές αναφορές σε αυτήν μας γυρίζουν πίσω στο μακρινό 1227, παρόλο που η εκκλησία ξαναχτίστηκε μόλις το 1934. Λιγοστά ξενοδοχεία και όχι ιδιαίτερα πράγματα για να δει ή να κάνει κανείς... 

Το τούνελ του San Gottardo με φόντο τις χιονισμένες Άλπεις

Το Chiasso προσφέρεται περισσότερο για εκδρομείς της μιας μέρας, αποφασισμένους να εξερευνήσουν την ευρύτερη περιοχή. Από εδώ ξεκινά άλλωστε ο περίφημος αυτοκινητόδρομος Α2, η βασική οδός προς την περίφημη σήραγγα του San Gottardo μήκους 17 χιλιομέτρων, η οποία διασχίζει τα βουνά και συνδέει τις Νότιες Άλπεις και την Ιταλία με τη Βόρεια Ελβετία και τη Γερμανία.